Η Λάμα Σουλεϊμάν είναι οχτώ χρονών. Ήρθε στη Γερμανία από τη Συρία πριν από πέντε χρόνια με την οικογένειά της, όταν αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους εξαιτίας του αιματηρού εμφυλίου.

Το καλοκαίρι του 2015, όταν η προσφυγική κρίση είχε φτάσει στην κορύφωσή της, η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ είχε πει και τη διάσημη ρήση «Θα τα καταφέρουμε», αναφερόμενη στη διαχείριση του προσφυγικού, ανοίγοντας τα γερμανικά σύνορα στους πρόσφυγες.

Από το δύσκολο προσφυγικό ταξίδι στο γερμανικό σχολείο

Η Λάμα έκτοτε ζει στη Γερμανία, πηγαίνει σε γερμανικό σχολείο και μιλά Γερμανικά ακόμη και με τα μικρότερα αδέρφια της. Τραγουδά γερμανικά παιδικά τραγούδια και της αρέσει να βλέπει γερμανικές σειρές. Πού και πού μιλά και στα αραβικά αλλά χρησιμοποιώντας κάθε τόσο γερμανικές λέξεις. «Είμαι Γερμανίδα, αλλά νιώθω και λίγο Σύρια», λέει η Λάμα χαρακτηριστικά.

Στο γερμανικό σχολείο τα πάει περίφημα. Οι δάσκαλοί της λένε ότι είναι μια συνειδητοποιημένη μαθήτρια, με θέληση για μάθηση, ότι είναι εργατική και με μεγάλη ευαισθησία. Όπως λέει η ίδια: «Προχωράω κανονικά στο σχολείο και μαθαίνω να γράφω. Η μαμά μου δεν το πίστευε όταν η δασκάλα της είπε πόσο καλά γερμανικά μιλάω. Μπορώ σίγουρα να γράψω γερμανικά αλλά δεν ξέρω πολλά παραπάνω. Πιστεύω ότι είμαι καλύτερη στα μαθηματικά, αλλά η μαμά μου δεν ξέρει ούτε αυτό».

Όταν η μητέρα της Λάμα μιλά για το δύσκολο ταξίδι τους προς την Ευρώπη μέσω της Μεσογείου ξεσπά σε κλάματα. Η μικρή Λάμα την αγκαλιάζει στοργικά. Η οικογένεια από τη Συρία κατάφερε να φτάσει στην Ελλάδα κι από εκεί στη Βόρεια Μακεδονία, τη Σερβία, την Κροατία, την Ουγγαρία, την Αυστρία και εν τέλει τη Γερμανία. Οι πιο δύσκολες στιγμές, θυμάται η μητέρα της Λάμα, ήταν όταν έπρεπε να περπατήσουν μέσα στη ζέστη τρία χιλιάμετρα μέχρι να καταφέρουν να περάσουν τα αυστριακά σύνορα. Τα παιδιά είχαν εξαντληθεί, έκλαιγαν, φώναζαν, θυμάται η ίδια.

Η Συρία των αφηγήσεων και το μέλλον που ανοίγεται μπροστά

Η Λάμα σήμερα δεν θυμάται τίποτα από τη Συρία. Ήταν μωρό όταν έφτασε στην Ευρώπη και γνωρίζει τη γενέτειρα των γονιών της μόνο μέσα από τις αφηγήσεις τους. Δεν θυμάται τις βόμβες, ούτε το κατεστραμμένο σπίτι τους. Για τη Λάμα η Συρία είναι ο τόπος, όπου ακόμη μένουν οι θείοι της και η αγαπημένη της γιαγιά, με την οποία μιλά συχνά στο τηλέφωνο.

Πλέον όμως η καθημερινότητα και οι φίλοι της Λάμα είναι στο Βερολίνο. Εκεί πήγε στο νηπιαγωγείο και τώρα στο δημοτικό. Αγαπά το σχολείο και για το μέλλον κάνει ήδη μεγάλα όνειρα. «Νομίζω ότι θέλω να γίνω οδοντίατρος ή γενικά γιατρός… Αλλά θα ήθελα να είμαι κάπου εδώ κοντά στο σπίτι μας», λέει γεμάτη περηφάνεια.

Για την ώρα πηγαίνει στην ίδια τάξη με τον μικρότερο αδερφό της, Γιουντ, τον οποίο θέλει να ξεπεράσει και να ανέβει γρήγορα στην επόμενη τάξη. Μέχρι τότε διαβάζουν και παίζουν μαζί, σε ένα σπίτι γεμάτο δημιουργική διάθεση, χαρούμενες φωνές και παιδικά τραγούδια, μακριά από τον όλεθρο του συριακού εμφυλίου.