Η αλήθεια είναι πως εν έτει 2021 τόσο οι ταινίες όσο και οι τηλεοπτικές σειρές, τουλάχιστον αυτές της mainstream παραγωγής, γίνονται όλο και πιο «καθαρές».

Λιγότερο σεξ, λιγότερο γυμνό (ειδικά γυναικείο), απαλοιφή των προβλητικών εκφράσεων και της σεξουαλικής βίας κ.ο.κ. Εξαιρέσεις φυσικά υπάρχουν∙ για παράδειγμα αρκετά από τα σόου του HBO διαθέτουν ακόμα πολλά από αυτά τα πιο ενήλικα στοιχεία. Συνολικά ωστόσο η κεντρική κινηματογραφική βιομηχανία τείνει να απομακρύνεται από τέτοιες εικόνες και σενάρια, τα οποία θα μπορούσαν να αποξενώσουν ένα κρίσιμο μέρος του κοινού ή ακόμα και να προκαλέσουν σφοδρές αντιδράσεις στα πανταχού παρόντα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Και ύστερα έρχεται το «Sky Rojo». Η καινούρια σειρά του Αλεξ Πίνια, δημιουργού των «Casa de Papel» και «White Lines», που εμφανιστηκε πρόσφατα στο Netflix, τσεκάρει στην κυριολεξία κάθε κατηγορία για την οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «άνω των 16» (στην διαδικτυακή πλατφόρμα αυτός είναι ο ανώτατος χαρακτηρισμός). Είναι σχεδόν σαν ο Ισπανός σεναριογράφος και παραγωγός να το έχει κάνει επίτηδες, προσπαθώντας να προκαλέσει την κριτική.

Η υπόθεση απλή: τρεις όμορφες ιερόδουλες το σκάνε από τον οίκο ανοχής-κλαμπ, όπου βρίσκονται αιχμάλωτες, τραυματίζοντας σοβαρά και το αφεντικό τους. Εκείνος βέβαια δεν σκοπεύει να τις αφήσει να ξεφύγουν και σύντομα ένα κυνηγητό γεμάτο παράνοια και απρόοπτα θα εξαπολυθεί μέσα στα καυτά –μεταφορικά και κυριολεκτικά- τοπία της Τενερίφης.

Ο Πίνια γεμίζει αυτή την ταχύτατη σειρά των οκτώ μισάωρων επεισοδίων με εικόνες βγαλμένες από το σινεμά του Ταραντίνο και (κυρίως) του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ. Το σπλάτερ είναι άφθονο, όπως και το γυναικείο γυμνό, σε συνδυασμό ωστόσο με τις τρεις δυναμικές πρωταγωνίστριες, οι οποίες στέκονται με γενναιότητα κόντρα σε αυτόν τον κόσμο της σκληρότητες και της αδικίας έναντι του φύλου τους. Το αν τελικά η ισορροπία επιτυγχάνεται είναι αμφίβολο, ωστόσο η προσπάθεια γίνεται, με την συνδρομή και αρκετών γυναικών σεναριογράφων στην δημιουργική ομάδα.

Εκείνο που αρκετοί ίσως εντοπίσουν ως πρόβλημα εδώ (εμείς πάντως όχι) είναι πως όλα τα παραπάνω δεν συμβαίνουν στο πλαίσιο κάποιας ρεαλιστικής απεικόνισης, αλλά αντιθέτως είναι έντονα στιλιζαρισμένα, σε ένα βαθμό και καθαρά επιτηδευμένα. Από την άλλη αν δεν στήσεις μια θανάσιμη παγίδα που περιλαμβάνει έναν εκσκαφέα, μια μοτοσυκλέτα και μερικές σανίδες, πάνω σε ψηλοτάκουνες γόβες, ποιός ο λόγος να γυρίσεις καν τη σειρά…

ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ – moneyreview.gr