Ερευνητές λένε πως τεχνητή νοημοσύνη έδειξε για πρώτη φορά πως δύο γραφείς έγραψαν μέρος των μυστηριωδών Χειρογράφων της Νεκράς Θάλασσας.

Δοκιμές έγιναν στο πιο μεγάλο κείμενο, γνωστό ως Μέγας Κύλινδρος του Ησαΐα, και, οπως αναφέρει το BBC, διαπιστώθηκε πως πιθανότατα δύο άγνωστα άτομα είχαν γράψει τα κείμενα χρησιμοποιώντας σχεδόν ίδιο γραφικό χαρακτήρα.

Τα χειρόγραφα αυτά, που περιλαμβάνουν την παλαιότερη γνωστή έκδοση της Βίβλου, προκαλούν έντονο ενδιαφέρον από τότε που ανακαλύφθηκαν, πριν από 70 περίπου χρόνια.

Τα πρώτα σετ είχαν βρεθεί από εναν Βεδουΐνο σε μια σπηλιά στο Κουμράν, κοντά στη Νεκρά Θάλασσα, στη σημερινή Δυτική Όχθη. Περιλαμβάνουν χειρόγραφα, γραμμένα κυρίως στα εβραϊκά, καθώς και στα αραμαϊκά και στα ελληνικά, και θεωρείται πως χρονολογούνται στον 3ο πΧ αιώνα.

Ο Κύλινδρος του Ησαΐα είναι ένας από περίπου 950 διαφορετικά κείμενα που ανακαλύφθηκαν στις δεκαετίες του 1940 και του 1950. Είναι μοναδικός από την άποψη ότι οι 54 στήλες του χωρίζονται σε δύο μισά, γραμμένα σε περίπου ενιαίο στυλ.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Γκρόνινγκεν στην Ολλανδία εξέτασαν το χειρόγραφο χρησιμοποιώντας προηγμένη τεχνολογία αναγνώρισης μοτίβων (pattern recognition) και ΑΙ. Ανέλυσαν ένα μεμονωμένο εβραϊκό γράμμα, που εμφανίζεται πάνω από 5.000 φορές στο χειρόγραφο.

Σε επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε από τους Μλάντεν Πόποβιτς, Μαρούφ Ντάλι και Λάμπερτ Σομέικερ, τονίζεται πως ήταν δυνατή η εξαγωγή των αρχαίων ιχνών μελάνης, καθώς εμφανίζονταν σε ψηφιακές εικόνες.

«Τα αρχαία ίχνη μελάνης ανάγονται απευθείας στην κίνηση των μυών ενός ατόμου και είναι συγκεκριμένα για τον καθένα» σημειώνεται σχετικά.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια τεχνική που βοήθησε στον εντοπισμό στοιχείων τα οποία δείχνουν πως δεν ήταν μόνο ένας γραφέας που δούλεψε στο χειρόγραφο.

Το πιθανότερο σενάριο, λένε, είναι πως δύο γραφείς συνεργάστηκαν στενά, με ιδιαίτερη προσπάθεια να γίνεται για να διατηρηθεί ο ίδιος γραφικό χαρακτήρας. Οι ομοιότητες υποδεικνύουν πως ίσως είχαν την ίδια εκπαίδευση σε ένα σχολείο ή μια οικογένεια, όπως πχ ένας πατέρας που μαθαίνει στον γιο του να γράφει.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, ήταν τόσο καλή η μίμηση του γραφικού χαρακτήρα, που μέχρι τώρα οι σύγχρονοι μελετητές δεν ήταν σε θέση να διακρίνουν τη διαφορά.