Ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για τα χειμερινά ψώνια του Άρη και τον αδιάψευστο μάρτυρα που είναι το γήπεδο. 

Είναι αναγνωρισμένο το υψηλό επίπεδο ρίσκο που εμπεριέχει κάθε μεταγραφική κίνηση του χειμώνα. Γενάρη μήνα, διαθέσιμοι είναι οι παίκτες που πέρασαν δύσκολο φθινόπωρο είτε γιατί δεν ταίριαξαν στη φιλοσοφία της (πρώην) ομάδας τους, είτε γιατί τα «τσούγκρισαν» με τον (πρώην) προπονητή τους, είτε γιατί ήταν απείθαρχοι, είτε γιατί αναζητούν μια νέα αρχή στην καριέρα τους έπειτα από ένα διάστημα απραξίας έξι μηνών. Γι’ αυτόν τον λόγο κάθε κίνηση τον χειμώνα ισοδυναμεί με μια ζαριά στο… μπαρμπούτι.

Πριν από δύο χρόνια, ο Άρης έφερε «6αρες» καθώς εκείνες οι ενισχυτικές ενέργειες άλλαξαν την εικόνα του. Έως ότου σχηματιστεί αξιόπιστο ρόστερ και αλλάξουν τα αγωνιστικά δεδομένα της ομάδας με την απόκτηση των Ντάνι Λάρσον, Λίντσεϊ Ροζ, Μιχάι Κόρχουτ, ο Σάββας Παντελίδης ήταν σ’ έναν θάλαμο πειραμάτων σε μια προσπάθεια ανακάλυψης τρόπων απόκρυψης των τρανταχτών αγωνιστικών αδυναμιών και διατήρησης της ομάδας σε τροχιά εξόδου στην Ευρώπη. Το κατάφερε κι όταν ενσωματώθηκαν οι παραπάνω παίκτες πήρε βαθιά ανάσα διότι η ομάδα του απέκτησε βάθος και εξασφάλισε με χαρακτηριστική άνεση την έξοδό της στο Europa League.

Φέτος, ενισχύθηκε στις θέσεις που πραγματικά πονούσε, επειδή όμως η απόσταση μεταξύ θεωρίας και πράξης είναι απροσδιόριστη, είναι πιο φρόνιμο να δούμε το επίπεδο ανταπόκρισής τους. Πλην του Νικόλα Ιωάννου του οποίου τα διαπιστευτήρια υπάρχουν και ήδη βρίσκεται στο rotation της ομάδας αλλά και στη λίστα των βασικών επιλογών του Άκη Μάντζιου, οι «κίτρινοι» προχώρησαν στην απόκτηση δύο παικτών για τους οποίους υπάρχουν δεδομένα.

Οι περιπτώσεις Κώστα Μήτρογλου και Μπρούνο έχουν μία ομοιότητα και πολλές διαφορές. Κοινός παρονομαστής είναι το γεγονός ότι πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία τους συμμετοχή σε επίσημο αγώνα, αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται διαχείριση και ο χρόνος που θα χρειαστεί για να φθάσουν σε ικανοποιητικό βαθμό ετοιμότητας εξαρτάται από τους ίδιους. Επί τούτου, το πρόσθετο μειονέκτημα του Μπρούνο είναι ότι στο προηγούμενο διάστημα αντιμετώπισε πρόβλημα με τις επιπλοκές που παρουσίασε ο οργανισμός του έπειτα από την προσβολή του από τον COVID 19.

Οι προσθήκες δεν αποσκοπούν στην αλλαγή της αγωνιστικής εικόνας γιατί ο Άρης θέλει να διατηρήσει αυτή που παρουσιάζει από την αρχή του Πρωταθλήματος, αλλά στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας. Εκεί εντοπίζεται το σπουδαιότερο πρόβλημα, είναι η αδυναμία εξασφάλισης των βαθμών που δικαιούνται βάσει απόδοσης. Ο Κώστας Μήτρογλου αντιλήφθηκε το μέγεθος της δυσκολίας γιατί στην Τρίπολη ήταν στον πάγκο της ομάδας του και την είδε να σπαταλά ένα σωρό ευκαιρίες για ένα γκολ το οποίο εν τέλει δεν της ήταν αρκετό. Γι’ αυτό αποφασίστηκε η οικονομική υπέρβαση για την περίπτωσή του, με την προσδοκία ότι θα προσφέρει ασφάλεια και δεν θα πηγαίνουν στράφι είτε οι ατομικές ενέργειες των χαφ, είτε οι κάθετες πάσες των Μπρούνο Γκάμα, Μπερτόγλιο, είτε τα γεμίσματα εντός της περιοχής όπου τα περισσότερα περνούν σαν το φτερό στον άνεμο. Βέβαια, παρόντος του Μήτρογλου, προφανώς ο Άρης θα αλλάξει ένα κομμάτι του παιχνιδιού, αυτό που «περιμένει» μετά την εξασφάλιση του 1-0. Γιατί δεν είναι παίκτης της κόντρα επίθεσης, αλλά περιοχής. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι υπάρχει εντολή από τον πάγκο για να δίνεται τόσος χώρος στον αντίπαλο.

Πηγή: gazzetta.gr