Με έξι νέες ταινίες και μία επανέκδοση, ξεκινά ο Μάιος στον οποίο το κινηματογραφικό κύκλωμα ελπίζει να δει μια πρώτη φανερή αλλαγή από τη κακότυχη χειμερινή σεζόν, καθώς ανοίγουν και τα θερινά σινεμά.

Από τις έξι πρεμιέρες ξεχωρίζει το γαλλικό δράμα αγωνίας “Full Time”, ενώ το ενδιαφέρον του έχει και το επίσης γαλλικό θρίλερ “Δωμάτιο 108”. Για τους φίλους των ταινιών εποχής υπάρχει το βρετανικό σίκουελ “Ο Πύργος του Downton 2: Μια Νέα Εποχή” και για τους φανατικούς των υπερηρωικών περιπετειών φαντασίας το “Doctor Strange in the Multiverse of Madness”.

Full Time (À Plein Temps)

Δραματική ταινία, γαλλικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Ερίκ Γκραβέλ, με τους Λορ Καλαμί, Αν Σουαρές, Ζενεβιέβ Μινς, Λούσι Γκαλό, Συρίλ Γκουέ, Άγκαθι Ντρον κ.ά.

Όταν ο αγώνας ενός ανθρώπου της εργατικής τάξης και συγκεκριμένα μιας γυναίκας, για τα στοιχειώδη, για μια δουλειά, για να βελτιώσει τη ζωή της και τη ζωή των δυο παιδιών της, μετατρέπεται σε ένα αγωνιώδες θρίλερ…

Στη δεύτερη ταινία του, ο Ερίκ Γκραβέλ (“Μετωπική Σύγκρουση”) παντρεύει εύστοχα το κοινωνικό σινεμά με το σασπένς, καθώς η αγωνία για τον επιούσιο φτάνει πλέον στα όρια του τρόμου. Με μια στρατηγική τακτική, οικονομικά ισχυροί πετούν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας στα όρια του περιθωρίου και της πλήρους απαξίωσής του, με μια κακοπληρωμένη και επαχθή εργασία, που τους ρουφά κάθε διάθεση για ζωή και αγώνα, κλεισμένο στον εαυτό του να περιμένει, σχεδόν μοιρολατρικά, την ελεημοσύνη των εργοδοτών ή του κράτους. Και όλα αυτά στη Γαλλία, στο Παρίσι τού σήμερα, μία χώρα που διατηρεί ακόμη -τουλάχιστον στα χαρτιά- ορισμένα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, εν αντιθέσει με τις τριτοκοσμικές συνθήκες που επικρατούν σε τεράστια κομμάτια του λεγόμενου αναπτυγμένου κόσμου.

Εδώ, μια γυναίκα, μια μαχήτρια, που παλεύει να ξεφύγει απ’ τη μιζέρια της, προσπαθεί να μεγαλώσει τα δυο παιδιά της και καταφέρνει να κλείσει μια συνέντευξη για τη δουλειά που πάντα ήθελε, ενώ εργάζεται σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο ως αρχικαμαριέρα. Τη μέρα της κρίσιμης συνέντευξης για τη ζωή της, θα πρέπει να αντιμετωπίσει και μια γενική απεργία, η οποία στέκεται εμπόδιο, για να φτάσει εγκαίρως στο ραντεβού. Η χώρα έχει παραλύσει και η μάχη που έχει να δώσει είναι με το χρόνο.

Ο Γκραβέλ, που έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην βασανισμένη ζωή τής ηρωίδας του, με τη δύσκολη δουλειά της στο ξενοδοχείο, μια χειρωνακτική εργασία, που απαιτεί δεξιότητες και συγχρονισμό ταχυδακτυλουργού. Δεν είναι τυχαίο ότι το τέλειο στρώσιμο ενός κρεβατιού στο ξενοδοχείο κινηματογραφείται από τον Γκραβέλ ως χορογραφία, ενώ η πίεση του χρόνου κρέμεται πάντα πάνω από τα κεφάλια των εργαζομένων ως λαιμητόμος.

