Do Not Trust Robots – Σταγόνα
Ανοίγω πάντα την πιο όμορφη πόρτα
Και βλέπω πίσω της κρυμμένο έναν ήλιο
Θυμάμαι μου λέγες πως θα γίνουν όλα
Αρκεί να μην κρυφτούμε πίσω απ’ τον ίσκιο
Είναι η αγάπη που μικραίνει το μίσος
Είναι τα μάτια σου που λάμπουν ακόμα
Το άρωμα σου που μου μοιάζει με μύθο
Που σαν ωραία Ελένη καίει και μένα
Ανοίγω πάντα την πιο όμορφη πόρτα
Και πέφτω πάλι μπρος στον ίδιο καθρέφτη
εκεί που βρίσκω το δικό σου το σώμα
θέλω μια θάλασσα αγκαλιές για να σβήσω
Είναι η αγάπη που μικραίνει το μίσος
Είναι τα μάτια σου που λάμπουν ακόμα
Τα δυο σου χείλη που μου καίνε το στόμα
Σαν λένε αλήθεια και μου κλέβουν το ψέμα
Θυμάσαι;
Τις νύχτες,
Το πάθος,
Σταγόνα, στο στόμα.
