ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ – pod.gr

Βίντεο στο ιταλικό YouTube: Νέοι συζητούν, γελούν, πίνουν μπύρες, φλερτάρουν σε υπαίθρια καφέ. Ελάχιστοι φορούν μάσκες αλλά και αυτοί τις κατεβάζουν για να φιλήσουν τους νεοεισερχόμενους στις παρέες.

Ξαφνικά το πλάνο παγώνει και βλέπουμε έναν άνθρωπο στην εντατική. Βασανίζεται!

Το σύνθημα, τη στιγμή που ξεψυχά, είναι: Happy hour!

Και αν σας φαντάζει μακάβριο, να γράφει κάποιος «χαρούμενη ώρα» με φόντο ένα κρεβάτι εντατικής, πού να δείτε την αντίστοιχη νεανική καμπάνια στην Ισπανία.

Δείχνει νέους σε κλαμπ και σε σπίτια, να χορεύουν με δυνατή μουσική. Χωρίς μάσκα οι περισσότεροι.

«Στο διαμέρισμα το καλοκαίρι έχει 32 βαθμούς», λέει ο εκφωνητής.

«Στο νοσοκομείο έχει 25, στην εντατική 22 και στο κρεματόριο 980 βαθμούς».

Αυτή είναι η τελευταία εικόνα. Η φλόγα σε ένα κρεματόριο! Kαι υπότιτλο: «Υπάρχουν πράγματα που μπορεί να σε κάψουν πολύ περισσότερο από μια μάσκα».

Είναι φανερό ότι στις μεσογειακές χώρες -όχι πάντως στην δική μας- οι αρχές αποφάσισαν να φοβίσουν την νέα γενιά. Εμείς αρκεστήκαμε στην παραδοσιακή ντουντούκα. Αστυνομικοί που περνούν  από τις πλατείες και φωνάζουν «δεν επιτρέπονται οι συγκεντρώσεις άνω των 9 ατόμων». «Ας κάνουμε όλοι υπομονή»!

Δεν θα έλεγα ότι είναι και ο πιο ελκυστικός τρόπος για να σπρώξουμε τους νέους σε  μια άλλη κοινωνικότητα που δεν θα περιλαμβάνει μεγάλες παρέες και φιλιά.

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης νοσημάτων (ECDC) προβλέπει ότι ο ημερήσιος αριθμός θανάτων στην χώρα μας θα είναι, τις επόμενες ημέρες διψήφιος και θα ανεβαίνει συνεχώς. Πρέπει να διαψεύσουμε την οδυνηρή αυτή πρόβλεψη και να σκεφθούμε τι δεν κάνουμε καλά τους τελευταίους 3 μήνες.

Η αλήθεια είναι ότι όποιος άκουγε -και κυρίως έβλεπε- τους κυβερνητικούς αξιωματούχους το καλοκαίρι θα πίστευε ότι τελειώσαμε με τον κορωνοϊό. Τα τηλεοπτικά παράθυρα γέμισαν με αισιόδοξους κρατικούς λειτουργούς, ανάμεσα τους δυστυχώς και επιστήμονες της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων που διαγκωνίζονταν ποιος έχει την καλύτερη πληροφορία για το εμβόλιο που καταφθάνει.

Ο τίτλος «τον Σεπτέμβριο το εμβόλιο», γραμμένος σε όλα τα τηλεοπτικά χρώματα λειτούργησε ως σήμα λήξης συναγερμού. Και αυτό ενώ όλοι οι επαΐοντες γνωρίζουν  ότι δεν υπάρχει ασφαλές εμβόλιο αν δεν περάσουν δύο με τρία χρόνια από την εμφάνιση ενός νέου ιού. Ο ανταγωνισμός των ερευνητικών κέντρων, σε όλον τον κόσμο, μικραίνει τον χρόνο αλλά δεν τον εκμηδενίζει.

Μέσα σε αυτό το χαρωπό και ανέμελο καλοκαιρινό κλίμα τα επιμέρους μέτρα έμοιαζαν αποσπασματικά και εν πολλοίς αυθαίρετα. Στο κατάστρωμα των πλοίων απαγορευόταν να κάθονται σε κάθε παγκάκι πάνω από δύο άτομα, στα αεροπλάνα όμως δεν υπήρξε κανένα πρωτόκολλο. «Κοροϊδεύομαστε», ψιθύριζαν όσοι στριμωχνόντουσαν στους διαδρόμους της αποβίβασης.

