Είναι στον πάτο του βαθμολογικού πίνακα, αλλά -όσο κι αν ηχεί παράξενα στ’ αυτιά- αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα για τον Άρη

Όσοι περίμεναν ότι στη Λήμνο θα αρχίσει η… ανοδική πορεία για τον Άρη διαψεύστηκαν οικτρά. Όχι τόσο γιατί ο Ήφαιστος έφτασε με χαρακτηριστική άνεση στη νίκη, αλλά επειδή το ρόστερ των «κίτρινων» δεν άφησε περιθώρια για αισιόδοξες σκέψεις. Μόλις 11 παίκτες, εκ των οποίων τρεις έφηβοι κι ο Τάλτον, ο οποίος από την αρχή είναι υπό κρίση (ου μην κι υπ’ ατμόν). Ο Γκάγκιτς έφυγε, αλλά δεν αντικαταστάθηκε από αξιολογότερο παίκτη, ο Μποχωρίδης παραμένει στα πιτς κι η λειψανδρία είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού.

Μπορεί να αλλάξει η εικόνα; Το ερώτημα είναι αν μπορεί να αλλάξει η εικόνα με αυτούς τους παίκτες. Αν ναι, το πρόβλημα είναι διαχειριστικό. Αν όχι (φαντάζομαι κανείς δεν διαφωνεί) το πρόβλημα είναι διοικητικό. Πρέπει να γίνουν ποιοτικές προσθήκες, αλλά πώς;

Ο Άρης πρέπει να δίνει κοντά στις 30.000 ευρώ τον μήνα για να μην δέχεται ban, άρα να μπορεί να κάνει μεταγραφές. Ακόμα κι αν κάποιος πει ότι «ας το κάνουμε τώρα, για έναν μήνα και μετά έχει ο Θεός», αφενός υποθηκεύει το μέλλον, αφετέρου θέλει εδώ και τώρα 30.000 ευρώ. Διόλου ευκαταφρόνητο ποσό.

Την ίδια στιγμή υπάρχει διακανονισμός με το ΙΚΑ, ο οποίος είναι 12μηνης διάρκειας και το ποσό δεν είναι μικρότερο των 20.000 ευρώ. Συνυπολογίστε το, προσθέστε τη μισθοδοσία (υπάρχουν καθυστερήσεις, αλλά όχι σε βαθμό «κακουργήματος»), σπίτια, νερά και φώτα, που… τρέχουν, αλλά και τα λειτουργικά έξοδα της ΚΑΕ.

Μιλάμε για ποσά ιλιγγιώδη, σε σχέση με τα εγγυημένα έσοδα, τις όποιες χορηγίες, τα εισιτήρια, τα χρήματα που ενδεχομένως κάποιοι επιφανείς φίλοι του Άρη θελήσουν να προσφέρουν. Όπως κι αν το δει κανείς, όχι μόνο δεν βγαίνει ισολογισμός, αλλά είναι δεδομένο ότι οικονομικά ο «Αυτοκράτορας» είναι στα πρόθυρα του «κραχ».

Ο Άρης υποδέχεται το Περιστέρι, πηγαίνει στο Ρέθυμνο και φιλοξενεί τον Πανιώνιο. Μπορεί να κάνει από 3/3 μέχρι και 0/3, αλλά ό,τι κι αν κάνει αγωνιστικά, πόσο μακριά μπορεί να φτάσει δίχως χρήματα στο ταμείο;