Από τον Ζακ Σαντέρ το 1999 μέχρι τον στενό συνεργάτη του Γιούνκερ

Το Qatar Gate δεν είναι το πρώτο σκάνδαλο που συγκλονίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι συλλήψεις για το σκάνδαλο χρηματισμού Ευρωβουλευτών, βοηθών και απασχολούμενων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις οποίες περιλαμβάνεται και η Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Εύα Καϊλή θυμίζουν γεγονότα του ευρωπαϊκού παρελθόντος.

Ανέκαθεν οι Βρυξέλλες προσέλκυαν λομπίστες, κατασκόπους και λογής λογής ανθρώπους, οι οποίοι επιζητούσαν να λάβουν ένα μέρος από τα ευρωπαϊκά κονδύλια.

Αξίζει να υπενθυμιστεί το σκάνδαλο της Επιτροπής του Ζακ Σαντέρ το 1999. Πρόκειται για τη μοναδική περίπτωση στην ιστορία της ΕΕ, που ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπό την προεδρία του Λουξεμβούργιου Ζακ Σαντέρ, αναγκάστηκε να παραιτηθεί, καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν βέβαιο ότι δεν θα έδινε ψήφο εμπιστοσύνης στο εκτελεστικό όργανο της ΕΕ. Το αίτιο ήταν μια σειρά σκανδάλων κακοδιαχείρισης, η οποία έπληξε την Κομισιόν.

Τριγμοί

Εκείνη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραμένει η μόνη στην ιστορία της ΕΕ που έχει παραιτηθεί πριν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο άρει την ψήφο εμπιστοσύνης. Συγκεκριμένα, στις 17 Μαρτίου 1999, προκαλούνται τριγμοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προκύπτει ομαδική παραίτηση των μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος για σκάνδαλα, στα οποία εμπλέκονται δέκα απ’ τους δεκαεννιά επιτρόπους.

Τότε, κατηγορήθηκε σε μεγάλο βαθμό η πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας και κατοπινή επίτροπος Εντίθ Κρεσόν και ο Ισπανός συνάδελφός της Μανουέλ Μαρίν.

Από εκεί και πέρα, το 2008 έγινε γνωστή η ύπαρξη δειγματοληπτικής έρευνας που είχε πραγματοποιήσει δύο χρόνια νωρίτερα σε 160 μέλη του Ευρωκοινοβουλίου ο Ρόμπερτ Γκάλβιν, στέλεχος της Εσωτερικής Ελεγκτικής Υπηρεσίας της Ε.Ε., σχετικά με την χρήση των κοινοβουλευτικών αποζημιώσεων. Η συγκεκριμένη έκθεση θεωρήθηκε τόσο σοκαριστική, με αποτέλεσμα να μη δημοσιοποιηθεί ποτέ.

Το δεύτερο μεγαλύτερο

Το τρέχον φαίνεται να είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία των ευρωπαϊκών θεσμών. Η Εύα Καϊλή, μία εκ των 14 αντιπροέδρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς και πέντε ακόμα άτομα, στερήθηκαν την ελευθερία τους στο πλαίσιο μεγάλης έρευνας από την Ομοσπονδιακή Εισαγγελία και την Ομοσπονδιακή αστυνομία για φερόμενη εγκληματική οργάνωση, διαφθορά και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Προς το παρόν, με την Εύα Καϊλή συνελήφθη και ο σύντροφός της, Φραντσέσκο Τζιόρτζι, βοηθός άλλου ευρωβουλευτή, ο οποίος επίσης αναμένεται να οδηγηθεί στο δικαστήριο. Ανάλογη τύχη έχει και ο Ιταλός πρώην ευρωβουλευτής Πιερ Αντόνιο Παντσέρι.

Άλλες «τρανταχτές» περιπτώσεις

Ο πρώην Αυστριακός ευρωβουλευτής Ερνστ Στράσερ καταδικάστηκε σε 4 χρόνια φυλάκισης μετά από έρευνα που διεξήγαγε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF). Ο κ. Στράσερ ελάμβανε 100.000 ευρώ ετησίως για να προωθεί νομοσχέδια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από μια εικονική εταιρεία που είχε συσταθεί από δημοσιογράφους που παρίσταναν τους λομπίστες, με στόχο το «ξέπλυμα» ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Το 2011 οδηγήθηκε για τρία χρόνια στη φυλακή ο πρώην ευρωβουλευτής και πρώην υπουργός της Αυστρίας Έρνστ Στράσερ, ο οποίος χρησιμοποίησε την ευρωκοινοβουλευτική του θητεία για να επηρεάζει την σύνταξη κοινοτικής νομοθεσίας υπέρ επιχειρήσεων πρόθυμων να του εξασφαλίζουν 100.000 ευρώ ετησίως. Πρόκειται για ό,τι έμεινε στα χρονικά ως “Cash for Influence scandal”.

Πολλά ζητήματα ανέκυψαν και για τον πρώην επικεφαλής του γραφείου του Προέδρου της Επιτροπής και στενός συνεργάτης του Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ. Η διαδρομή του από τα ανώτατα αξιώματα της εποχής Γιούνκερ μέχρι τη δυσμενή του μετάθεση στην Αυστρία, δεν έχει ακόμα καθοριστεί πλήρως. Δημοσιογραφικές πηγές από τις Βρυξέλλες έκαναν λόγο ακόμα και μια μια περίπτωση αυτοκτονίας, μιας υπαλλήλου της Κομισιόν, η οποία συνδέεται με τον κ. Σελμάγιερ.

Επίσης, το 2017 ανέκυψε το σκάνδαλο Laundromat, όταν απαγγέλθηκαν κατηγορίες για δωροδοκία στον Λούκα Βολοντέ, επικεφαλής της κεντροδεξιάς στην κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Εκεί οδηγήθηκε μεγάλο μέρος των προσπαθειών του Αζερμπαϊτζάν για εξαγορά επιρροής. Μόνο τη διετία 2012-2014 το καθεστώς του Ιλχάμ Αλίγιεφ «ξέπλυνε» 2,9 δισ. δολάρια για να λάβει συμφέρουσες συμφωνίες και «καλή» δημοσιότητα, εντός των κόλπων της Ευρώπης.

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, το Qatar Gate προσομοιάζει σε αυτό το τελευταίο.

Πηγή: ot.gr