Ταυτόχρονα, αναδεικνύεται και η αντιφατικότητα της γενικής απεργίας σε μια εποχή όπου σχεδόν όλα έχουν διαστρεβλωθεί, αλλοιωθεί. Μια απεργία που είναι για τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων και βεβαίως για την ηρωίδα, μπαίνει εμπόδιο στο στόχο της να φτάσει εγκαίρως στο ραντεβού για τη δουλειά που επεδίωκε να βρει. Και αυτό διότι η πρωταγωνίστρια ανήκει σε μια από τις όλο και πιο διευρυμένες ομάδες εργαζομένων που ακόμη και η συμμετοχή τους σε μια απεργία μοιάζει αδύνατη.

Η ταινία αφορά πρωτίστως τη Γαλλία, όπου τα προηγούμενα χρόνια πραγματοποιήθηκαν τεράστιες εργατικές κινητοποιήσεις, με τη συμμετοχή εκατομμυρίων ανθρώπων και ιδιαιτέρως των γυναικών, χωρίς οργανωμένη εκπροσώπηση ή πατρονάρισμα. Αλλά αφορά και τον υπόλοιπο κόσμο, καθώς η κατάσταση μοιάζει να βρίσκεται εκτός ελέγχου, σαν να έχει ανάψει ένα βραδύκαυστο φιτίλι και όλοι περιμένουν την έκρηξη.

Ένα εξαιρετικό φιλμ, πέρα απ’ τις όποιες ενστάσεις που έχουν να κάνουν με την απειρία του σκηνοθέτη, που ο ρυθμός του κόβει την ανάσα, το μοντάζ και η φωτογραφία λειτουργούν καθοριστικά στην αποτελεσματικότητα του σασπένς, το σενάριο λειτουργεί για το σινεμά αφύπνισης, το οποίο θέλει να υπηρετήσει ο Γκραβέλ, με έναν ζωντανό τρόπο, γεμάτο ενέργεια και δημιουργικότητα.

Και φυσικά υπάρχει και η ερμηνεία της Λορ Καλαμί, που φτιάχνει, με το ασίγαστο πάθος της, μία αξιομνημόνευτη ερμηνεία, για την οποία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας, όπως και πρόσφατο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου στην Ελλάδα.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Ζουλί που πασχίζει να μεγαλώσει τα δύο της παιδιά έξω από το Παρίσι, καταφέρνει να κλείσει μια συνέντευξη για τη δουλειά που πάντα ήθελε. Την ημέρα της συνέντευξης, όμως, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια γενική απεργία που παραλύει τα μέσα μεταφοράς. Θα χρειαστεί να παλέψει ενάντια στο χρόνο για να διατηρήσει την εύθραυστη ισορροπία που έχει εξασφαλίσει.

Ο Πύργος του Downton 2: Μια Νέα Εποχή (Downton Abbey: A New Era)

Δράμα εποχής, βρετανικής και αμερικανικής παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία Σάιμον Κέρτις, με τους: Μάγκι Σμιθ, Χιου Μπόνβιλ, Ελίζαμπεθ ΜακΓκόβερν, Μισέλ Ντόκερι, Μάθιου Γκουντ, Λόρα Καρμάικλ κ.ά.

Το καταπράσινο γρασίδι, ο πέτρινος πύργος και οι κήποι του, τα κοστούμια εποχής και η αριστοκρατική οικογένεια Κρόουλι επιστρέφει σε αυτό το σίκουελ, δείγμα της τυπικής ευπρόσωπης και καλοστεκούμενης βρετανικής παραγωγής διά χειρός, αυτή τη φορά, του Σάιμον Κέρτις (“Επτά Μέρες με τη Μέριλιν”).

Έτσι, έπειτα από τις έξι σεζόν τηλεοπτικής επιτυχίας και το πρώτο φιλμ του 2019, “Ο Πύργος του Downton” το έργο του συγγραφέα Τζούλιαν Φέλοους, προσπαθεί να ανανεώσει το ενδιαφέρον, ταξιδεύοντας την οικογένεια μέχρι τη νότια Γαλλία, για μια βίλα που κληρονόμησε η Βάιολετ Κρόουλι- Μάγκι Σμιθ, αλλά και τον ερχομό τού μοντέρνου κόσμου στο Downton, δηλαδή τη χρησιμοποίησή του για τα γυρίσματα μιας ταινίας, στο μεταίχμιο μιας εποχής και του βωβού κινηματογράφου.

