Αφιερωμένη στο έργο του Γουίλιαμ Κλάιν, φωτογράφου μόδας, ζωγράφου, συγγραφέα, σκηνοθέτη, γραφίστα είναι η μεγάλη αναδρομική έκθεση «William Klein: YES» στο Διεθνές Κέντρο Φωτογραφίας στο Μανχάταν, στη Νέα Υόρκη.

Φωτογραφίες, πίνακες, ταινίες της χρονικής περιόδου 1948-2013 φιλοξενούνται στο Μουσείο του ICP και παρουσιάζουν την πορεία του από τότε που ήταν βοηθός στούντιο στον Φερνάν Λεζέ στο Παρίσι το 1948 έως και το 2013 όταν δημιούργησε σειρά φωτογραφιών με θέμα το Μπρούκλιν.

Φωτογραφικές μελέτες για τη Νέα Υόρκη, τη Ρώμη, τη Μόσχα και το Τόκιο, φωτογραφίες μόδας, εμβληματικά πορτρέτα διάσημων, ντοκιμαντέρ για τον Μοχάμεντ Άλι, τον Little Richard, ταινίες για τη βιομηχανία ομορφιάς, τον ιμπεριαλισμό και την καταναλωτική κουλτούρα εντάσσονται στο πολύπλευρο έργο του Γουίλιαμ Κλάιν.

Γεννημένος στο Μανχάταν το 1928, ο Κλάιν επισκέφτηκε τα Μουσεία τέχνης της πόλης ως έφηβος και επιθυμούσε να ταξιδέψει στην Ευρώπη.

Την πρώτη του φωτογραφική μηχανή την κέρδισε στο πόκερ όταν υπηρετούσε ως στρατιώτης στη Γερμανία, το 1946. Το 1948 πήγε στο Παρίσι, σπούδασε στη Σορβόννη και εργάστηκε για λίγο με τον καλλιτέχνη Φερνάν Λεζέ.

Πίνακές του στις αρχές της δεκαετίας του 1950 παρουσιάζονταν σε εκθέσεις στο Παρίσι, τις Βρυξέλλες και το Μιλάνο.

Ένας αρχιτέκτονας στο Μιλάνο του ανέθεσε να δημιουργήσει ένα ασπρόμαυρο διαχωριστικό δωμάτιο με έξι εναλλασσόμενα πάνελ. Ο Κλάιν κατέγραφε το αποτέλεσμα με τη φωτογραφική μηχανή, ενώ η σύζυγός του, Τζιν, μοντέλο, στριφογύριζε τα πάνελ ώστε να θολώσουν στο φακό με τη μακρά έκθεση. Ο Γουίλιαμ Κλάιν είπε ότι υπάρχει κάτι που μπορεί να γίνει με το θόλωμα της φωτογραφίας και αυτή η εμπειρία τον οδήγησε να πειραματιστεί στο σκοτεινό θάλαμο με αφηρημένες εικόνες.

Μετά από οκτώ χρόνια στο Παρίσι, κλήθηκε πίσω στη Νέα Υόρκη από τον Αλεξάντερ Λίμπερμαν καλλιτεχνικό διευθυντή της αμερικανικής Vogue, ο οποίος γοητεύτηκε από τις αφηρημένες ζωγραφιές και τις φωτογραφίες του.

Το 1956 συνεργάστηκε με τον Φεντερίκο Φελίνι, ο οποίος τον ενθάρρυνε να στραφεί στη σκηνοθεσία και έτσι ο Κλάιν γύρισε την πρώτη του ταινία το 1958 «Broadway by Light».

«Αυτό που πάντα με ενθουσιάζει στο έργο του είναι το πώς κατάφερε να ακολουθήσει περίπου πέντε καλλιτεχνικές σταδιοδρομίες ταυτόχρονα – παράλληλα. Ξεκίνησε ως ζωγράφος και ασχολήθηκε με την αφηρημένη φωτογραφία και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη φωτογραφία μόδας, αλλά και τη φωτογραφία δρόμου ταυτόχρονα. Άρχισε να γυρίζει ταινίες μεγάλου μήκους και στη συνέχεια ντοκιμαντέρ» τόνισε ο επιμελητής της έκθεσης Ντέιβιντ Κάμπανι. Η έκθεση είναι μια ευκαιρία να συγκεντρώσουμε όλες αυτές τις σταδιοδρομίες και να δούμε το καλλιτεχνικό όραμά του σε όλες αυτές τις διαφορετικές μορφές και δεκαετίες, σημείωσε.

«Η έκθεση ICP είναι σαν επιστροφή για τον Κλάιν, ο οποίος γεννήθηκε στο Άνω Μανχάταν το 1928 και άρχισε τη φωτογραφική του καριέρα στους δρόμους της πόλης μας» δήλωσε ο διευθυντής του ICP Ντέιβιντ Λιτλ. «Έπειτα έγινε ένας πραγματικά διεθνής καλλιτέχνης, ζώντας το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Παρίσι και αποτυπώνοντας τον μοναδικό χαρακτήρα των παγκόσμιων πόλεων στα διάσημα λευκώματα του. Ο Κλάιν είναι ένας ζωντανός θρύλος της δημιουργίας εικόνων και το ICP έχει την τιμή να γιορτάζει μια καταπληκτική καριέρα που επηρέασε και ενέπνευσε γενιές» πρόσθεσε.

Στην έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 12 Σεπτεμβρίου παρουσιάζονται περισσότερες από 200 φωτογραφίες γραφικά σχέδια, έργα αφηρημένης τέχνης, βιβλία και ταινίες που δημιουργήθηκαν από τον Κλάιν ο οποίος είναι 94 ετών και ζει στο Παρίσι.