«Δεν ήμουν πια άνθρωπος» του Osamu Dazai
Κυκλοφορεί 26 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Gutenberg
Μετάφραση από τα ιαπωνικά: Στέλιος Παπαλεξανδρόπουλος
Έργο εξωφύλλου: Χρήστος Μηλιώνης

Ο νεαρός Γιόζο παλεύει να προσαρμοστεί σε έναν νέο κόσμο, όπου οι παραδόσεις της αριστοκρατικής του οικογένειας διαλύονται και νέες ιδέες εισβάλλουν από τη Δύση. Ο φόβος απέναντι στους ανθρώπους, η αδυναμία κατανόησής τους και η απέχθεια για την υποκρισία τους τον ωθούν, από πολύ νωρίς, να «κάνει τον κλόουν» ως μια τελευταία προσπάθεια προσέγγισης προς τους γύρω του.

Συγγραφέας- θρύλος στην Ιαπωνία και από τους γνωστότερους παγκοσμίως Ιάπωνες συγγραφείς ο Οσάμου Νταζάι γεννήθηκε το 1909 και αυτοκτόνησε το 1948. Η αυτοκτονία αυτή υπήρξε η τελευταία μιας σειράς από αποτυχημένες απόπειρες που είχαν προηγηθεί και άρχισαν πολύ νωρίς, ήδη από το 1927. Από την εποχή εκείνη ξεκινά και η σειρά των «επαίσχυντων», όπως τις χαρακτηρίζει ο ίδιος, καταστάσεων, που αποτέλεσαν, με διαλείμματα, τη ζωή του. Αλκοολισμός, εγκατάλειψη των σπουδών του, ερωτικές περιπέτειες με άσχημη κατάληξη, εμπλοκή με απαγορευμένες εκείνη την εποχή μαρξιστικές οργανώσεις, αποκλήρωση από την οικογένεια, εξάρτηση από τη μορφίνη, εγκλεισμός σε ψυχιατρείο· εμπειρίες που, έως ένα βαθμό, απηχεί το μυθιστόρημα.

Διαχρονικά δεύτερο σε πωλήσεις μυθιστόρημα στην Ιαπωνία το «Δεν ήμουν πια άνθρωπος» αποτελεί αντικείμενο λατρείας ειδικά για τους νέους από το 1948 που κυκλοφόρησε μέχρι σήμερα. Χιλιάδες συγκεντρώνονται τη μέρα του θανάτου του για να τον τιμήσουν, μια και θέτει ζητήματα πάντα επίκαιρα όπως η αλλοτρίωση, η κοινωνική απομόνωση, οι απαγορευμένες σχέσεις, οι εξαρτήσεις. Έχει γίνει ταινία, τηλεοπτική σειρά, μάνγκα.

Έγραψαν:

«Ο Νταζάι αποκαλύπτει όλα αυτά που έχω βαθιά μέσα μου και προσπαθώ να κρύψω»

Γιούκιο Μισίμα

«Όλα τα βιβλία του Οσάμου Νταζάι είναι σπουδαία. Το Δεν ήμουν πια άνθρωπος όμως, είναι το αριστούργημα του αριστοκρατικού αυτού αλήτη»

Πάτι Σμιθ

«Διαχρονικό και πανέμορφο»

The New York Times Book Review