Οι ίδιες εικόνες συνωστισμού και στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Λίγα δρομολόγια, πολύς κόσμος, κανένας έλεγχος. Η πρόσθεση, άμεσα,  εκατοντάδων νέων λεωφορείων, που εξήγγειλε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι εθνικής σημασίας επιλογή όσο -επιτρέψτε μου- και τα Ραφάλ.

Και θα έπρεπε, στην ΔΕΘ, η πρωθυπουργική εξαγγελία για 15 χιλιάδες προσλήψεις στον στρατό εντός πενταετίας, να συνοδευτεί με αντίστοιχη εξαγγελία για το σύστημα υγείας.

Γιατροί που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή επισημαίνουν μερικά φάουλ.

Η ενίσχυση της πρωτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας, που θα περιόριζε σήμερα τον αριθμό των επισκέψεων στα νοσοκομεία, δεν έγινε στο μέτρο που επιβάλουν οι άσχημες προβλέψεις.

Δεν προωθήσαμε την τηλεϊατρική. Στα τηλέφωνα του ΕΟΔΥ απαντούν άνθρωποι πρόθυμοι, ή λιγότερο πρόθυμοι, αλλά πάντως όχι γιατροί.

Στην Γαλλία έφτιαξαν πανεθνικό τηλεφωνικό κέντρο με γιατρούς του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού τομέα.

Δεν υπήρξε -συνεχίζω με τα φάουλ- ένα συνεκτικό σχέδιο για τις κλειστές δομές αλλά και τις κλειστές κοινότητες (γηροκομεία αλλά και καταυλισμούς ρομά και προσφύγων).

Δεν ενισχύσαμε με ασθενοφόρα αντί-covid την Αττική γεγονός που θα μείωνε λίγο το άγχος των γιατρών όταν αποφασίζουν διακομιδή από τον υπερπλήρη Ευαγγελισμό στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών «Παναγιά η Βοήθεια».

Απαραίτητη διευκρίνηση, το «Παναγιά η Βοήθεια» είναι το όνομα του νοσοκομείου και όχι κυβερνητική κραυγή αγωνίας αν και με τους υπουργούς να μεταλαμβάνουν, να μετέχουν σε λιτανείες και να φιλούν ράσα, είναι εύκολο να πιστέψει κανείς ότι κάποιοι περισσότερο ελπίζουν στο θείο παρά στην επιστήμη.

Τελευταία παρατήρηση με τα όσα λένε οι δάσκαλοι.

Για τα παιδιά θα έπρεπε να υπάρχουν στα σχολεία τεστ -δωρεάν βέβαια- στο πρότυπο της Αγγλίας και να γίνονται από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς όταν υπάρχουν ύποπτα συμπτώματα. Αλλιώτικα προετοιμαστείτε για το απόλυτο χάος, καθότι ποιος δάσκαλος θα πάρει την ευθύνη να ξεχωρίσει τις εποχικές ασθένειες των μαθητών από τα συμπτώματα covid.

Όμως… όμως όλες αυτές οι επισημάνσεις και άλλες πολλές που μπορούν να γίνουν δεν αλλάζουν τις ευθύνες που έχει ο καθένας από εμάς για την εξάπλωση της επιδημίας.

Στον ενοποιημένο ποια κόσμο μας όλοι είμαστε αλληλοεξαρτώμενοι.

Το πέταγμα μιας πεταλούδας στην Ασία που θα επηρεάσει τα χρηματιστήρια στην Ευρώπη είναι, πια, παλιά θεωρία. Η μύτη μας που βγαίνει λάθρα από την μάσκα είναι αυτή που θα επηρεάσει τα χρηματιστήρια και, πριν από αυτά, τους φίλους μας, τους συγγενείς μας και τις τσέπες όλων μας.

Η συνεχιζόμενη επιδημία είναι τελικά μια πρόκληση για να σκεφτούμε αυτό που συχνά αποφεύγουμε να σκεφτόμαστε. Εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι γι΄αυτό που θα μας συμβεί αν δεν είμαστε υπεύθυνοι.