Τιμητικός Χρυσός Αλέξανδρος στη Finos Film από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 6 Νοεμβρίου, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης απένειμε τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο στην εταιρεία παραγωγής Finos Film για την πολύτιμη προσφορά της στον ελληνικό κινηματογράφο.

Τη βράβευση προλόγισε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης: «Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποφάσισε φέτος να τιμήσει την πιο ιστορική εταιρεία παραγωγής σε όλη την πορεία του ελληνικού κινηματογράφου, τη Finos Film. Έχουν περάσει 80 χρόνια από την ίδρυσή της και είμαι εδώ με τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη, έναν άνθρωπο που έχει μελετήσει βαθιά την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και έχει επιμεληθεί μια ειδική συλλεκτική έκδοση που θα μοιραστεί στο κοινό της σημερινής προβολής».

Τον λόγο πήρε στη συνέχεια ο κ. Τριανταφυλλίδης, αναφέροντας τα εξής: «Η πρώτη ταινία της Finos Film ήταν Η φωνή της καρδιάς, που προβλήθηκε το 1943. Τρία χρόνια νωρίτερα, το 1940, Το τραγούδι του χωρισμού ήταν η πρώτη ομιλούσα ταινία που γυρίστηκε σε ελληνικό έδαφος, μια ταινία που δημιούργησε ο Φίνος με μηχανήματα που είχε φτιάξει ο ίδιος. Από πολλές απόψεις, η Finos Film, και ειδικά ο Φίνος, είναι μια μοναδική περίπτωση στον παγκόσμιο κινηματογράφο, καθώς ο Φίνος ήταν ο χρηματοδότης, ο παραγωγός, ο γενικός επιμελητής και ο δημιουργός των ταινιών του. Στην ουσία έφτιαξε τον ελληνικό κινηματογράφο, του έδωσε φωνή και εικόνα, τον έκανε εμπορεύσιμο και σοβαρό προϊόν. Ταξίδεψε σε μεγάλα φεστιβάλ όπως οι Κάννες, πήγε στα Όσκαρ, έκανε σινεμασκόπ με στερεοφωνικό ήχο. Οι ταινίες του, αμιγώς εμπορικά επιτεύγματα, αντέχουν, ψυχαγωγούν και αγαπιούνται μέχρι και σήμερα. Είναι προς τιμήν του Ορέστη Ανδρεαδάκη που βραβεύει τη Finos Film και τον Φίνο –που είναι το ένα και το αυτό– με αυτό τον Χρυσό Αλέξανδρο γιατί και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τού οφείλει πολλά. Ο Φίνος ήταν συνεχώς παρών στο Φεστιβάλ, από την πρώτη μέρα του θεσμού, το 1960, μέχρι και τρεις μήνες πριν πεθάνει, τον Οκτώβριο του 1976».

Στη συνέχεια, μίλησε ο Στάθης Καμβασινός, εκπρόσωπος και υπεύθυνος επικοινωνίας της εταιρείας, στον οποίο απονεμήθηκε ο τιμητικός Χρυσός Αλέξανδρος για τη συνεισφορά της Finos Film στον ελληνικό κινηματογράφο. «Θέλω να ευχαριστήσω, εκπροσωπώντας όλη την ομάδα της Finos Film, το Φεστιβάλ για αυτή την τόσο τιμητική διάκριση. Θέλω να τονίσω, όμως, πως αυτό το βραβείο ανήκει στον ιδρυτή της εταιρείας –όπως είπε ο Ιάσονας ήταν ταυτισμένα αυτά τα δύο– στον Φιλοποίμενα Φίνο και τη Finos Film. Ήταν ένας δημιουργός και μαχητής, ο οποίος, σχεδόν 80 χρόνια πριν, τον Ιανουάριο του 1943, παρουσίασε στο ελληνικό κοινό μία άρτια ελληνική παραγωγή, την ταινία Η φωνή της καρδιάς, στο σινεμά Ρεξ της οδού Πανεπιστημίου στην Αθήνα. Η επιτυχία της ταινίας ήταν μεγαλειώδης. Το κοινό, μέσα στην καρδιά της Κατοχής, θέλοντας να εκφράσει την άκρατη χαρά του, ξεχύθηκε στους δρόμους και έκανε πορεία μέχρι την Ομόνοια. Ήθελε στην ουσία να πει ένα ευχαριστώ σε αυτόν τον δημιουργό. Σαν να του έλεγε “προχώρα” και εκείνος, ανακουφισμένος και δικαιωμένος, έκανε πράξη την προτροπή τους. Διέγραψε μια λαμπρή πορεία, με διεθνή πολιτισμικό αντίκτυπο για την Ελλάδα. Ογδόντα χρόνια χρόνια μετά, οι απόγονοι των ανθρώπων που είδαν την ταινία νομίζω ότι έχουν καταγεγραμμένο στη συνείδησή τους το θρυλικό σήμα Η Finos Film παρουσιάζει… Ένα σήμα που δεν αποδίδει μόνο την αξία του φιλμ, αλλά όλων των καλλιτεχνών και των συντελεστών που στάθηκαν δίπλα του, και εκείνος με τη σειρά του τους ανέδειξε, τους ενθάρρυνε, τους ενέπνευσε, τους καθιέρωσε. Και πέρασαν όλοι τους στην αθανασία. Πολλές φορές νομίζω ότι αρκεί αυτό το σήμα χωρίς να ενδιαφέρει τόσο ποια ταινία θα ακολουθήσει. Είναι το σήμα πιστοποίησης και εγγύησης της ψυχαγωγίας που θα ακολουθήσει στη συνέχεια».

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης προβλήθηκε και η αγαπημένη ελληνική κωμωδία «Ο φίλος μου, ο Λευτεράκης», του 1963, σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου, με τους Μάρω Κοντού, Ντίνο Ηλιόπουλο, Κώστα Βουτσά, Γιώργο Κωνσταντίνου, Καίτη Πάνου και Χρήστο Τσαγανέα. Επίσης, στο κοινό μοιράστηκε και ειδική συλλεκτική έκδοση, την οποία επιμελήθηκε ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης.