Σας φαίνεται υπερβολικός ο τίτλος; Ναι; Οκ: ακούστε λοιπόν. Μια στις τρεις μπουκιές που καταναλώνουμε κάθε μέρα προκύπτει από τα 20.000 είδη μελισσών και το πολύτιμο έργο της επικονίασης…

Δεν σχηματίσατε ακόμη πλήρη εικόνα; Συνεχίζω: στις μέλισσες οφείλουμε το 30% της παγκόσμιας παραγωγής τροφής. Μήλα, φράουλες, ντομάτες, σοκολάτα, καφές κ.α δεν θα μπορούσαν να παραχθούν χωρίς τους επικονιαστές.

Κατά την αναζήτηση της τροφής τους, οι μέλισσες μεταφέρουν γύρη από λουλούδι σε λουλούδι και με αυτόν τον τρόπο τα επικονιάζουν. Τι σημαίνει αυτό; Πώς τα γονιμοποιούν, προκαλούν, δηλαδή, την καρποφορία τους.

-«Λίγοι γνωρίζουν πόσο συνδεδεμένη είναι η ζωή μας με τις μέλισσες», μου λέει, η Ιωάννα Ντάλη, υπεύθυνη επικοινωνίας του «The Bee Camp», ενός οργανισμού που ασχολείται με την προστασία των μελισσών από το 2018.

-Δηλαδή;

-«Χωρίς αυτές δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στα πιο θρεπτικά φρούτα και λαχανικά. Η επιβίωσή μας εξαρτάται από τη δική τους άμεσα και έμμεσα. Άμεσα λόγω της ίδιας της παραγωγής της τροφής και έμμεσα εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής δραστηριότητας, της υγείας των οικοσυστημάτων, και άρα και της δικής μας…», συμπληρώνει..

Αυτό το έντομο μπορεί να σώσει τις πόλεις που ζούμε…

Νομίζετε πως οι μέλισσες είναι μόνο τα προαναφερόμενα; Εάν ναι, τότε, κάνετε λάθος. Οι μέλισσες μπορούν να σώσουν και τις πόλεις που ζούμε και να κάνουν ακόμη πιο όμορφη την Αθήνα (!).

-«Οι μέλισσες αυξάνουν το αστικό πράσινο. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, λόγω της αύξησης του πληθυσμού των πόλεων, δημιουργήθηκε η ανάγκη αποκατάστασης της βιοποικιλότητας στις πόλεις, και οι μέλισσες μπορούν να το καταφέρουν», εξηγεί η Ιωάννα Ντάλη.

Υπάρχει πρόβλημα…

Ωστόσο, κατά τους ειδικούς, τα τελευταία 15 χρόνια έχει παρατηρηθεί ραγδαία μείωση του πληθυσμού των μελισσών παγκοσμίως κατά 25%.Κύριοι λόγοι είναι η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και παρασιτοκτόνων αλλά και η έλλειψη τροφής και καταφυγίων λόγω της εκτεταμένης μονοκαλλιέργειας και της απώλειας βιοτόπων.

Αυτός είναι και ο λόγος που ήδη πολλές ευρωπαϊκές – και όχι μόνο- πόλεις τα τελευταία χρόνια ξεκίνησαν να δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για τη φιλοξενία της αστικής βιοποικιλότητας, αυξάνοντας το πράσινο και δημιουργώντας έτσι πιο βιώσιμες πόλεις για τους κατοίκους και την πανίδα.

Αν εξαφανιστεί ένα είδος μέλισσας…

Εκτός όμως από τις ευρέως γνωστές μέλισσες που ζουν κοινωνικά και παράγουν μέλι, η πλειονότητα των ειδών ( στην Ελλάδα απαντώνται γύρω στα 1.200 είδη) ζει μοναχικά. Κάποια είδη φωλιάζουν κάτω από το έδαφος, άλλα μέσα στα δένδρα.

Πολλές από τις αφανείς αυτές μέλισσες παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην αναπαραγωγή των γηγενών λουλουδιών, καθώς αποτελούν τον μοναδικό επικονιαστή τους δημιουργώντας έτσι σχέση αλληλεξάρτησης. Εάν δηλαδή εξαφανιστεί ένα είδος μέλισσας, εκλείπει κατά συνέπεια ένα είδος φυτού και το αντίστροφο…

Χορτάτες μέλισσες – υγιείς πόλεις

-«Αυτήν την περίοδο, οι μέλισσες τριγυρίζουν σε ύπαιθρο και πόλη ψάχνοντας για τροφή. Και εμείς μπορούμε να τις βοηθήσουμε», μου υπενθυμίζει η Ιωάννα Ντάλη.

-Πώς;

-«Βάζοντας μερικές γλάστρες με φυτά στο μπαλκόνι. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείς ένα μικρό εστιατόριο για τις μέλισσες. Αν κάθε μπαλκόνι, και κάθε πάρκο έκρυβε ένα μικρό εστιατόριο, τότε η πόλη θα γινόταν ένα πολύχρωμο όνειρο για τις μέλισσες…».

Α, θυμήθηκα και ένα γνωμικό. Κεντρίζει η μέλισσα, αλλά το μέλι είναι γλυκό. Γι’ αυτό σας λέω: τις μέλισσες και τα μάτια σας.

Προκόπης Γιόγιακας – ot.gr