Χτυπημένος από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (νόσος του Λου Γκέρινγκ ή του κινητικού νευρώνα), ασθένεια με την οποία διαγνώστηκε το 1964, ο Βρετανός Στίβεν Χόκινγκ (8 Ιανουαρίου 1942 – 14 Μαρτίου 2018) δεν σταμάτησε σε όλη του ζωή να αψηφά την αναπηρία του, βρίσκοντας εναλλακτικούς τρόπους για να επικοινωνεί, και έγινε ένας επιστήμονας παγκόσμιας αναγνώρισης.

«Οι ελπίδες μου εκμηδενίστηκαν όταν ήμουν 21 ετών. Ό,τι συνέβη από τότε είναι μόνο μπόνους», είχε δηλώσει στη New York Times το 2004, αναφερόμενος στην ασθένειά του. Ανακοινώνοντας τη διάγνωσή τους οι γιατροί του έδιναν μόνο μερικά χρόνια ζωής.

Η ασθένεια τού στέρησε προοδευτικά την κινητικότητα και τον περιόρισε σε αναπηρικό αμαξίδιο, αφήνοντάς σχεδόν εντελώς παράλυτο και ανίκανο να μιλήσει, παρά μόνο μέσω ενός ηχητικού συνθεσάιζερ.

«Έζησα πέντε δεκαετίες παραπάνω από όσο είχαν προβλέψει για μένα οι γιατροί. Προσπάθησα να κάνω καλή χρήση του χρόνου μου», είχε εξηγήσει το 2013, κατά την παρουσίαση του Hawking (Θεωρία των πάντων), της ταινίας για τη ζωή του . «Επειδή κάθε μέρα μπορεί να είναι η τελευταία μου, διακατέχομαι από την επιθυμία να εκμεταλλευτώ με τον καλύτερο τρόπο κάθε λεπτό», είχε πει.

Παρά τα προβλήματα που του δημιούργησε η ασθένειά του, ο Χόκινγκ μπόρεσε να πολλαπλασιάσει τα στηρίγματα προκειμένου να μοιραστεί τις ανακαλύψεις του για τα μυστικά του σύμπαντος.

Μπεστ σέλερ

Μέσω της συγγραφής επιστημονικών άρθρων αλλά και ενός παγκόσμιου μπεστ σέλερ A brief History of Time (στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει με τον τίτλο Χρονικό του Χρόνου), ο Στίβεν Χόκινγκ κατάφερε να εκφράσει τη μεγαλοφυΐα του και να μοιραστεί τις ανακαλύψεις του για τις μαύρες τρύπες.

Αυτό το έργο επιστημονικής εκλαΐκευσης, που δημοσιεύθηκε το 1988, πούλησε περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα και μεταφράστηκε σε 35 γλώσσες. Πραγματεύεται τη δημιουργία του σύμπαντος και την επέκτασή του καθώς και τους νόμους που τη διέπουν.

Προσιτό στους μη επαΐοντες, το βιβλίο συνέβαλε στο να γίνει ο διάσημος επιστήμονας μια μεγάλη δημόσια φυσιογνωμία της έρευνας, τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στο εξωτερικό.

«Μια θαυμάσια ιστορία του χρόνου», στην οποία αναφέρεται επίσης στη μάχη του κατά της αρρώστιας, θα διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και η ταινία θα τιμηθεί με Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα το 2015.

Η φήμη του Στίβεν Χόκινγκ τον οδήγησε επίσης να υποδυθεί τον εαυτό του σε σειρές όπως το Star Trek και The Bing Bang Theory ενώ εμφανίζεται ως καρτούν σε επεισόδια της σειράς The Simpsons.

Όπως και σε πολλές υποχρεώσεις που ανέλαβε παράλληλα με τη λαμπρή σταδιοδρομία του στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, όπου ήταν κάτοχος της πιο διάσημης πανεπιστημιακής έδρας για μαθηματικούς που κάποτε κατείχε ο Ισαάκ Νεύτων, πατέρας της θεωρίας της βαρύτητας.

Το 2014 κυκλοφορεί η βιογραφική ταινία για τη ζωή του «Η θεωρία των πάντων» σε σκηνοθεσία Τζέιμς Μαρς με πρωταγωνιστή τον Έντι Ρέντμεϊν, ο οποίος κέρδισε για την ερμηνεία του το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου

«Η αναπηρία μου δεν αποτέλεσε έναν σημαντικό περιορισμό για τις έρευνές μου στον τομέα μου, που είναι εκείνος της θεωρητικής φυσικής», δήλωνε στο περιοδικό Science Digest, το 1984. «Με βοήθησε κατά μία έννοια, προφυλάσσοντάς με από διαλέξεις και όλη τη διοικητική δουλειά που θα είχα σε διαφορετική περίπτωση».

Τα τελευταία χρόνια συνέχισε την εργασία του για τη διάχυση της επιστημονικής έρευνας και ήταν ενεργός στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης. Με σχεδόν 30.000 πρόσωπα να τον «ακολουθούν» στο Twitter, ήταν πάνω απ΄όλα παρών στο Facebook, όπου 4,1 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν εγγραφεί για να παρακολουθούν τις αναρτήσεις του.

«Να συνεχίσουμε να μιλάμε»

Ο Στίβεν Χόκινγκ έλεγε πως όφειλε στην υποστήριξη της οικογένειάς του το γεγονός ότι μπορούσε να διατηρήσει αυτόν τον αδιάπτωτο ρυθμό δραστηριότητας.

«Πέτυχα μόνο χάρη στη σημαντική βοήθεια που έλαβα από τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου, τους συναδέλφους και τους φοιτητές μου», έλεγε.

Μετά τον θάνατό του ορισμένα από τα λόγια του μοιάζουν σήμερα σαν παρακαταθήκη.

«Για εκατομμύρια χρόνια, ο άνθρωπος ζούσε σαν ζώο. Στη συνέχεια κάτι συνέβη, το οποίο απελευθέρωσε τη δύναμη της φαντασίας μας. Μάθαμε να μιλάμε και να ακούμε. Οι πιο μεγάλες επιτυχίες της ανθρωπότητας επιτεύχθηκαν με το να συζητάμε, οι μεγαλύτερες αποτυχίες επειδή δεν μιλούσαμε (…) Με την τεχνολογία την οποία διαθέτουμε, οι δυνατότητες είναι απεριόριστες. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να διασφαλίσουμε ότι θα συνεχίσουμε να μιλάμε», έλεγε ο Στίβεν Χόκινγκ.