Η πτήση ελικοπτέρου σε έναν άλλο πλανήτη χαρακτηρίζεται ως ένα θαύμα της μηχανικής, με το Ingenuity να πραγματοποιεί το τέταρτο «πέταγμα» και τη NASA να αναφέρει πως θα δοθεί παράταση στη δραστηριότητά του για τουλάχιστον ένα μήνα.

Όπως τονίζουν οι επιστήμονες, πέραν του κατασκευαστικού επιτεύγματος και των ατμοσφαιρικών συνθηκών, οι εντολές για την ενεργοποίησή του πρέπει να διανύσουν μια απόσταση 180 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Παράλληλα, χρειάζονται 20 λεπτά για να φτάσει η εντολή στον «κόκκινο πλανήτη», χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα για αποφυγή ή διορθωτική ενέργεια εάν κάτι πάει στραβά. Εάν πάει κάτι λάθος, είναι εκ των πραγμάτων πολύ αργά να διορθωθεί.

Η πρώτη πτήση στον Άρη δεν ήταν τόσο «τολμηρή» όσο ένας απλός άνθρωπος θα μπορούσε να φανταστεί – δεν έφτασε στα ύψη του έρημου αυτού τοπίου, λαμβάνοντας εικόνες από κρατήρες και αμμόλοφους. Το Ingenuity ανέβηκε περίπου τρία μέτρα πάνω από το έδαφος πριν προσεδαφιστεί ξανά. Παρέμεινε στον αέρα για περίπου 40 δευτερόλεπτα συνολικά. Αλλά αυτά τα 40 δευτερόλεπτα χαρακτηρίζονται ίδιας ή και μεγαλύτερης σημασίας με την πρώτη επιτυχημένη πτήση με κινητήρα στη Γη – η οποία κράτησε μόνο περίπου 12 δευτερόλεπτα. Βέβαια, αυτή η πτήση από τους αδελφούς Ράιτ κάλυψε απόσταση περίπου 40 μέτρων – ωστόσο ήταν σε παρόμοιο ύψος από το έδαφος με το Ingenuity.

Ποια είναι η σημασία της παρθενικής πτήσης του Ingenuity; Πάνω απ ‘όλα, είναι ένα επίτευγμα της τεχνολογίας και της μηχανικής.

Η πτήση στον Άρη είναι αρκετά πιο περίπλοκή και δύσκολη από τη Γη, αφού η πυκνότητα της ατμόσφαιρας του «κόκκινου πλανήτη» είναι μόνο το 1% της Γης ενώ ταυτόχρονα η βαρύτητα είναι το 1/3 του πλανήτη μας. Το 1.8 κιλών ελικόπτερο κόστισε στη NASA $85 εκατομμύρια και αποτελεί ουσιαστικά ένα «proof of concept» που θα φέρει την επανάσταση στην εξερεύνηση άλλων πλανητών, αφού τα μελλοντικά drones θα μπορούν να κινούνται πολύ πιο γρήγορα από τα rovers και να καλύπτουν πολύ περισσότερο έδαφος.

Η μειωμένη βαρύτητα του Άρη (περίπου το ένα τρίτο της Γης) συνέβαλε στην αντιστάθμιση της επίδρασης της πολύ χαμηλότερης ατμοσφαιρικής πίεσης (περίπου έξι χιλιοστά). Ακόμα κι έτσι, οι έλικες της Ingenuity έπρεπε να περιστραφούν περίπου 2.400 φορές το λεπτό για να παρέχουν την απαιτούμενη ανύψωση για το σκάφος των δύο κιλών. Η επίτευξη ενός τόσο γρήγορου ρυθμού περιστροφής για τις λεπίδες μήκους δύο μέτρων ήταν σημαντική πρόοδος στην τεχνολογία προώθησης.

Επιπλέον, το Ingenuity δεν διαθέτει τα πίσω πτερύγια ενός συμβατικού ελικοπτέρου για «οδήγηση» – και, όπως αναφέρθηκε, δεν μπορούν να δοθούν εντολές σε πραγματικό χρόνο. Στο πλαίσιο αυτό, κάθε πτήση θα είναι τόσο τολμηρή όσο η πρώτη.