Κλειστά σχολεία, φτώχεια, εξαναγκαστικοί γάμοι ανηλίκων, περιστατικά κατάθλιψης. Έναν χρόνο μετά την κήρυξη της πανδημίας , οι δείκτες που μετράνε την ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων έχουν σχεδόν όλοι «υποχωρήσει», με την πτώση τους να αποτελεί προάγγελο διαρκών συνεπειών για μια ολόκληρη γενιά, προειδοποιεί η UNICEF.

«Ο αριθμός των παιδιών που πεινούν, που είναι απομονωμένα, που υφίστανται κακομεταχείριση, έχουν άγχος, ζουν στην φτώχεια ή εξαναγκάζονται να παντρευτούν αυξήθηκε», δηλώνει η διευθύντρια του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά Ενριέτα Φορ σε ανακοίνωση, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα ακριβώς έναν χρόνο μετά την κήρυξη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) πανδημίας από την COVID-19.

«Παράλληλα μειώθηκε η πρόσβασή τους στην εκπαίδευση, σε ευκαιρίες κοινωνικοποίησης και σε στοιχειώδεις υπηρεσίες, όπως αυτή της υγείας, της διατροφής και της προστασίας. Όλα δείχνουν ότι τα παιδιά θα υφίστανται τα επακόλουθα της πανδημίας για χρόνια», προσθέτει.

Η Φορ απευθύνει έκκληση να τεθούν τα παιδιά “στο κέντρο των προσπαθειών ανάκαμψης”, “δίδοντας προτεραιότητα” στο άνοιγμα ξανά των σχολείων και στην παροχή κοινωνικής προστασίας στις οικογένειες –μεταξύ άλλων με τη μορφή οικονομικής βοήθειας– για να αποφευχθεί να υπάρξει “μια χαμένη γενιά”.

Η UNICEF επικαλείται σε υποστήριξη της έκκλησής της μια σειρά από αριθμητικά στοιχεία που προκαλούν ανησυχία.

Η πανδημία έφερε την καταστροφή όσον αφορά τους ηλικιωμένους, αλλά την ίδια ώρα τα παιδιά και οι έφηβοι κάτω των 20 ετών αντιπροσωπεύουν το 13% των 71 εκατομμυρίων κρουσμάτων του νέου κορονοϊού που έχουν καταγραφεί στις 107 χώρες που παρέχουν στοιχεία ανά ηλικία.

Στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι προβλέψεις δείχνουν άνοδο 15% της φτώχειας μεταξύ των παιδιών.

Επιπλέον 6 με 7 εκατομμύρια παιδιά μπορεί να υπέφεραν από υποσιτισμό ή καχεξία το 2020, δηλαδή σημειώθηκε αύξηση 14%, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερους από 10.000 επιπλέον θανάτους το μήνα, κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική και στη νότια Ασία.

Για 168 εκατομμύρια μαθητές στον κόσμο, τα σχολεία είναι κλειστά για σχεδόν έναν χρόνο. Τουλάχιστον το ένα τρίτο από αυτούς των οποίων το σχολείο είναι κλειστό δεν έχουν πρόσβαση σε διαδικτυακή εκπαίδευση.

Τουλάχιστον ένα παιδί ή έφηβος στους επτά υπεβλήθη σε περιοριστικά μέτρα κατά το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς που πέρασε, γεγονός που αύξησε το άγχος, την κατάθλιψη και την απομόνωση.

Ως συνέπεια των κλειστών σχολείων και της επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης, η πανδημία μπορεί επίσης να προκαλέσει τον γάμο 10 εκατομμυρίων παιδιών ως το 2030, τα οποία θα έρθουν να προστεθούν στα 100 εκατομμύρια κορίτσια που ήδη θεωρείται ότι κινδυνεύουν να παντρευτούν ως τότε.

Η πανδημία του νέου κορονοϊού προκάλεσε εξάλλου την αναστολή των εκστρατειών εμβολιασμού κατά άλλων ασθενειών –αρχίζοντας από την ιλαρά– σε 26 χώρες, αυξάνοντας περαιτέρω τις απειλές για την υγεία των ανθρώπων που δεν έχουν ανοσοποιηθεί.