Πάλεψαν νομικά για 23 χρόνια κατά της κρατικής ραδιοφωνικής υπηρεσίας Voice of America και δικαιώθηκαν. Στην αγωγή τους κατήγγειλαν ότι η κρατική υπηρεσία είχε αρνηθεί να τις προσλάβει ή είχε εμποδίσει την προαγωγή τους απλά και μόνο επειδή ήταν γυναίκες

«Νικήσαμε έναν δίκαιο πόλεμο στη γη της ελευθερίας» δήλωσε η Γιαχανάρε Χασάν, μία από τις 1.100 γυναίκες που είχαν αποφασίσει να προσφύγουν κατά της αμερικανικής κυβέρνησης για διακρίσεις εναντίον τους λόγω του φύλου τους.

Το ημερολόγιο έγραφε 22 Μαρτίου 2000 και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε μόλις ανακοινώσει ότι συμφωνεί να πληρώσει 508 εκατ. δολάρια για να κλείσει τη δικαστική διαμάχη που είχε διαρκέσει 23 ολόκληρα χρόνια.

Μία ραδιοφωνική υπηρεσία μόνο για άνδρες

Οι 1.100 γυναίκες ήταν δημοσιογράφοι, τεχνικοί και παραγωγοί ραδιοφώνου και είχαν στραφεί κατά του κρατικά ελεγχόμενου ραδιοφωνικού σταθμού Voice of America, που μεταδίδει ειδήσεις και ψυχαγωγικές εκπομπές σε διάφορες χώρες εκτός ΗΠΑ.

Στην αγωγή τους κατήγγειλαν ότι η κρατική υπηρεσία είχε αρνηθεί να τις προσλάβει ή είχε εμποδίσει την προαγωγή τους απλά και μόνο επειδή ήταν γυναίκες.

Βάσει του διακανονισμού που ανακοινώθηκε σαν σήμερα πριν από 24 χρόνια κάθε μία από τις γυναίκες, που προσέφυγαν κατά των ΗΠΑ, έλαβε αποζημίωση ύψους τουλάχιστον 450.000 δολαρίων.

Η Γιαχανάρε Χασάν. για παράδειγμα, ήταν δημοσιογράφος και ενώ είχε τις απαιτούμενες σπουδές και την προϋπηρεσία, απορρίφθηκε όταν έκανε αίτηση για τη ραδιοφωνική υπηρεσία Voice of America, που εξέπεμπε στο Μπαγκλαντές. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησε ότι ο σταθμός του Μπαγκλαντές προχωρούσε στην πρόσληψη αποκλειστικά ανδρών για τις θέσεις σύνταξης και εκφώνησης ειδήσεων και απευθύνθηκε σε δικηγόρο.

Πώς αποκλείονταν οι γυναίκες

Η ειρωνεία ήταν πως η υπηρεσία Voice of America, η οποία περιγράφει τη ζωή στις ΗΠΑ, υποτίθεται πως είχε βασική αποστολή να προωθεί τις αρχές της δημοκρατίας και της ισότητας σε δεκάδες γλώσσες σε ένα παγκόσμιο κοινό.

Η αμερικανική κυβέρνηση στο πλαίσιο του διακανονισμού αναγνώρισε πως η VOA συχνά χειραγωγούσε τη διαδικασία των προσλήψεων ώστε να αποκλείονται οι γυναίκες.

Οι ενάγουσες είχαν υποστηρίξει μάλιστα ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η υπηρεσία είχε καταφύγει ακόμη και σε απάτη, αλλάζοντας βαθμολογίες γραπτών εξετάσεων (σε διαγωνισμούς πρόσληψης) ή καταστρέφοντας φακέλους αιτήσεων. Η αμερικανική κυβέρνηση δεν παραδέχθηκε ενοχή σε αυτή την κατηγορία, με τους δικηγόρους της να υποστηρίζουν ότι δεν προέκυψε κάτι τέτοιο από την έρευνα.

Η αποζημίωση

Ακόμη και έτσι η αποζημίωση των 508 εκατομμυρίων είναι ο μεγαλύτερος διακανονισμός οποιασδήποτε αξίωσης για διακρίσεις στην απασχόληση, δημόσια ή ιδιωτική, στις ΗΠΑ.

Μάλιστα η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να πληρώσει και τα νομικά έξοδα των γυναικών.

Πριν από την πολύκροτη αυτή υπόθεση, το 1996 δικαστήριο είχε επιδικάσει αποζημίωση 176 εκατ. δολαρίων σε 1.400 υπαλλήλους της Texaco σε αγωγή για φυλετικές διακρίσεις.