Ο συντηρητικός κόσμος της οικογένειας ραγίζει, καθώς τα αριστοκρατικά μέλη της έχουν ανάγκη τα χρήματα για τη συντήρηση του πύργου και ταυτόχρονα η κληρονομιά της βίλας στη νότια Γαλλία κρύβει μυστικά για το παρελθόν της Βάιολετ. Η άφιξη των κινηματογραφικών αστέρων και του συνεργείου αναστατώνει την οικογένεια, ενώ το αφοσιωμένο υπηρετικό προσωπικό παραμένει κομπάρσος να ξεκλέβει στιγμές, ανάμεσα στις κατσαρόλες ή τα κλινοσκεπάσματα, από τη ιλουστρασιόν ζωή των αφεντικών του.

Ένα φιλμ που, πέρα από τις χαριτωμένες δηλητηριώδεις, αλλά και αναμενόμενες πλέον, ατάκες της Μάγκι Σμιθ, μοιάζει περισσότερο με ξαναζεσταμένη αγγλική σούπα, επιστρατεύει μια ιδιαιτέρως συμβατική αφήγηση, δίνοντας έμφαση στην αναπαράσταση της εποχής, την ίντριγκα, το φλεγματικό χιούμορ και επιπροσθέτως το ενδιαφέρον που παρουσιάζει ο τρόπος κινηματογραφικών γυρισμάτων στα τέλη της δεκαετίας του ’20.

Το πολυπρόσωπο καστ δείχνει την επάρκειά του, διατηρώντας στο ακέραιο το μοντέλο της βρετανικής υποκριτικής σχολής, αλλά και αυτό ως ένα σημείο εξαντλημένο από τη μανιέρα, την οποία όλοι οι συντελεστές, από παραγωγούς και σκηνοθέτη μέχρι τους ίδιους τους ηθοποιούς, την εμπιστεύονται με τυφλά μάτια και φαίνεται ότι τη θεωρούν μονόδρομο για την επιτυχία.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Βρισκόμαστε στο 1928 και η οικογένεια του Downton μαζί με τους οικιακούς υπηρέτες, είναι παρόντες στο γάμο του Τομ Μπράνσον με την Λούσι Σμίθ. Οι ανακατατάξεις είναι πολλές. Απρόσμενα τηλεφωνήματα με ανέλπιστα μαντάτα και επισκέψεις που θα ταράξουν την ησυχία. Όμως η σημαντικότερη εξέλιξη αφορά την Κοντέσα του Γκράντθαμ, Βάιολετ Κρόουλι, η οποία έχει αποκτήσει μια βίλα στη Νότια Γαλλία που αλλάζει τα δεδομένα της διαθήκης της.

Δωμάτιο 108 (L’ Ennemi)

Δραματικό θρίλερ, βελγικής και γαλλικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Στεφάν Στρεκέρ, με τους Ζερεμί Ρενιέ, Αλμά Χοδορόφσκι, Εμανουέλ Μπερκό, Φελίξ Μεριτό κα.

Βραδύκαυστο θρίλερ από τον Βέλγο σκηνοθέτη Στεφάν Στρεκέρ (“Α Wedding”), ο οποίος βασίστηκε σε ένα πραγματικό περιστατικό που απασχόλησε τη βελγική κοινή γνώμη. Μπορεί το φιλμ να προϊδεάζει τον θεατή ότι θα βρεθεί μπροστά σε ένα στόρι μυστηρίου, ένα θρίλερ, αλλά τελικά περισσότερο μοιάζει με μία αφορμή για να εξελιχθεί σε ένα στοχαστικό έργο πάνω στις κοινωνικές ανισότητες, τις αρρωστημένες ερωτικές σχέσεις και το αίσθημα ενοχής.

Ο Στρεκέρ, αφήνοντας εκτός κάδρου χρήσιμες πληροφορίες και λεπτομέρειες της υπόθεσης -ένας γνωστός πολιτικός κατηγορείται ότι σκότωσε τη γυναίκα του, σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, χωρίς να γνωρίζει ούτε ο ίδιος τι έχεις συμβεί ακριβώς- θέλοντας να τονώσει το μυστήριο και την ένταση, θα τα καταφέρει ως ένα βαθμό, αν και ορισμένες φορές δείχνει μια αμηχανία.

