ΤΕΧΝΕΣ

Φαντάσματα θα «εμφανιστούν» στο 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Φαντάσματα θα «εμφανιστούν» στο 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Ουγκέτσου Mονογκατάρι (1953) του Κέντζι Μιζογκούτσι

Ένας ταξιδιώτης στο πανδοχείο ενός μικρού χωριού γίνεται μάρτυρας επίθεσης ενός βαμπίρ σε μια νεαρή γυναίκα. Κάπου αλλού, ένα πνεύμα ερωτεύεται μία νεαρή νύφη τη μέρα του γάμου της και παίρνει τη μορφή του συζύγου της για να μείνει μαζί της. Την ίδια ώρα, κάτοικοι του Τόκιο, μετά την αυτοκτονία ενός νεαρού φοιτητή, γίνονται μάρτυρες τρομακτικών οραμάτων που μεταφέρονται μέσω διαδικτύου.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι τίποτα άλλο παρά σενάρια από εμβληματικές ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούν τα φαντάσματα και οι οποίες θα συμμετάσχουν στο μεγάλο αφιέρωμα του 64ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, τον ερχόμενο Νοέμβριο.

«Τέχνη της ψευδαίσθησης και της αναζωογόνησης, το σινεμά είναι ίσως το πιο στοιχειωτικό από όλα τα μέσα. Τα φαντάσματα είναι κινηματογραφικά στην ουσία τους, αυτόματες διαταραχές στον χώρο και τον χρόνο», δηλώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης και διεθνούς φήμης κριτικός κινηματογράφου, Ντένις Λιμ, ο οποίος επιμελείται το αφιέρωμα, ως guest curator.

Τα φαντάσματα, οι μορφές που μας στοιχειώνουν και κατοικούν εκεί που η σφαίρα της φαντασίας συναντά δοξασίες, ανομολόγητους φόβους και τη διαχρονική έλξη του ανθρώπου προς το μεταφυσικό, αποτελούν κάποια από τα πιο δυνατά σύμβολα στην ιστορία του κόσμου και του σινεμά. Γεννήθηκαν και ταξίδεψαν ανά τους αιώνες μέσα από τις λαϊκές ιστορίες και τους μύθους, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι μιας οικουμενικής παράδοσης. Ισορροπώντας ανάμεσα στον αόρατο κόσμο και στο βλέμμα του ορατού, μοιάζουν με μια προσπάθεια του ανθρώπινου μυαλού να κατανοήσει το άυλο, το άρρητο και το μεταφυσικό. Τα φαντάσματα της σκοτεινής αίθουσας προσκαλούν τους σινεφίλ σε έναν κόσμο μαγικό και μαγεμένο, όπου κυριαρχούν οι σκιές, οι ψευδαισθήσεις και οι οπτασίες.

«Είμαι ενθουσιασμένος που συνεργάζομαι με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης σε ένα πρόγραμμα που συγκεντρώνει πολλές διαφορετικές κινηματογραφικές απεικονίσεις που μας στοιχειώνουν και ελπίζω το αφιέρωμα να φωτίσει τη βαθιά συγγένεια μεταξύ φαντασμάτων και ταινιών» συμπληρώνει ο Ντένις Λιμ.

Με το αφιέρωμα, το Φεστιβάλ εξερευνά τους βαθύτερους συμβολισμούς και τις κρυμμένες αλληγορίες πίσω από την απεικόνιση των φαντασμάτων στον κινηματογράφο. Τα φαντάσματα της Ιστορίας, που κρατούν ανεπούλωτα τα συλλογικά τραύματα, τα φαντάσματα της πολιτικής, που καθορίζουν ακόμη και σήμερα τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, τα φαντάσματα της πίστης, που ανατρέχουν στις βαθύτερες αγωνίες μας, αλλά και τα προσωπικά μας φαντάσματα, που καθρεφτίζουν τις απώλειες του χθες και την προσδοκία του αύριο.

Το αφιέρωμα εμπνέει και τη μεγάλη εικαστική έκθεση της 64ης διοργάνωσης, που κρύβει πολλές εκπλήξεις. Επίσης, η καθιερωμένη δίγλωσση ειδική θεματική έκδοση του Φεστιβάλ είναι φέτος αφιερωμένη στα φαντάσματα και θα περιλαμβάνει κείμενα και αναλύσεις από θεωρητικούς του σινεμά και δημιουργούς, ένα επιμελητικό κείμενο από τον ίδιο τον Ντένις Λιμ, καθώς και παρουσίαση των ταινιών του αφιερώματος.

Ανάμεσα στις ταινίες που συμμετέχουν στο αφιέρωμα, Βαμπίρ (1932) του Καρλ Ντράγιερ, Ουγκέτσου Mονογκατάρι (1953) του Κέντζι Μιζογκούτσι, Duvidha (1973) του Μάνι Κάουλ, Οι Κυνηγοί (1977) του Θόδωρου Αγγελόπουλου, D’ est (1993) της Σαντάλ Ακερμάν, Το Φάντασμα (2000) του Ζοάο Πέντρο Ροντρίγκες, Pulse (2001) του Κιγιόσι Κουροσάουα, Inland Empire (2006) του Ντέιβιντ Λιντς, Yella (2007) του Κρίστιαν Πέτσολντ. Το αφιέρωμα συμπληρώνεται από περίπου δέκα μικρού μήκους ταινίες – έκπληξη από τις απαρχές του σινεμά (1928) μέχρι σήμερα.