Ιστορικά η Γιορτή της Μητέρας προέρχεται από το αμερικανικό κίνημα Mothers Friendships Day που ιδρύθηκε το 1865 υπό την Άνν Τζάρβις κατά τη διάρκεια του Αμερικάνικου εμφύλιου πολέμου και δραστηριοποιήθηκε υπέρ της ειρήνης με διάφορες ακτιβιστές δραστηριότητες με το σύνθημα «η μητέρα είναι το πρόσωπο που έχει κάνει τα περισσότερα για τον καθένα από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο». Τιμώντας την ημέρα αυτή, παρουσιάζουμε πέντε χαρακτηριστικές ταινίες.

Γράφει ο Γιώργος Ρούσσος-tvxs.gr

«Φθινοπωρινή Σονάτα» (Autumn Sonata – 1978) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

Η Σαρλότ (Ίνγκριντ Μπέργκμαν), διάσημη πιανίστρια και η κόρη της Εύα (Λιβ Ούλμαν), σύζυγος ενός πάστορα, συναντιούνται ύστερα από εφτά χρόνια, στο πρεσβυτέριο της τελευταίας. Η Σαρλότ πάσχει από κατάθλιψη μετά τον θάνατο του φίλου της, ενώ αγνοεί ότι η Εύα φροντίζει και το άλλο παιδί της, την ανάπηρη Έλενα (Lena Nyman). Η συνάντηση μάνας και κόρης εξελίσσεται σε μια τρομερή σύγκρουση, μέσα από μια σειρά εξομολογήσεων που ξεχειλίζουν ταυτόχρονα από αγάπη, αλλά και μίσος. Μία εκρηκτική σχέση γεμάτη πάθος, αλλά που ταυτόχρονα διακατέχεται από σχεδόν εμμονικά πάθη.

Το 1978, δύο από τις σημαντικότερες ερμηνεύτριες όλων των εποχών, η αείμνηστη Ίνγκριντ Μπέργκμαν και η αγαπημένη Λιβ Ούλμαν, πρωταγωνιστούν στην αριστουργηματική «Φθινοπωρινή Σονάτα» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Ο κατά πολλούς κορυφαίους σκηνοθέτης όλων των εποχών, συνεργάζεται με την σπουδαία Σουηδέζα συμπατριώτισσα του, στην τελευταία κινηματογραφική ταινία της ανεπανάληπτης καριέρας της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ίνγκριντ Μπέργκμαν: Το είδωλο του σινεμά με την αξεπέραστη γοητεία

Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι και οι δύο Σουηδοί καλλιτέχνες ήταν Υποψήφιοι για Όσκαρ. Ο μεν Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στην κατηγορία του Καλύτερου Σεναρίου, η δε Ίνγκριντ φυσικά στην κατηγορία Ά Γυναικείου Ρόλου. Για την ιστορία η Μπέργκμαν ήταν υποψήφια και στις Χρυσές Σφαίρες το 1979, εκεί όπου το φιλμ «Φθινοπωρινή Σονάτα» (Autumn Sonata – 1978), βραβεύτηκε στην κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

«Σχέσεις Στοργής» (Terms Of Endearment – 1983) του Τζέιμς Λ. Μπρουκς

Η Ορόρα (Σίρλεϊ Μακλέιν) και η Έμμα Γκρίνγουεϊ Χόρτον (Ντέμπρα Ουίνγκερ) είναι μητέρα και κόρη, οι οποίες αμφότερες αναζητούν την βαθειά ρομαντική αγάπη. Αρχίζοντας από την παιδική ηλικία της Έμμα, η Ορόρα αποκαλύπτει πόσο δύσκολη και προστατευτική μπορεί να είναι σχεδόν σκαρφαλώνοντας στην κούνια της Έμμα για να διασφαλίσει ότι η κόρη της αναπνέει. Οι δύο τους έχουν μια εξαιρετικά στενή σχέση αγάπης-μίσους μητέρας / κόρης καθώς η Έμμα μεγαλώνει.