Άνισο είναι, όμως, και το κεφάλαιο της κράτησης του πολιτικού στη φυλακή, καθώς είναι αδιάφορο και πλαδαρό μέχρι να μπουν στο κάδρο οι συγκρατούμενοί του, που θα φέρουν τον πολιτικό μπροστά στις ευθύνες του, θα γνωρίσει από την καλή και την ανάποδη τα αποτελέσματα της πολιτικής του σταδιοδρομίας, δίνοντας την ευκαιρία στον Στρεκέρ να κάνει ένα καυστικό σχόλιο για τις ευρωπαϊκές πολιτικές που ακολουθούνται. Στα συν και το δυνατό φινάλε, που θα αποζημιώσει τον θεατή, για μια ταινία που βλέπεται με ενδιαφέρον, αλλά είναι εμφανές ότι θα μπορούσε ο Στρεκέρ να πάει ένα δυο βήματα παραπέρα την υπόθεσή του, να σκάψει περισσότερο πάνω στις συνθήκες, τις ανθρώπινες σχέσεις, που γίνονται όλο και πιο τοξικές, σε μια εποχή που η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο γίνεται κεκαλυμμένο μίσος τις περισσότερες φορές.

Ο Ζερμί Ρενιέ είναι ιδιαίτερα καλός στο ρόλο του χαρισματικού πολιτικού και πιθανού δολοφόνου, δίνοντας έμφαση στην εσωτερική ερμηνεία τού χαρακτήρα που υποδύεται, ενώ δίπλα του η Άλμα Χοδορόφσκι, στον ρόλο τής νεαρής συζύγου του, μοιάζει ως το ιδανικό θύμα που θα συγκινήσει ο χαμός του.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ένας διάσημος πολιτικός κατηγορείται ότι σκότωσε τη γυναίκα του που βρέθηκε νεκρή, ένα βράδυ, στο δωμάτιο 108 του ξενοδοχείου τους. Είναι αθώος ή ένοχος; Κανείς δεν ξέρει. Και ίσως να μην ξέρει και ο ίδιος.

Doctor Strange in the Multiverse of Madness

Περιπέτεια φαντασίας, αμερικάνικης παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία Σαμ Ράιμι, με τους Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Ελίζαμπεθ Όλσεον, Τσιουετέλ Ετζιόφορ, Μπένεντικτ Γουόνγκ κ.ά.

Πόσες υπερηρωικές ταινίες μπορούμε να αντέξουμε; Σίγουρα, τα τελευταία χρόνια, έχουμε χάσει το μέτρημα με τις υπερηρωικές ταινίες, είτε της Marvel, όπως εδώ, είτε με τις παραγωγές άλλων στούντιο. Οι περισσότερες είναι μεν εντυπωσιακές αλλά αδιάφορες, με έμφαση στα εφέ και στο υπερθέαμα – πάλι κάποιες άλλες αξίζουν τα λεφτά τους.

Όπως εδώ, σε κάποιο βαθμό, με τον Doctor Strange, που επιστρέφει έπειτα από έξι χρόνια, από την πρώτη του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη, με μία ακόμη περιπέτεια κι έχοντας να αντιμετωπίσει το πολυσύμπαν και να παίζει με τον χωροχρόνο.

Υπενθυμίζεται ότι ο Στίβεν Στρέιντζ είναι κορυφαίος νευροχειρουργός που εξαιτίας ενός τραυματισμού στα χέρια θα καταφύγει ακόμη και στο Κατμαντού για μια εναλλακτική θεραπεία, η οποία θα του χαρίσει μαγικές ικανότητες, αν και κρύβει και θανάσιμα μυστικά.

