Τα ντοκιμαντέρ για παιδιά, μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύτιμο εκπαιδευτικό εργαλείο, συμφώνησαν οι συμμετέχουσες σε σχετική συζήτηση, που πραγματοποιήθηκε στο MOMus – Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της Αγοράς του 25oυ Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με τη γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ελίζ Ζαλαντό, το συγκεκριμένο θέμα δεν αφορά μόνο στην εκπαίδευση, αλλά και στην αναγέννηση της κινηματογραφικής βιομηχανίας. «Το Φεστιβάλ έχει πάρα πολύ μεγάλη εμπειρία και γνώση στο πεδίο της κινηματογραφικής εκπαίδευσης και της εκπαίδευσης μέσα από το σινεμά και το ντοκιμαντέρ, καθώς συμμετέχει σε πάρα πολλές ελληνικές αλλά και διεθνείς πρωτοβουλίες», είπε χαρακτηριστικά.

Στο πρόγραμμα School for the Art of Seeing, ένα από τα κύρια εκπαιδευτικά προγράμματα του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του Μονάχου (Dok Fest München) αναφέρθηκε η Kathi Seemann. «Είναι ένα πρόγραμμα που στοχεύει σε σχολικές τάξεις, οι οποίες παρακολουθούν τρία ντοκιμαντέρ μικρής διάρκειας με τη συνοδεία ενός εκπαιδευτή από τον χώρο των μίντια και στη συνέχεια συζητάνε για αυτό. Συχνά καλούμε και τους δημιουργούς των ντοκιμαντέρ, ώστε τα παιδιά να έχουν τη δυνατότητα να μιλήσουν με αυτούς και να τους υποβάλλουν ερωτήσεις, κάτι που τα ενθουσιάζει, γιατί τα βοηθά να αντιληφθούν ακόμα και το πώς κάποιος δημιουργός μπορεί να μεταχειριστεί μια ιστορία ή την αλήθεια συνολικά», σημείωσε.

Στόχος του συγκεκριμένου προγράμματος είναι να δείξουν στους νέους ανθρώπους ότι και το ντοκιμαντέρ μπορεί να είναι εξίσου ενδιαφέρον με μία ταινία μυθοπλασίας. Στο πλαίσιο αυτό, προσπαθούν να προβάλλουν ντοκιμαντέρ των οποίων οι πρωταγωνιστές να έχουν περίπου την ίδια ηλικία με τους μαθητές, ώστε να μπορούν να ταυτιστούν μαζί τους και με την ιστορία που λέγεται.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα πραγματοποιείται και διαδικτυακά, ώστε να δώσει πρόσβαση σε δασκάλους και μαθητές από διαφορετικές περιοχές. «Έχουμε δημιουργήσει και μια διαδικτυακή αίθουσα κινηματογράφου, με ντοκιμαντέρ μικρής διάρκειας. Ετοιμάζουμε τα πάντα για τον δάσκαλο, ώστε να τον διευκολύνουμε. Έχει στη διάθεσή του ένα βίντεο με την ταινία, μία εισαγωγή, μία δραστηριότητα, αλλά και μία συνέντευξη με τον δημιουργό», ανέφερε.

Η Kathi Seemann αναφέρθηκε επίσης και στο Nextus, ένα πρόγραμμα στο οποίο συνεργάζονται το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το Φεστιβάλ της Βαρκελώνης και το Doc Fest του Μονάχου. «Είναι μία διαδικτυακή πλατφόρμα για σχολεία και αφορά ταινίες μεγάλου μήκους, τις οποίες έχουμε οργανώσει σε κατηγορίες θεματολογίας, ώστε οι δάσκαλοι να μπορούν να εντοπίζουν την κατηγορία που θέλουν και να δίνουν διαφορετικές οπτικές γωνίες πάνω στα ίδια ζητήματα», επισήμανε.

«Βασικός στόχος του προγράμματος Nextus είναι να φέρει το νεανικό κοινό σε επαφή με ευρωπαϊκά ντοκιμαντέρ, αλλά και με τη βαθύτερη γνώση της ιστορικής πραγματικότητας του 20ού αιώνα. Είναι μια πλατφόρμα που χρησιμοποιεί το ντοκιμαντέρ για εκπαιδευτικούς λόγους και περιλαμβάνει 63 ντοκιμαντέρ, εκ των οποίων τα 31 προσφέρονται σε πολλές γλώσσες. Η συλλογή του υλικού έγινε έπειτα από προσεκτική έρευνα στα εκπαιδευτικά προγράμματα των τριών χωρών», συμπλήρωσε η υπεύθυνη του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Μαρία Παπασωτήρη.

Τη δυνατότητα στους δασκάλους να χρησιμοποιήσουν τον κινηματογράφο ως μέρος των εργαλείων τους για να βοηθήσουν τους μαθητές τους να καταλάβουν καλύτερα το εκπαιδευτικό υλικό, δίνει επίσης το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Cinedu» που διοργανώνει το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Σύμφωνα με τη γενική διευθύντριά του Αθηνά Καρτάλου, στόχος είναι να συμπεριληφθούν 92 ταινίες στην πλατφόρμα μέχρι το τέλος του έτους, ανάμεσά τους και 20 ντοκιμαντέρ. «Tα ντοκιμαντέρ χρησιμοποιούνται περισσότερο για το μάθημα της ιστορίας, αλλά και στα ζητήματα πολιτικής επιστήμης, θρησκείας, δικαιωμάτων κ.ά. Παρέχουμε στους δασκάλους πληροφορίες για την ταινία και ειδικές πληροφορίες σχετικά με όλα αυτά που μπορούν να βοηθήσουν στην κατανόησή της, ώστε να γνωρίζουν και οι ίδιοι πώς να δομήσουν τον χρόνο τους», επισήμανε η κ. Καρτάλου.

Από την πλευρά της η Chiara Boschiero από το Biografilm Festival της Μπολόνια αναφέρθηκε σε ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα που υλοποιείται μέσα σε κέντρα κράτησης ανηλίκων και σε εκπαιδευτικές κοινότητες της περιοχής. «Χρησιμοποιούμε τα ντοκιμαντέρ για να δημιουργήσουμε το συναίσθημα της ενσυναίσθησης και για να οξύνουμε την κριτική σκέψη των συμμετεχόντων. Το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές στα ντοκιμαντέρ είναι αληθινοί άνθρωποι, συνδράμει από μόνο του στη διαδικασία της ενσυναίσθησης, καθώς ταυτίζονται πολύ πιο εύκολα με τους ήρωες. Δίνουμε, επίσης πολλή σημασία στην επιλογή των ταινιών. Προτιμούμε αυτές που δείχνουν τον πρωταγωνιστή να ξεπερνάει μεγάλα εμπόδια, δυσκολίες ή να κάνει μια υπέρβαση», είπε χαρακτηριστικά.

Κλείνοντας η γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ελίζ Ζαλαντό, τόνισε ότι πρέπει να ενθαρρυνθεί η παραγωγή ντοκιμαντέρ για μικρά παιδιά.