Τα όνειρα εν μέσω της πανδημίας γίνονται αντικείμενο συλλογής του Μουσείου του Λονδίνου
Τον ερχόμενο Φεβρουάριο οι συμμετέχοντες θα κληθούν να αφηγηθούν τα όνειρά τους, μέσω τηλεδιάσκεψης, ενώπιον μιας ομάδας ειδικών στις ψυχοκοινωνικές επιστήμες. Οι συνεντεύξεις τους ενδέχεται στη συνέχεια να ενταχθούν στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου.
Μια συλλογή ονείρων των Λονδρέζων που συνδέονται με τον νέο κοροναϊό: αυτό είναι το ανορθόδοξο σχέδιο του Μουσείου του Λονδίνου, το οποίο θεωρεί ότι η συλλογή αυτή αποτελεί ταυτόχρονα μαρτυρία για τον αντίκτυπο της πανδημίας στην ψυχική υγεία των Βρετανών αλλά και έναν τρόπο να υπερβεί τη γραμμή που καθορίζει τι συνιστά μουσειακό έκθεμα.
«Η Covid-19 προκάλεσε πολλές αλλαγές στη ζωή των Λονδρέζων, όχι μόνο στην καθημερινότητά τους αλλά και στη σχέση τους με τον ύπνο και τα όνειρα», που επηρεάζονται από το άγχος, υπογραμμίζει το Μουσείο.
Ο στόχος είναι «να συλλεχθούν τα όνειρα υπό τη μορφή προφορικής αφήγησης (…) αλλά επίσης να εξερευνηθεί το φως που μπορούν να ρίξουν όσον αφορά την ψυχική υγεία και τους μηχανισμούς αντιμετώπισης του στρες, ιδίως σε εποχές κρίσεων», εξήγησε το Μουσείο, το οποίο καταγράφει την ιστορία της βρετανικής πρωτεύουσας.
Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα συλλεχθούν όνειρα από ένα μουσείο ως προσωπικές μαρτυρίες.
«Φύλακες του ύπνου»
Το σχέδιο τιτλοφορείται «Φύλακες του ύπνου», όπως είχε αποκαλέσει τα όνειρα ο πατέρας της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόιντ. Θα υλοποιηθεί σε συνεργασία με το Μουσείο των Ονείρων του Πανεπιστημίου Γουέστερν του Οντάριο, στον Καναδά.
Εντάσσεται στην ευρύτερη πρωτοβουλία του Μουσείου του Λονδίνου, το οποίο συλλέγει αντικείμενα και μαρτυρίες που σχετίζονται με την πανδημία, όπως κάνουν και άλλα παρεμφερή ιδρύματα σε όλον τον κόσμο.
Τον ερχόμενο Φεβρουάριο οι συμμετέχοντες θα κληθούν να αφηγηθούν τα όνειρά τους, μέσω τηλεδιάσκεψης, ενώπιον μιας ομάδας ειδικών στις ψυχοκοινωνικές επιστήμες. Οι συνεντεύξεις τους ενδέχεται στη συνέχεια να ενταχθούν στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου.
«Η συλλογή των ονείρων των Λονδρέζων με τα δικά τους λόγια επιτρέπει όχι μόνο να καταγραφεί μια κοινή εμπειρία, αποτέλεσμα της πανδημίας, αλλά συμβάλλει επίσης στο να επεκταθεί ο ορισμός του μουσειακού εκθέματος», υπογράμμισε η έφορος των ψηφιακών συλλογών του Μουσείου, Φωτεινή Αραβανή.
«Κατά παράδοση, όταν τα μουσεία συνέλεγαν όνειρα, αυτό γινόταν με τη μορφή καλλιτεχνικής αποτύπωσης, για παράδειγμα μέσα από πίνακες ζωγραφικής ή σχέδια επηρεασμένα από τα γεγονότα. Το όνειρο μπορεί εντούτοις συχνά να διαχωριστεί από τον ονειρευόμενο», πρόσθεσε, θεωρώντας ότι η συλλογή αυτή θα αποτελέσει «μια πιο συναισθηματική και προσωπική αφήγηση αυτής της εποχής για τις μελλοντικές γενιές».
