Τον Νοέμβριο του 2021 δημοσιεύτηκε στην γαλλική εφημερίδα Le Monde ένα άρθρο υπό τον τίτλο «Πρέπει να απομακρυνθούν από την πολιτική ζωή όσοι ενέχονται σε πράξεις σεξιστικής και σεξουαλικής βίας».

Το συνυπέγραφαν 285 γυναίκες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είχαν σχέση με τον χώρο της πολιτικής ζωής στη Γαλλία. Ηταν μέλη της Εθνοσυνέλευσης, της Γερουσίας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και εργαζόμενες σε θεσμικά όργανα, σε υπουργικά γραφεία, σε γραφεία βουλευτών, στο πολιτικό ρεπορτάζ μέσων ενημέρωσης κοκ. Όπως έγραφαν, αποφάσισαν να δημοσιεύσουν αυτό το άρθρο διαπιστώνοντας πως, ενόψει των γαλλικών προεδρικών και βουλευτικών εκλογών του 2022, σημαντικός αριθμός ανδρών, που είχαν κατηγορηθεί και ενίοτε καταδικαστεί για αδικήματα, όπως η απόπειρα βιασμού, η σεξουαλική επίθεση, η άσκηση σεξιστικής βίας, η ενδοοικογενειακή βία κ.α., ήταν υποψήφιοι.

Με αφορμή αυτή τη διαπίστωση, οι υπογράφουσες καλούσαν τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Καλούσαν επίσης τον πολιτικό κόσμο της Γαλλίας να εγγυηθεί την υγιή λειτουργία της δημοκρατίας και την επαρκή προστασία των θυμάτων. Λίγους μήνες αργότερα, πολλές από τις συντάκτριες του άρθρου προχώρησαν στην ίδρυση του γαλλικού Παρατηρητήριου της σεξιστικής και σεξουαλικής βίας στην πολιτική. Ενός Παρατηρητήριου που μελετά το πρόβλημα, προτείνει λύσεις και ενίοτε στηλιτεύει τα κακώς κείμενα με όπλο το χιούμορ και την ειρωνία.

Ένας από τους βασικούς στόχους του Παρατηρητήριου είναι να χάνουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι όσοι ενέχονται σε σοβαρές πράξεις σεξιστικής βίας, χωρίς να προαπαιτείται η τελική απόφαση Δικαστηρίου. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει στον χώρο των επιχειρήσεων, όπου μια απόπειρα βιασμού γυναίκας συναδέλφου συνήθως συνοδεύεται από απόλυση του θύτη και μετά η υπόθεση παίρνει τον δρόμο της Δικαιοσύνης.

Το εν λόγω Παρατηρητήριο προτείνει ακόμη τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης Αρχής αρμόδιας για την καταπολέμηση της σεξιστικής βίας στην πολιτική που τρόπον τινά θα ελέγχει τον βίο και την πολιτεία των πολιτικών προσώπων επί του θέματος, όπως άλλωστε συμβαίνει για τα οικονομικά και περιουσιακά ζητήματα. Προτείνει επίσης την υποχρεωτική επιμόρφωση βουλευτών, υπαλλήλων και συμβούλων, την επιβολή οικονομικών κυρώσεων σε βάρος βουλευτών με ροπές προς τον σεξιστικό λόγο, τη δημιουργία δομών δικαστικής, οικονομικής και ψυχολογικής αρωγής στα θύματα, την ταχεία άρση της βουλευτικής ασυλίας για όσους κατηγορούνται για άσκηση σεξουαλικής βίας κοκ.

Τη σημαντικότερη ωστόσο δημοσιότητα των δραστηριοτήτων του, το Παρατηρητήριο την γνώρισε προ μηνών με την ευκαιρία της απονομής των «βραβείων» του. «Βραβεία» που με ισχυρές δόσεις χιούμορ και ειρωνίας απένειμε σε πολιτικές προσωπικότητες που με τα λόγια τους «διέπρεψαν» στους τομείς του αντιφεμινισμού και του μισογυνισμού. Όπως για παράδειγμα ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράλ Νταρμανέν, ο οποίος απαντώντας σε ερώτηση γυναίκας δημοσιογράφου της είπε ειρωνικά, «ηρεμήστε κυρία μου και όλα θα πάνε καλά». Του απονεμήθηκε το βραβείο «Είναι όλες υστερικές». Το βραβείο «Μουστάκι» απονεμήθηκε σε οργανώσεις και εκδηλώσεις που δεν υπήρχε καμία γυναίκα, το βραβείο «Νονός» απονεμήθηκε στον πρόεδρο Μακρόν και στον ηγέτη της αριστεράς Μελανσόν οι οποίοι προστάτευσαν φίλα προσκείμενους βουλευτές τους, κατηγορούμενους για σεξιστικές συμπεριφορές, ενώ το βραβείο «Ελεύθερη παρενόχληση» μάλλον αφορούσε την ηθοποιό Κατρίν Ντενέβ, που προ μηνών ισχυρίστηκε πως κανένα φλερτ δεν την ενοχλεί και πως, ακόμα και όταν είναι άγαρμπο, δεν το θεωρεί αδίκημα. Το μόνο βραβείο που δεν απονεμήθηκε ήταν το βραβείο «Κατεστραμμένης καριέρας» ελλείψει υποψηφίων, ανακοίνωσε το Παρατηρητήριο, που ήδη έχει αρχίσει να μετράει φίλες και εχθρούς.