Δεν υπάρχει ποτέ η κατάλληλη στιγμή να αυξήσεις τους φόρους στις κηδείες. Όμως σίγουρα όταν το κάνεις εν μέσω μίας πανδημίας, αυτό είναι μία κακή κίνηση.

Aυτό ακριβώς το μέτρο πρότεινε η κυβέρνηση της Κολομβίας την προηγούμενη εβδομάδα, με ένα αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο το οποίο προκάλεσε τις μεγαλύτερες και πιο βίαιες διαμαρτυρίες που έχει ζήσει η χώρα εδώ και δεκαετίες.

Έκτοτε, ο υπουργός Οικονομικών παραιτήθηκε, η μεταρρύθμιση του φορολογικού αποσύρθηκε και ο πρόεδρος Ιβάν Ντούκε απηύθυνε έκκληση για νέο διάλογο με τους ακτιβιστές, τα συνδικάτα και την αντιπολίτευση. Όμως οι αντιδράσεις απλά εντάθηκαν, με τη χώρα να μετρά πλέον δεκάδες νεκρούς.

Η Κολομβία συνηθίζει να ξοδεύει περισσότερα από όσα βγάζει, όμως τον τελευταίο χρόνο, το δημοσιονομικό έλλειμμα τριπλασιάστηκε. Σε μία προσπάθεια να γεμίσει τα κρατικά ταμεία, ο Ντούκε πρότεινε να αυξηθούν οι φόροι στις επιχειρήσεις και στους πλούσιους, με την παράλληλη αύξηση των κοινωνικών δαπανών, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η φτώχεια.

Όμως, η πρόταση ανέβαζε επίσης τους φόρους για τη μεσαία τάξη και τους φτωχούς και επέβαλε φόρο σε πολλά βασικά είδη και υπηρεσίες, καθιστώντας ακόμα και το νερό ακριβότερο.

Με δεδομένο ότι τον τελευταίο χρόνο, 3 εκατομμύρια Κολομβιανοί έπεσαν κάτω από το όριο της φτώχειας, ανεβάζοντας το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση στο 42%, δεν προκαλεί εντύπωση που το φορολογικό νομοσχέδιο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις.

Η κρίση στην Κολομβία αποτελεί προειδοποίηση και για άλλες χώρες, οι οποίες βγαίνουν από την πανδημία με μεγάλα ελλείμματα και χρέη.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο διαπίστωσε ότι τα χρέη των αναδυόμενων οικονομιών αυξήθηκαν κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ τον τελευταίο χρόνο, στο 65%.

Όμως, οι ανάγκες για κοινωνικές δαπάνες επίσης αυξήθηκαν εξαιτίας της κρίσης. Το σίγουρο μάθημα για τις κυβερνήσεις είναι ότι το να φορολογήσουν τους νεκρούς δεν πρόκειται να κρατήσει τους ζωντανούς ευχαριστημένους.