Αυτή τη φορά, πέρα από τις γενικότερες ενστάσεις για τις υπερηρωικές ταινίες, ο έμπειρος Σαμ Ράιμι, οργανώνει την ιστορία του, με αρχή μέση και τέλος, δίνει περισσότερο βάθος στους χαρακτήρες και αξιοποιεί όσο μπορεί την τεχνική αρτιότητα της παραγωγής, αλλά τελικά δεν προσφέρει κάτι παραπάνω από τις κλισέ καταστάσεις, τις εξαντλητικές σκηνές μαχών, την εμφατική χρήση των εφέ, το επιτηδευμένο χιούμορ, της πλοκής που από κάποια στιγμή και μετά αρχίζει να αγκομαχά.

Στα υπέρ του φιλμ και η ανατροπή που επιφυλάσσει προς το τέλος το σενάριο και η διατήρηση της αγωνίας μέχρι το τέλος, ενώ οι εκπλήξεις συνεχίζονται ακόμη και μετά των τίτλων τέλους. Βεβαίως υπάρχει και ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς που φορά ξανά το υπερηρωικό κοστούμι με την ευκολία μας πιτζάμας,

Αλλά όλα αυτά έχουν λίγη σημασία για το σεβαστό κομμάτι του νεανικού κοινού που θα σπεύσει στο “Doctor Strange in the Multiverse of Madness”, για να εκτονωθεί και να διασκεδάσει με το δικό του τρόπο.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Καθώς ο Doctor Strange κάνει ένα συναρπαστικό, πολυδιάστατο ταξίδι σε διαφορετικά σύμπαντα και διασχίζει παράξενες και επικίνδυνες εναλλακτικές πραγματικότητες μαζί με παλιούς και νέους συμμάχους, ένας μυστηριώδης νέος αντίπαλος τον περιμένει.

Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:

100% Λύκος (100% Wolf)

Η παιδική, για την ακρίβεια νηπιακή, ταινία κινουμένων σχεδίων της εβδομάδας από την Αυστραλία και μια πολυεθνική παραγωγή του 2020, σε σκηνοθεσία των Φιν Έντκουιστ και Άλεξ Στάντερμαν. Ακόμη ένα animation για τη διαφορετικότητα, την πίστη στην οικογένεια και στον εαυτό μας, με νηπιακό χιούμορ και σκεπτικό, καθώς το στόρι θέλει έναν απόγονο μιας οικογένειας λυκανθρώπων, να τρέμει την ώρα της πρώτης του μεταμόρφωσης σε λύκο και να διαπιστώνει με έκπληξη ότι αντί για αιμοβόρος λύκος, μεταβάλλεται σε ένα λευκό ροζ και φουντωτό σκυλάκι κανίς. Το φιλμ προβάλλεται μεταγλωττισμένο με τις φωνές των Χάρη Αριστείδου, Κούλη Νικολάου, Μάρκου Δρουσιώτη, Ιωάννα Παπαμιχαλοπούλου, Ζωή Κυπριανού, Άρη Κυπριανού, Έφη Χαραλάμπους, Νάτια Χαραλάμπους κ.ά.

Νέα Φρουρά

Ενδεικτικό δείγμα σοβιετικού πολεμικού δράματος, που γύρισε ο σημαντικός σκηνοθέτης Σεργκέι Γερασίμοφ το 1948. Ασπρόμαυρο ηρωικό φιλμ, που βασίζεται στο βιβλίο του Αλεξάντρ Φαντέγιεφ και περιγράφει τον αγώνα μιας ομάδας εφήβων, που οργανώνει μυστικά αντιφασιστική αντίσταση, κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής στην πόλη Κράσνοντον και καταφέρνει καίρια χτυπήματα στους κατακτητές, εμψυχώνοντας τους κατοίκους. Για συλλέκτες και μελετητές της κινηματογραφικής ιστορίας.

Οι Πικροδάφνες

Ελληνικό ντοκιμαντέρ (2021) της Πάολα Ρεβενιώτη, για τις πιάτσες του αγοραίου έρωτα στην Αθήνα, που πλέον δεν υπάρχουν, καθώς αυτές μεταφέρθηκαν απ’ ό,τι φαίνεται σε πολυτελή σουίτες, κοσμικά νησιά και πανάκριβα γιοτ αλλά και στο διαδίκτυο. Ανθρώπινο και αστείο ντοκιμαντέρ για πικρές ιστορίες πίσω από τις πικροδάφνες. Δάφνες δεν προβλέπονται…