Μοναδικό γοτθικής υφής παραμύθι με την υπογραφή του Γιώργου Λάνθιμου

Poor Things ★★★★
ΔΡΑΜΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2023)
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος
Ερμηνείες: Εμα Στόουν, Μαρκ Ράφαλο, Γουίλεμ Νταφόε

Στην πιο ώριμη και συνάμα εντυπωσιακή στιγμή τής μέχρι τώρα φιλμογραφίας του, ο Γιώργος Λάνθιμος παραδίδει μια ευφάνταστη επινοημένη βιογραφία –βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Αλιστερ Γκρέι– η οποία βραβεύτηκε με τον Χρυσό Λέοντα του τελευταίου Φεστιβάλ Βενετίας.

Βρισκόμαστε στη Βρετανία του 19ου αιώνα. Η Μπέλα Μπάξτερ (Εμα Στόουν), μια νεαρή γυναίκα που αυτοκτόνησε, επανέρχεται στη ζωή από έναν εκκεντρικό επιστήμονα (Γουίλεμ Νταφόε), ο οποίος και αναλαμβάνει την ανατροφή της, μιας και η ίδια ξεκινάει να μαθαίνει τον κόσμο από την αρχή όπως τα μικρά παιδιά. Ταχύτατα εξελισσόμενη και απαλλαγμένη από όλες τις προκαταλήψεις και τα στεγανά της εποχής, η Μπέλα θα το σκάσει παρέα με έναν αμφίβολης ηθικής δικηγόρο (Μαρκ Ράφαλο) προκειμένου να γνωρίσει την απεραντοσύνη του κόσμου και να κατακτήσει την προσωπική της ελευθερία, αρχής γενομένης από τη σεξουαλική της διάσταση.

Η Έμα Στόουν εκπληκτική ως Μπέλα Μπάξτερ, η οποία βάζει τους δικούς της κανόνες προκειμένου να ικανοποιήσει τη δίψα της για νέες εμπειρίες

Συνεργαζόμενος ξανά, μετά την «Ευνοούμενη», στο σενάριο με τον Τόνι ΜακΝαμάρα, ο Λάνθιμος πετυχαίνει να δημιουργήσει ένα μοναδικό γοτθικής υφής παραμύθι, το οποίο παρασέρνει τον θεατή τόσο με τη ρηξικέλευθη θεματολογία όσο και με την εντυπωσιακή αισθητική του. Η γυναικεία απελευθέρωση δεν αποτελεί προφανώς πρωτότυπο θέμα στο σύγχρονο σινεμά, ωστόσο ελάχιστες φορές έχει παρουσιαστεί με τέτοια τόλμη, χιούμορ και ευστοχία, ακόμη και από γυναίκες κινηματογραφίστριες. Η Μπέλα Μπάξτερ, ον μοναδικό σε έναν μοναδικό κόσμο, βάζει τους δικούς της κανόνες προκειμένου να ικανοποιήσει τη δίψα της για νέες εμπειρίες· έστω κι αν αυτή την οδηγήσει να δουλέψει ως πόρνη στο Παρίσι ή να πληγώσει τους άνδρες που τη λατρεύουν. Η Εμα Στόουν από την πλευρά της τα δίνει όλα, κατασκευάζοντας –μαζί με τον Λάνθιμο– μια αξέχαστη ηρωίδα, προορισμένη να απαθανατιστεί στα κατάστιχα της ποπ κουλτούρας.

Εκεί ανήκει πιθανότατα ολόκληρος ο κόσμος που έχτισε ο Ελληνας σκηνοθέτης και οι συνεργάτες του: χρησιμοποιώντας ως επί το πλείστον πρακτικά ειδικά εφέ, η πραγματικότητα μπλέκεται με τη δημιουργική φαντασία, καθώς προσεγμένα στη λεπτομέρεια σκηνικά, δραματικές χρωματικές αντιθέσεις και παράδοξα πλάσματα μας μεταφέρουν σε μια εναλλακτική –ή όχι και τόσο– διάσταση όπου «είμαστε τα μέσα παραγωγής μας» και «η ευγενική κοινωνία θα σε σκοτώσει». Μπορεί το τελευταίο κομμάτι της ταινίας να κάνει μια ελαφριά «κοιλιά», ωστόσο αυτό δεν στερεί κάτι σοβαρό από τον πολυεπίπεδο κινηματογραφικό θρίαμβο ενός κορυφαίου δημιουργού που βρίσκεται στο απόγειο των δυνάμεών του.

Αιμίλιος Χαρμπής-kathimerini.gr