Η ταινία ακολουθεί και τις δύο γυναίκες κατά τη διάρκεια αρκετών ετών καθώς η καθεμία τους βρίσκει τους δικούς της λόγους για να ζήσει και να βρει τη χαρά. Η Έμμα παντρεύεται αμέσως μετά την αποφοίτησή της από την μέση εκπαίδευση στην περιοχή του Χιούστον, ενώ ο καλύτερη φίλη της Πάτσυ (Λίζα Χαρτ Κάρολ) συνεχίζει στο κολλέγιο, και τελικά γίνεται επιτυχημένη και πλούσια στην πόλη της Νέας Υόρκης. Η Έμμα έχει δύο παιδιά τα οποία εκείνη και ο σύζυγός της, καθηγητής κολλεγίου Φλαπ Χόρτον (Τζεφ Ντάνιελς), αγωνίζονται για να υποστηρίξουν στο Ντε Μόιν, Αϊόβα και εκείνη αργότερα τηλεφωνεί στη μητέρα της και ζητά χρήματα όταν μένει έγκυος στο τρίτο της παιδί. Η Ορόρα, μη γνωρίζοντας από το τηλέφωνο ότι η Έμμα είναι ήδη έγκυος αρκετών μηνών, της ζητά να κάνει έκτρωση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Τζακ Νίκολσον: Η αιώνια τρέλα ενός χαρισματικού ηθοποιού

Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Λάρι Μακ Μέρθρι και διασκευασμένη για την μεγάλη οθόνη από τον σκηνοθέτη Τζέιμς Λ. Μπρουκς, η ταινία διαθέτει έναν κορμό σπουδαίο ηθοποιών, που απογειώνουν το σενάριο: Σίρλεϊ Μακ Λέιν, Ντέμπρα Γουίνγκερ, Τζακ Νίκολσον, Τζεφ Ντάνιελς. Η ταινία προτάθηκε για 11 βραβεία Όσκαρ και κέρδισε 5 συμπεριλαμβανομένου και του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.

«Όλα για τη Μητέρα μου» (Todo sobre mi madre / All About My Mother – 1999) του Πέδρο Αλμοδόβαρ

Όταν χάνει τον 17χρονο γιο της σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, η μητέρα του πάει στη Βαρκελώνη για να βρει τον πατέρα του. Χώρισαν πριν γεννηθεί το παιδί, γιατί εκείνος έγινε τρανσέξουαλ. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης συναντά μια νεαρά καλόγρια με AIDS και μια σταρ του θεάτρου. Ζει μια μικρή περιπέτεια στον κόσμο των τρανσέξουαλ με δραματικό τέλος.

Η πολυβραβευμένη ταινία του 1999, σε σκηνοθεσία και σενάριο του Πέδρο Αλμοδόβαρ, ασχολείται με το θέμα του AIDS, τον επαναπροσδιορισμό φύλου, της αναζήτησης σεξουαλικής ταυτότητας, φύλου, θρησκείας, πίστης και λόγου ύπαρξης και τα σχολιάζει με ένα κωμικοτραγικό τρόπο, αλλά και μια έντονη αίσθηση μαύρου χιούμορ.

Η ταινία απέσπασε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας καθώς και βραβείο σκηνοθεσίας και οικουμενικό βραβείο στο Φεστιβάλ Καννών. Έχει διακριθεί επίσης με Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, BAFTA Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και Σκηνοθεσίας, καθώς και 7 βραβεία Goya.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Όλα Για την Εύα: Το αριστούργημα του Τζόζεφ Μάνκιεβιτς

Ο τίτλος της ταινίας προέρχεται από παράφραση του τίτλου της κλασικής ταινίας «All about Eve» (Όλα για την Εύα) του 1950, στην οποία γίνονται εκτενείς αναφορές. Πρωταγωνιστούν: Σεσίλια Ροτ, Πενέλοπε Κρουζ, Μαρίσα Παρέδες, Κανδέλα Πένια.

