Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το πάλεψαν.

Αξιοποιώντας και την εμπειρία του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, που επίσης προσαρμόστηκε στα δεδομένα της πανδημίας, κατέστρωσαν από νωρίς αρκετά εναλλακτικά σχέδια για τη διεξαγωγή του σπουδαιότερου εγχώριου κινηματογραφικού θεσμού. Τελικά, όπως συμβαίνει συχνά και στις επί της οθόνης δυστοπίες, τα πάντα στράβωσαν, ώστε να επιλεγεί (ως μονόδρομος) η χειρότερη εναλλακτική. Παρ’ όλα αυτά, φεστιβάλ θα υπάρξει και φέτος, αρχής γενομένης από αύριο· όχι βέβαια στο Ολύμπιον και στις υπόλοιπες αίθουσες τής χτυπημένης από την πανδημία Θεσσαλονίκης, αλλά διαδικτυακά στα σπίτια μας, μέσω του filmfestival.gr. Εκεί μπορεί κανείς να προμηθεύεται εισιτήρια (3 ευρώ) για τις προβολές των ταινιών που πραγματοποιούνται σε συγκεκριμένες ημέρες, όχι όμως και ώρες – καθένας έχει στη διάθεσή του ένα 24ωρο για να δει την ταινία, πράγμα σίγουρα βολικό.

Και υπάρχουν αρκετοί καλοί λόγοι για να αναζητήσετε το αναλυτικό πρόγραμμα και να κάνετε τις κρατήσεις σας άμεσα. Αρχικά ένα «σφιχτό» Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα 12 ταινιών, υπό τον γενικό τίτλο «Οικειότητα, μια σύγχρονη τυραννία» και πηγή έμπνευσης το βιβλίο «Η τυραννία της οικειότητας» (εκδ. Νεφέλη) του Αμερικανού κοινωνιολόγου Ρίτσαρντ Σένετ. Εκεί συναντάμε και τις πολύ αξιόλογες –και με φεστιβαλικές διακρίσεις– ελληνικές «Digger» του Τζώρτζη Γρηγοράκη και «Μήλα» του Χρήστου Νίκου. Οι παραπάνω συμμετέχουν προφανώς και στο παραδοσιακό Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, το οποίο αποτελεί τη «βιτρίνα» της εγχώριας παραγωγής με 15 ταινίες σε πρώτη προβολή, μερικές κλασικές αγαπημένες, αλλά και τις βραβευμένες μικρού μήκους από το πρόσφατο Φεστιβάλ Δράμας. Υπάρχουν επίσης το αφιέρωμα στην επιστημονική φαντασία, οι σταθερές ματιές στο νεανικό σινεμά και στον κινηματογράφο των Βαλκανίων, όπως και κάποιες ειδικές προβολές· ανάμεσά τους ξεχωρίζουμε το «True Mothers» της Γιαπωνέζας Ναόμι Καβάσε και το «Μακριά από τον κόσμο» του Ιταλού Τζόρτζο Ντιρίτι.

Οσο για το σύνθημα που μεταδίδουν, μέσω και του πρόσφατου διαδικτυακού σποτ τους, οι δύο επικεφαλής της διοργάνωσης, Ορέστης Ανδρεαδάκης και Ελίζ Ζαλαντό, είναι απλό: «Σινεμά με κάθε τρόπο, φεστιβάλ με κάθε τρόπο». Φυσικά, παραδέχονται πως το σινεμά online δεν είναι ακριβώς το αγαπημένο τους, ωστόσο φιλοδοξούν η φετινή συγκυρία να γίνει αφορμή ώστε τις προβολές να παρακολουθήσουν περισσότεροι θεατές παρά ποτέ, από όλα τα μέρη της Ελλάδας.

Αιμίλιος Χαρμπής – kathimerini.gr