Πενήντα χρόνια μετά το θάνατό του, η φωτιά του πόθου για απόδραση και περιπέτεια σιγοκαίει στους «τρελούς» του συγγραφέα του εμβληματικού μυθιστορήματος «Στο δρόμο»

Πάνω σε μια λωρίδα μήκους 37 μέτρων που είχε φτιάξει ενώνοντας χαρτιά ιχνογραφίας, ώστε να μη χρειάζεται να διακόπτει κάθε τόσο τη δακτυλογράφηση για να τροφοδοτεί τη γραφομηχανή με καθαρές κόλλες, έγραψε μέσα σε τρεις εβδομάδες χωρίς κεφάλαια και χωρίς παραγράφους το βιβλίο «Στο δρόμο» (1957). Ήταν η αυτοβιογραφική αφήγηση ενός έξαλλου road trip. Έγινε επίσης το μυθιστόρημα που τον επέβαλε ως μεγάλο Αμερικανό συγγραφέα και ως μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της μπιτ γενιάς, όρο που άλλωστε ο ίδιος είχε εισαγάγει σχεδόν μία δεκαετία νωρίτερα. Beat (μπιτ) σημαίνει στην αργκό νικημένος, ψυχικά εξουθενωμένος, σημαίνει επίσης ρυθμός –εν προκειμένω της τζαζ και ειδικά του μπίμποπ–, και παραπέμπει στους επιθετικούς προσδιορισμούς upbeat (αισιόδοξος) και beatific (ευλογημένος). Οι μπίτνικ γιόρταζαν την ήττα τους δραπετεύοντας, με μουσική, διαλογισμό και ταξίδια με ψυχοτρόπες ουσίες και γρήγορα αυτοκίνητα.

Πάνω σε μια λωρίδα μήκους 37 μέτρων που είχε φτιάξει ενώνοντας χαρτιά ιχνογραφίας, ώστε να μη χρειάζεται να διακόπτει κάθε τόσο τη δακτυλογράφηση για να τροφοδοτεί τη γραφομηχανή με καθαρές κόλλες, έγραψε μέσα σε τρεις εβδομάδες το «Στο δρόμο»

Φρενήρης και αυθόρμητη είναι η πρόζα του Κέρουακ. Όπως και η ζωή του˙ στη σύντομη διάρκειά της –πέθανε στα 47 του από κίρρωση ήπατος– ο συγγραφέας άλλαξε επανειλλημένως τόπο κατοικίας και επάγγελμα –δούλεψε ως αθλητικός συντάκτης, ναύτης και οικοδόμος–, μπήκε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια με αθλητική υποτροφία και το παράτησε γρήγορα, έκανε τρεις βραχύβιους γάμους –ο τρίτος με την ελληνικής καταγωγής Στέλλα Σάμπας–, περιπλανήθηκε στις ΗΠΑ και το Μεξικό, και έγραψε πολλά βιβλία, με εμβληματικά τα «Στο δρόμο» και «Οι αλήτες της Ντάρμα».

Το πιο πρόσφατο βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 2016, «The Unknown Kerouac» (στα αγγλικά από εκδ. Library of America), απηχεί την άγνωστη, παιδική ηλικία του στον γαλλόφωνο Καναδά, παρουσιάζοντας δύο ιστορίες τις οποίες ο συγγραφέας είχε γράψει στα γαλλικά στην παραγωγική περίοδο 1951-1952, τις «The Night Is My Woman» και «Old Bull in the Bowery», και που ανακαλύφθηκαν στα μέσα των 90s, μετά από πολλές δεκαετίες στην αφάνεια. Προστέθηκε στις μεταθανάτιες εκδόσεις των άγνωστων μέχρι πρότινος έργων του συγγραφέα ο οποίος συνεχίζει να συγκινεί, μισόν αιώνα μετά τον θάνατό του στις 21 Οκτωβρίου του 1969. Ίσως γιατί υπάρχουν ακόμη οι «τρελοί» του: «αυτοί που τρελαίνονται να ζήσουν, τρελαίνονται να μιλήσουν, τρελαίνονται να σωθούν, που ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα» («Στο δρόμο»).

Δείτε ένα σπάνιο οπτικό ντοκουμέντο του Κέρουακ, σε τηλεοπτική εκπομπή του 1959: