Η καλύτερη ελληνική ταινία της φετινής (εκτεταμένης) σεζόν φτάνει, επιτέλους, στις αίθουσες, για να επιβεβαιώσει πως το εγχώριο σινεμά έχει ελπιδοφόρο μέλλον.

Αυτό τουλάχιστον υποδεικνύει το ντεμπούτο στις μεγάλου μήκους του Τζώρτζη Γρηγοράκη, ο οποίος σκηνοθετεί ένα πολύ καλογραμμένο σενάριο της Μαρίας Βόττη και του Βαγγέλη Μουρίκη. Ο τελευταίος, από τους σπουδαιότερους σύγχρονους ηθοποιούς του σινεμά, υποδύεται εδώ τον Νικήτα, έναν μεσήλικα που ζει αποτραβηγμένος στην καρδιά του πυκνού δάσους, κάπου στη βόρεια Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, τόσο η δική του ειρηνική ζωή όσο και του βουνού απειλείται, αφού μια εταιρεία εξόρυξης μεταλλευμάτων σκάβει την περιοχή και ζητάει επιτακτικά να πουλήσει τη γη του. Τα πράγματα θα περιπλακούν περισσότερο, όταν από το πουθενά θα καταφτάσει ο αποξενωμένος γιος του (Αργύρης Πανταζάρας), παίρνοντας κι εκείνος μέρος στη διαμάχη.

Ο Γρηγοράκης και η παραγωγός του, Αθηνά-Ραχήλ Τσαγγάρη, παίρνουν το ρίσκο να γυρίσουν σε πολύ δύσκολες, «φυσικές» συνθήκες, μέσα στο χειμωνιάτικο δάσος, με τις βροχές, τις ομίχλες και τα χιόνια του, και το αποτέλεσμα τους δικαιώνει. Το «Digger» δεν αποπνέει απλώς αυθεντικότητα, αλλά κάνει αισθητό το μεγαλείο και την αξία της παρθένας φύσης, η οποία αναμετριέται εδώ με την ανθρώπινη απληστία και τη μικρότητα. Δεν πρόκειται ωστόσο για μια σχηματική σύγκρουση καλού – κακού.

Στο επίκεντρο, εκτός από τον «φύλακα» του Μουρίκη, υπάρχουν ακόμη οι υπόλοιποι ντόπιοι του κοντινού χωριού, οι οποίοι είναι χωρισμένοι σε στρατόπεδα: από τη μία εκείνοι, κατά κανόνα νεότεροι, που ψάχνουν ευκαιρία να ξεφύγουν από την ανεργία και την ανέχεια, βρίσκοντας δουλειά στη βιομηχανία, και από την άλλη οι παλιοί, φίλοι του Νικήτα, που ταλαντεύονται ανάμεσα στην αγάπη τους για τον τόπο και στις δελεαστικές προσφορές που κάνει η εταιρεία για τα κτήματά τους. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι οι παραλληλισμοί με όσα συνέβησαν τα προηγούμενα χρόνια στη Χαλκιδική είναι προφανείς και αυτονόητοι.

Ολα τα παραπάνω συγκεντρώνονται σε ένα σύνολο που διαθέτει ρυθμό, εντάσεις όταν χρειάζεται, εξαιρετικές ερμηνείες –ιδίως ο Μουρίκης είναι απλώς απίθανος– και πολύ καλοσχεδιασμένο ήχο, που μας μεταφέρει και εκείνος, μαζί με τη φωτογραφία, στην ατμόσφαιρα του δάσους.

Digger ★★★★
ΔΡΑΜΑ (2020)
Σκηνοθεσία: Τζώρτζης Γρηγοράκης
Ερμηνείες: Βαγγέλης Μουρίκης, Αργύρης Πανταζάρας, Σοφία Κόκκαλη

Αιμίλιος Χαρμπής – kathimerini.gr