Είναι κεντημένος όλος στο χέρι με χρυσοκλωστή και οι εκτιμητές τον κατατάσσουν σε έναν από τους επτά καλύτερους Επιτάφιους στον κόσμο λόγω της τεχνικής του αξίας. Δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα από μοναχό στα Μετέωρα και χρειάστηκαν εκατομμύρια βελονιές για να ολοκληρωθεί το κέντημα. Πλέον, έχει βρει «καταφύγιο» ως έκθεμα στο Μουσείο της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω, σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το Λιτόχωρο του νομού Πιερίας.

Τόσο ο συγκεκριμένος Επιτάφιος όσο και πολλά ακόμη κειμήλια της Μονής, αρκετά από τα οποία διασώθηκαν μετά την αρχική καταστροφή από τους Τούρκους και μετέπειτα από τους Γερμανούς, βρισκόταν σε αποθήκες, χωρίς να έχει καταγραφεί η ιστορική και καλλιτεχνική τους αξία. «Οι εκτιμητές που τον αξιολόγησαν μας είπαν ότι ο Επιτάφιος είναι μέσα στους επτά καλύτερους στον κόσμο από θέμα τεχνικής αξίας γιατί είναι πολύ λεπτομερής και χρυσοκέντητος», εξήγησε, μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο μοναχός Αμφιλόχιος, κατά τη διάρκεια ξενάγησης στον χώρο.

Το Μουσείο της Μονής Αγίου Διονυσίου ιδρύθηκε το 1999 και τα εγκαίνια τελέστηκαν από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο. Προτού κόψουν την κορδέλα φύτεψαν δύο κυπαρίσσια αριστερά και δεξιά του χώρου. «Το μοναστήρι έχει μία ιστορία 500 ετών. Από την καταστροφή που υπέστη η παλιά Μονή από τους Γερμανούς, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλά εκθέματα καταστράφηκαν και πολλά εκλάπησαν. Εμείς τα βρήκαμε χωρίς μία τάξη και χωρίς να ξέρουμε τι είναι το καθένα. Κι έτσι, δημιουργήθηκε η ανάγκη να διατηρήσουμε αυτά που παραλάβαμε και να γνωστοποιήσουμε στον κόσμο το μοναστήρι και μέσα από τα εκθέματα του», συμπλήρωσε, από την πλευρά του, ο Ηγούμενος της Μονής, αρχιμανδρίτης π. Μάξιμος.

Κατά την είσοδο στον πρώτο όροφο του Μουσείου, οι επισκέπτες μπορούν να δουν έγχρωμες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες από το παλιό μοναστήρι που βρίσκεται μέσα στο φαράγγι του Ενιπέα, πριν και μετά την ανατίναξη του από τους Γερμανούς, φωτογραφίες από την περιοχή του Ολύμπου, από τα σπήλαια του Αγίου Διονυσίου και τις κορυφές του βουνού. Υπάρχουν επίσης χειρόγραφα, πατριαρχικά έγγραφα, η άδεια που έδωσαν οι Τούρκοι το 1452 μ.Χ. για να χτιστεί το μοναστήρι και ένα ευαγγελιστάριο -το πιο παλιό χειρόγραφο- του 14ου αιώνα, αργυρά σκεύη, ένας περίτεχνος ξυλόγλυπτος σταυρός, όπου οι επισκέπτες με μεγεθυντικό φακό μπορούν να δουν κάθε του λεπτομέρεια καθώς είναι διάτρητα σκαλισμένος και τα Λείψανα από 35 Αγίους.

«Το Μουσείο μας αποτελείται από διάφορα εκθέματα, ενώ έχει λείψανα Αγίων, διάφορες εικόνες μεταβυζαντινής τέχνης και κάποιες πιο παλιές. Έχουμε αρχέτυπα βιβλία, παλαιά της Μονής, στολές ιερέων, άγια δισκοπότηρα, ξυλόγλυπτους σταυρούς αξίας και κάποια κεντήματα, ιδίως έναν Επιτάφιο που τον κέντησε στα Μετέωρα ένας μοναχός», προσθέτει ο Ηγούμενος του μοναστηριού.

Στον δεύτερο όροφο έχει δημιουργηθεί μία σύγχρονη βιβλιοθήκη με 40.000 βιβλία και 35.000 περιοδικά. «Είναι το κτήμα της Μονής μας και θέλουμε να τα διατηρήσουμε, να συνεχίσουμε το έργο της Μονής και να το προβάλλουμε στον κόσμο», κατέληξε ο αρχιμανδρίτης π. Μάξιμος.