Το τσιμέντο απειλεί το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού
Είναι δυνατόν να αρθεί το καθεστώς προστασίας ενός Εθνικού Πάρκου και να επιτραπεί η δόμηση βιομηχανιών, αποθηκών και κατοικιών μέσα σε αυτό; Και όμως, αυτό τον κίνδυνο διατρέχει πλέον σοβαρά το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού, Λουδία και Αλιάκμονα, εξαιτίας της απροθυμίας του υπουργείου Περιβάλλοντος επί σχεδόν μία δεκαετία να θεσπίσει νέο πλαίσιο προστασίας.
Στα μέσα Σεπτεμβρίου ο φορέας διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών του Θερμαϊκού Κόλπου έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου. «Για πολλοστή φορά επανερχόμαστε στο θέμα της επείγουσας ανάγκης για άμεση έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος, ούτως ώστε να διασφαλιστεί η αποτελεσματική προστασία της περιοχής. Ειδάλλως, δεν θα είναι πλέον εφικτή η απαγόρευση νέων δραστηριοτήτων που η λειτουργία τους θέτει σε κίνδυνο την ακεραιότητα του Εθνικού Πάρκου και μπορεί να επιφέρει ανεπανόρθωτες βλάβες στο προστατευτέο αντικείμενο της περιοχής, ούτε η επιβολή πρόσθετων περιβαλλοντικών όρων σε υφιστάμενες δραστηριότητες», αναφέρει ο φορέας, προειδοποιώντας ότι η υπόθεση αυτή μπορεί να οδηγήσει τη χώρα ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Σύμφωνα με τον επίτιμο πρόεδρο του φορέα, Θεμ. Κουιμτζή, ο κίνδυνος είναι τόσο σοβαρός όσο και πραγματικός. «Από το 2017 έχει εκδοθεί αναστολή κάθε οικοδομικής δραστηριότητας, η οποία ανανεώθηκε και ισχύει έως τον Αύγουστο του 2020. Η αναστολή αυτή προσεβλήθη ενώπιον του ΣτΕ από επιχειρηματίες και έναν οικοδομικό συνεταιρισμό και, σύμφωνα με την πληροφόρηση που υπάρχει από το ΣτΕ, η προσφυγή θα γίνει δεκτή γιατί η πολιτεία έχει καθυστερήσει πολύ την έκδοση ενός νέου πλαισίου προστασίας», λέει ο κ. Κουιμτζής. «Οι συνέπειες θα είναι μη αναστρέψιμες: χωρίς υπερβολή, είμαστε αντιμέτωποι με την τσιμεντοποίηση. Υπάρχουν σε εκκρεμότητα οικοδομικές άδειες που με πολύ κόπο συγκρατούσαμε για χρόνια ώστε να μη μετατραπεί σε νέα βιομηχανική περιοχή το Εθνικό Πάρκο. Εξήγησα τον κίνδυνο στη νέα ηγεσία του υπουργείου, μου είπαν ότι θα το εξετάσουν σοβαρά. Φοβάμαι όμως τις πιέσεις που θα τους ασκηθούν από τους έχοντες συμφέροντα στην περιοχή».
Αξίζει να σημειωθεί ότι μία από τις προσφυγές κατατέθηκε από οικοδομικό συνεταιρισμό στον Κορινό Πιερίας που προσπαθεί εδώ και χρόνια να χτίσει έναν υγρότοπο. Πριν από λίγα χρόνια, μάλιστα, το υπουργείο Περιβάλλοντος… έδωσε περιβαλλοντική άδεια, η οποία έχει προσβληθεί στο ΣτΕ από ομάδα περιβαλλοντικών οργανώσεων και παρότι η υπόθεση έχει εκδικαστεί από τον Οκτώβριο του 2018, δεν έχει εκδοθεί απόφαση (η υπόθεση, επίσης, παρακολουθείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή). Χαρακτηριστικό του παραλογισμού της όλης υπόθεσης είναι ότι η συγκεκριμένη περιοχή έχει συμπεριληφθεί στο Σχέδιο Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας Δυτικής Μακεδονίας ως «κόκκινη» ζώνη, καθώς πρόκειται για τη λεκάνη απορροής των Πιερίων και του Ολύμπου. Το υπουργείο Περιβάλλοντος ενημερώθηκε πρόσφατα για το πρόβλημα που έχει ανακύψει στο Εθνικό Πάρκο. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου, η αρχική σκέψη ήταν να αναμένει την ολοκλήρωση της ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης (ΕΠΜ) που βρίσκεται υπό εκπόνηση (να σημειωθεί ωστόσο ότι το μεγαλύτερο μέρος του Εθνικού Πάρκου καλύπτεται ήδη από ΕΠΜ, μία από τις πρώτες που είχαν εκπονηθεί). Με δεδομένο όμως ότι η υπόθεση αυτή μπορεί να χρειαστεί ακόμα 2-3 έτη για να ολοκληρωθεί και ότι το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος είναι απολύτως έτοιμο, η υπόθεση πρόκειται το επόμενο διάστημα κατ’ εξαίρεσιν να εξεταστεί, χωρίς να είναι γνωστό τι τελικά θα συμβεί.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΛΙΟΣ – ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