Σε ωρολογιακή βόμβα φοβούνται στο Μαξίμου πως μπορεί να εξελιχθεί η κόντρα του Π. Καμμένου με τον Ν. Κοτζιά, αλλά και οι ευρύτερες επιθέσεις του υπουργού Αμυνας κατά της κυβέρνησης, την ώρα που η Ηρώδου Αττικού στρέφει όλη την προσοχή της στην επικείμενη διαδικασία για την επικύρωση των Πρεσπών, που αναμένεται από τις αρχές της επόμενης εβδομάδας να έρθει στη Βουλή.

Παρά το γεγονός πως Καμμένος και Κοτζιάς είναι πλέον εκτός κυβέρνησης, η μεταξύ τους αντιπαράθεση συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Χθες, ο τέως ΥΠΕΞ κατά την εισήγησή του στην Πολιτική Γραμματεία του «Πράττω», στην οποία μίλησε για την ανάγκη δημιουργίας μιας «μεγάλης δημοκρατικής παράταξης», επανήλθε στο θέμα Καμμένου χαρακτηρίζοντας τον πρώην υπουργό, ούτε λίγο ούτε πολύ, «ακροδεξιό», ενώ παρατήρησε πως κατά την πρώτη φάση της κυβέρνησης η συνεργασία ήταν χρήσιμη για τις τότε «αντιμνημονιακές» απαιτήσεις της κυβέρνησης. «Η ηγεσία των ΑΝΕΛ ήταν ένας εν δυνάμει, και για ένα μέρος των απαιτήσεων της αντιμνημονιακής μάχης, σύμμαχος στη σωτηρία, ήταν όμως ξένη ως προς μια κυβέρνηση Αριστεράς», σημειώνεται στο επίμαχο απόσπασμα, το οποίο εν συνεχεία αναφέρει πως «δεν είναι τυχαίο ότι στο πρώτο διάστημα της διακυβέρνησης υπό τον Αλ. Τσίπρα έβγαζε το λαϊκό κοινωνικό στοιχείο της», ενώ «στο δεύτερο όλο και περισσότερο έβγαζε έναν δεξιό λόγο που μετασχηματιζόταν σε ακροδεξιό».

Η επίθεση στον Καμμένο ολοκληρώνεται με τη φράση περί σύγχυσης «στην οποία περιήλθε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ μετά τις αρχές του 2017». Ο Καμμένος «σήκωσε το γάντι» και μάλιστα πολύ πιο επιθετικά. Με ανάρτησή του στο Twitter άφησε βαρύτατους υπαινιγμούς για τον τέως ΥΠΕΞ, γράφοντας: «Εις-Πράττω. Ρήμα αναφερόμενο ενίοτε στο εσωτερικό και συχνά μετά το 2017 στο εξωτερικό». Στα επιτελεία και των δύο πλευρών δεν δείχνουν διατεθειμένοι να ρίξουν τους τόνους «ιδιαίτερα αν υπάρχει πρόκληση από την άλλη πλευρά», κάτι που αναπόφευκτα δημιουργεί ένα αγκάθι διαρκείας για την κυβέρνηση.

Το Μαξίμου στρέφει την προσοχή του περισσότερο στον Π. Καμμένο και υπάρχει λόγος. Αφενός η δύσκολη δημοσκοπική θέση του κόμματός του –χθες παραιτήθηκε από τους ΑΝΕΛ και η κ. Χρυσοβελώνη– που μπορεί να τον οδηγήσει σε έναν ανταρτοπόλεμο, αφετέρου η διαφορετική ιδεολογική αφετηρία των ΑΝΕΛ, που τους κάνει φύσει και θέσει αντιπολιτευόμενο κόμμα σε σχέση με τον Νίκο Κοτζιά. Μία γεύση, άλλωστε, δόθηκε στην πρώτη ομιλία του Π. Καμμένου στη Βουλή μετά την αποδέσμευσή του από την κυβέρνηση, η οποία είχε τον χαρακτήρα «προειδοποιητικών βολών» ακόμα και απέναντι στον Αλ. Τσίπρα. Η διπλή αναφορά του τέως ΥΕΘΑ πως ο κ. πρωθυπουργός δύο φορές αθέτησε τη συμφωνία του –την πρώτη όταν τον διαβεβαίωσε τον Ιούνιο ότι η συμφωνία θα έρθει στη Βουλή μετά τις εκλογές και τη δεύτερη τον Νοέμβριο όταν του είχε πει πως θα το ξανασυζητήσουν τον Μάρτιο– δείχνει πως ο κ. Καμμένος δεν έχει πρόθεση να κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια, ακόμα και αν οι «σφαίρες» πάνε προς τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Η φθορά που μπορεί να υποστεί το Μαξίμου από έναν τέτοιο πόλεμο είναι δεδομένη, καθώς οι ισχυρισμοί Καμμένου έδωσαν ήδη λαβές για επιχειρήματα στην αντιπολίτευση.

Την ίδια ώρα, το Μαξίμου προχώρησε σε μία στρατηγική αναδίπλωση. Ενώ η έξοδος Καμμένου έγινε με λογική fast track, χθες η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως «δεν βιαζόμαστε για τις Πρέσπες», αφού προέχει «να ενημερωθεί και ο τελευταίος πολίτης της χώρας για τη συμφωνία». Πολλοί, πίσω από αυτή την «αλλαγή ταχύτητας», βλέπουν έναν τακτικισμό του κ. Τσίπρα, που ήθελε να αποχωρήσει ο Π. Καμμένος από την κυβέρνηση πριν από την ψήφο εμπιστοσύνης και να εξασφαλιστούν «αναίμακτα» οι απαραίτητοι βουλευτές των ΑΝΕΛ για να ξεπεραστεί ο σκόπελος της ψήφου εμπιστοσύνης και πλέον, θέλοντας να πιέσει επικοινωνιακά την αντιπολίτευση, να επικαλείται «έναν εξαντλητικό διάλογο για τις Πρέσπες και το εθνικό συμφέρον που προκύπτει από τη συμφωνία».

ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