Όταν το αδιανόητο απέκτησε παραθετικά
Πόσο μπορεί να ελπίζει η ανθρωπότητα όταν ο άτυπος πλην πανίσχυρος πλανητάρχης πρότεινε να βομβαρδίζονται με πυρηνικά οι κυκλώνες για να προστατεύονται οι ΗΠΑ; Απίθανο ακούγεται και υπερβολικό, ακόμη και για τον Ντόναλντ Τραμπ. Σαν πλαστή είδηση, που στόχο έχει όχι βέβαια να πλήξει το γόητρο του Αμερικανού προέδρου, αλλά να χλευάσει την έφεσή του στην ακρότητα. Τα πρόσφατα δημοσιεύματα, ωστόσο, επιμένουν. Κι έπειτα, είναι περισσότερο απίθανος ο πυρηνικός βομβαρδισμός των κυκλώνων από την πρόταση του Τραμπ προς την κυβέρνηση της Δανίας να πουλήσει τη Γροιλανδία στις ΗΠΑ, μαζί με τους 60.000 Ινουίτ κατοίκους της;
Είναι περισσότερο αδιανόητο (ή ανόητο) ένα σενάριο πολεμικής επιδρομής κατά της φύσης από το γινάτι του Αμερικανού προέδρου, που ακύρωσε την επίσκεψή του στην Κοπεγχάγη, «ενοχλημένος» από την αρνητική απάντηση των Δανών, ενώ αυτοί που προσβλήθηκαν βαριά ήταν οι Εσκιμώοι και οι Δανοί;
Τυπικά, σε επίθετα όπως τα «αδιανόητος», «υπερβολικός», «ακρότατος» δεν χωρούν παραθετικά. Μολαταύτα, τη χρήση τους την έχει ήδη νομιμοποιήσει η καθημερινή εμπειρία. Πιστέψαμε αίφνης ότι φτάσαμε στο απώτατο όριο του γκροτέσκου εθνικολαϊκισμού με πολιτικούς όπως ο Βίκτορ Ορμπαν, που πρόσταξε να ξαναγραφτεί η ιστορία της Ουγγαρίας, υπό το πρίσμα του αναδρομικού εξωραϊσμού της δικής του δράσης, ή ο Ματέο Σαλβίνι, που κατέθεσε πρόταση μομφής κατά της ίδιας του της κυβέρνησης. Ωσπου προέκυψε ο Μπόρις Τζόνσον, που πολιτεύτηκε στο δημοψήφισμα για το Μπρέξιτ με τα πιο χοντροκομμένα (και τα πιο αποδοτικά, όπως φάνηκε) φέικ νιους. Για τα οποία δικαστίνα του Λονδίνου αποφάσισε ότι πρέπει να παραπεμφθεί σε δίκη.
Πιστέψαμε ότι η κορύφωση της απανθρωπιάς είναι τα τείχη που υψώνονται σε Αμερική και Ευρώπη, για να ανακόψουν μεταναστευτικά κύματα που είναι μοιραίο να διογκώνονται (και λόγω της επιδεινούμενης κλιματικής κρίσης), και ο θάνατος παιδιών σε μοντέρνα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή σε «προστατευόμενους» χώρους. Ωσπου ανεβήκαμε σε ψηλότερη κορυφή, για να παρακολουθούμε σαν σε αδιάφορο σίριαλ τις θανάσιμες μικρές οδύσσειες των προσφύγων στη Μεσόγειο, όπου πια κινδυνεύουν με φυλάκιση όσοι τείνουν χέρι βοήθειας. Πιστεύαμε ότι θα ήταν αδιανόητο να καίγεται ο Αμαζόνιος επί τρεις εβδομάδες και ο Μπολσονάρο να αδρανεί. Και όμως, τον ακούσαμε να λέει το ακόμη πιο αδιανόητο, ότι τις πυρκαγιές τις βάζουν οικολόγοι και αυτόχθονες. Για χρήση πυρηνικών εναντίον τους δεν είπε τίποτε πάντως. Προς το παρόν;
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ – kathimerini.gr