Ενώ ο ψάρευε για σολωμό κοντά στον ποταμό Κλόνταϊκ στο έδαφος του Γιούκον του Καναδά στις 16 Αυγούστου 1896, ο Τζορτζ Κάρμακ φέρεται να εντοπίζει ψήγματα χρυσού στη κοίτη ενός κολπίσκου

Ενώ ψάρευε για σολωμό κοντά στον ποταμό Κλόνταϊκ στο έδαφος του Γιούκον του Καναδά στις 16 Αυγούστου 1896, ο Τζορτζ Κάρμακ φέρεται να εντοπίζει ψήγματα χρυσού στη κοίτη ενός κολπίσκου. Η τυχερή ανακάλυψή του πυροδοτεί τoν τελευταίo μεγάλo “πυρετό χρυσού” στην αμερικανική Δύση.

Ελπίζοντας να πλουτίσει από αναφερόμενα ευρύματα χρυσού στην Αλάσκα, ο Κάρμακ ταξίδεψε εκεί από την Καλιφόρνια το 1881. Αφού έφτασε σε αδιέξοδο, κατευθύνθηκε βόρεια προς το απόμερο Γιούκον, ακριβώς απέναντι από τα καναδικά σύνορα. Το 1896, ένας άλλος ερευνητής, ο Ρόμπερτ Χέντερσον, είπε στον Κάρμακ ότι βρήκε χρυσό σε έναν παραπόταμο του ποταμού Κλόνταϊκ. Ο Κάρμακ κατευθύνθηκε στην περιοχή με δύο Ιθαγενείς Αμερικανούς συντρόφους, γνωστούς ως Σόκουμ Τζιμ και Τάγκις Τσάρλι.

Στις 16 Αυγούστου, ενώ κατασκήνωνε κοντά στο Ράμπιτ Κρικ, ο Κάρμακ φέρεται να εντόπισε ένα ψήγμα χρυσού να προεξέχει από την όχθη του κολπίσκου. Οι δύο σύντροφοί του συμφώνησαν αργότερα ότι ο κουνιάδος του Κάρμακ, ο Σόκουμ Τζιμ έκανε την ανακάλυψη.

Ανεξάρτητα από το ποιος εντόπισε τον χρυσό πρώτος, οι τρεις άνδρες σύντομα διαπίστωσαν ότι ο βράχος κοντά στη κοίτη του κολπίσκου ήταν γεμάτος με αποθέματα χρυσού. Την επόμενη μέρα κατοχύρωσαν τη γη σαν δικιά τους. Τα νέα για την ανακάλυψη χρυσού διαδόθηκαν γρήγορα σε όλο τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες και τα επόμενα δύο χρόνια, περίπου 50.000 επίδοξοι μεταλλοκωρύχοι έφτασαν στην περιοχή. Το Ράμπιτ Κρικ μετονομάστηκε σε Μπονάντζα και ακόμη περισσότερο χρυσός ανακαλύφθηκε σε έναν άλλο παραπόταμο του Κλόνταϊκ, που ονομάστηκε Ελντοράντο.

Ο πυρετός του Κλόνταϊκ έφτασε στο απόγειό του στις Ηνωμένες Πολιτείες στα μέσα Ιουλίου 1897 όταν δύο ατμόπλοια έφτασαν από το Γιούκον στο Σαν Φρανσίσκο και το Σιάτλ, φέρνοντας συνολικά περισσότερους από δύο τόνους χρυσού.

Χιλιάδες ανυπόμονοι νεαροί αγόρασαν περίτεχνα «πακέτα Γιούκον» (πακέτα συναρμολογημένα από έξυπνους εμπόρους που περιείχαν τρόφιμα, ρούχα, εργαλεία και άλλο απαραίτητο εξοπλισμό) και ξεκίνησαν για τον βορρά. Λίγοι από αυτούς θα έβρισκαν αυτό που έψαχναν, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της γης στην περιοχή είχε ήδη διεκδικηθεί.

Ένας από τους αποτυχημένους αναζητητές χρυσού ήταν ο 21χρονος Τζακ Λόντον, του οποίου τα διηγήματα βασισμένα στην εμπειρία του στο Κλόνταϊκ έγιναν το πρώτο του βιβλίο, “Ο γιος του λύκου” (The Son of the Wolf 1900).