Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για τον πολύ καλά προετοιμασμένο Ολυμπιακό, ο οποίος αποδιοργάνωσε τον Άρη για περίπου 25’ λεπτά, αλλά “κατάφερε” να δώσει ένα γκολ και να μην φτάσει σε σκορ πρόκρισης.

Στο Καραϊσκάκη συναντήθηκαν οι δύο κατά τεκμήριο καλύτερες ελληνικές ομάδες της στιγμής, δηλαδή ο πρωταθλητής και πρωτοπόρος με τον δεύτερο της βαθμολογίας του πρωταθλήματος, ο οποίος τυγχάνει και η δεύτερη ομάδα με την καλύτερη δυναμική. Ήμασταν πολλοί αυτοί που προεκτιμήσαμε ότι η πρόκριση θα έμενε ανοιχτή στη ρεβάνς. Δεν θα τον φανταζόμασταν όμως ακριβώς έτσι το σενάριο του πρώτου παιχνιδιού. Πιθανόν επειδή δεν θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι ένας τόσο καλά διαβασμένος Ολυμπιακός θα κατάφερνε να αποδιοργανώσει μια ομάδα με πολύ καλή αμυντική οργάνωση για περίπου 25’ λεπτά, αλλά και επειδή ουδείς θα φανταζόταν ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να το επιτύχει αυτό και να μην καταφέρει να το εκμεταλλευτεί για να δημιουργήσει ένα σκορ πρόκρισης.

“Ήταν η πρώτη φορά που δεν είχαμε καλή αμυντική οργάνωση για τόσο μεγάλο διάστημα”, είπε στη λήξη του αγώνα ο ειλικρινής Ακης Μάντζιος. Και έτσι ήταν. Διότι ο Ολυμπιακός είχε κάνει μια πολύ καλή ανάλυση του αντιπάλου του και είχε βάλει στην τακτική του στοιχεία για να εξουδετερώσει τα δυνατά σημεία του Άρη και να τον χτυπήσει στις αδυναμίες του. Ήταν προετοιμασμένος για την πίεση στο μεσαίο τρίτο του τερέν με αυτό το μεσαίο μπλοκ που δημιουργούν οι παίκτες του Μάντζιου πιέζοντας πολύ στην μπάλα και κατάφερε να σπάσει το πρέσινγκ και να φτάνει με την μπάλα στα τελευταία 20 μέτρα του τερέν. Ήταν πολύ πιεστικός προς τον Άρη όταν αυτός προσπαθούσε να χτίσει τις επιθέσεις του από τους κεντρικούς αμυντικούς και τον μέσο – συνήθως τον Τζέγκο – που οπισθοχωρούσε για να υποδεχθεί την μπάλα και να ψάξει μια ποιοτική πάσα για να αναπτύξει την επίθεση. Ήταν πολύ συμπαγής στην φάση της άμυνας, με συνέπεια να μην αφήνει χώρους στον Άρη για να διασπάσει τις αμυντικές γραμμές του και να αναπτύξει επιθέσεις. Και την ίδια ώρα πρόσεχε πολύ τις διαγώνιες μεταβιβάσεις στην πλάτη της άμυνάς του ώστε να μην επιτρέψει στον Άρη να επιτεθεί με άμεσο παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα καλά. Όμως είναι μπάλα, δηλαδή ένα παιχνίδι πολύ πιο απρόβλεπτο από το σκάκι, κι έτσι ο Άρης κατάφερε δίχως τελική στην εστία να πετύχει γκολ, και μάλιστα της ισοφάρισης.

Προτού προλάβει να ανασυγκροτηθεί ο Άρης, ο Ολυμπιακός πέτυχε το δεύτερο γκολ. Όμως μετά από το 20’λεπτο, μετά και από την αλλαγή πλευράς στους δύο ακραίους αμυντικούς προκειμένου να πάψει να ταλαιπωρείται τόσο ο Σάκιτς από τον Χασάν, ο Άρης κατάφερε να ανασυνταχθεί, να βρει την συγκέντρωσή του, την ηρεμία και την αμυντική οργάνωσή του, δηλαδή τα σήματα κατατεθέντα της εποχής του Μάντζιου. Και η συνέχεια του ματς ήταν περίπου αυτό που μπορούσε κανείς να προεκτιμήσει όταν έπαιρνε στα χέρια του τις συνθέσεις των ομάδων: το πολύ rotation που ήταν αναγκασμένος να κάνει ο Πέδρο Μαρτίνς λόγω του καυτού δεκαημέρου στο οποίο έχει μπει ο Ολυμπιακός και η τόλμη του Αρη, ο οποίος σε μεγάλα διαστήματα του παιχνιδιού δεν είχε την νοοτροπία των νοκ άουτ και έπαιζε ανοιχτά, με τη φιλοδοξία να πετύχει γκολ, χωρίς συντηρητισμό στην στάση του στο τερέν ήταν στοιχεία που δημιούργησαν μια αμφίρροπη αναμέτρηση.

Πηγή: gazzetta.gr