«Mommy» (2014) του Ξαβιέ Ντολάν

Ο Στιβ (Αντουάν-Ολιβιέ Πιλόν) είναι ένας έφηβος με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα. Κανένα ίδρυμα δεν τον δέχεται. Ευτυχώς γι’ αυτόν, η μητέρα του (Αν Ντορβάλ) είναι εκεί για να τον βοηθήσει. Οι δυο τους μετακομίζουν σ’ ένα μεσοαστικό προάστιο, όπου η γειτόνισσά τους Κάικα (Σουζάν Κλεμάν) εντυπωσιάζεται από τη σχέση τους και εμπλέκεται συναισθηματικά. Μητέρα και γιος προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα ζώντας κάτω από την ίδια στέγη και παλεύοντας να ανταποκριθούν στις καθημερινές προκλήσεις και στις απρόβλεπτες ανάγκες του σπιτικού τους, που δοκιμάζουν διαρκώς τη σχέση τους. Παράλληλα η Κάιλα, η παράξενη νεοφερμένη γειτόνισσα από το απέναντι σπίτι, προσφέρει καλοπροαίρετα τη βοήθειά της. Καθώς η παρουσία της στη ζωή τους γίνεται ολοένα και πιο έντονη, σταδιακά οι τρεις τους μοιάζουν να βρίσκουν μια νέα αίσθηση ισορροπίας και μαζί ανακτούν τις ελπίδες τους για το μέλλον.

Το τρομερό παιδί του παγκόσμιου κινηματογράφου παρουσιάζει το 2014 την πέμπτη μεγάλου μήκους δημιουργία του. Έχοντας στο πλευρό του τις δύο αγαπημένες του πρωταγωνίστριες, Αν Ντορβάλ και Σουζάν Κλεμάν, αλλά και τον εξαιρετικό ταλαντούχο νεαρό ηθοποιό Αντουάν – Ολιβιέ Πιλόν, ο σπουδαίος Καναδός σκηνοθέτης, εντυπωσιάζει για μία ακόμα φορά, επιστρέφοντας στο αγαπημένο του θέμα και στη σχέση μίας μητέρας με τον ιδιαίτερο γιο της.

«Το Δωμάτιο» (Room – 2015) του Λένι Άμπραχαμσον

Ο Τζακ (Τζέικομπ Τρέμπλεϊ) είναι ένα ζωηρό πεντάχρονο αγόρι που ζει με τη Μαμά (Μπρι Λάρσον) του. Εκείνη τον φροντίζει, τον προστατεύει, παίζει μαζί του και του διηγείται ιστορίες. Κάθε άλλο παρά φυσιολογική είναι όμως η ζωή τους, καθώς ζουν σ’ ένα μικρό χώρο χωρίς παράθυρα – το Δωμάτιο. Η Μαμά έχει δημιουργήσει έναν ολόκληρο κόσμο μέσα σε αυτά τα δέκα τετραγωνικά για τον Τζακ. Όσο η περιέργεια του μικρού αγοριού όμως μεγαλώνει, τόσο πιο εύθραυστη γίνεται εκείνη. Μαζί θα προσπαθήσουν να αποδράσουν για να έρθουν αντιμέτωποι με κάτι ακόμη πιο τρομακτικό: τον αληθινό κόσμο.

Η ταινία «Το Δωμάτιο» (Room – 2015) του Λένι Άμπραχαμσον (Ιρλανδία, Καναδάς), είναι μία ωδή στην αγάπη μιας μητέρας για το παιδί της, αλλά και το ανθρώπινο σθένος. Το μυθιστόρημα διερευνά τους δεσμούς γονέα και παιδιού και αυτό περνά με επιτυχία και στην μεγάλη οθόνη. Μία ιστορία τόσο κλειστοφοβική και τόσο μοναδική στο μυαλό ενός μικρού παιδιού, η οποία μεταφέρθηκε με επιτυχία και στον Κινηματογράφο. Το σενάριο ανέλαβε η ίδια η συγγραφέας Έμα Ντόναχιου, που μαζί με τον σκηνοθέτη Λένι Άμπραμσον, κατάφεραν να δώσουν νέο νόημα στο μυθιστόρημα.