Τα μέλη του CDU «μίλησαν». Το συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) στη Γερμανία απεφάνθη για τον διάδοχο της Άνγκελα Μέρκελ δίνοντας τα ηνία του κόμματος στον Άρμιν Λάσετ ο οποίς αναδείχθηκε ως ο νέος αρχηγός του CDU.

Να σημειωθεί ότι η αλλαγή σκυτάλης στην εξουσία της Γερμανίας περιλαμβάνεται ανάμεσα στους δέκα κινδύνους που εκτιμά η Eurasia Group πως εγκυμονεί το 2021. Ο κίνδυνος νούμερο εννιά «Η Ευρώπη μετά την Μέρκελ» αναφέρει πως η πανδημία και οι φόβοι που καλλιέργησε ενίσχυσαν την πολιτική τύχη της Άνγκελα Μέρκελ. Ο κορωνοϊός «προστάτευσε» την Γερμανίδα καγκελάριο αποτρέποντας την αποδυνάμωσή της και παράλληλα φτιάχνοντας το σκηνικό για την ΕΕ και το Ταμείο Ανάκαμψης των 750 δισεκατομμυρίων ευρώ, μια εξέλιξη που αλλάζει το παιχνίδι και αποδεικνύεται η καλύτερη (και ίσως η μοναδική) καλή χρήση της πανδημίας ως πολιτική ευκαιρία για την ενίσχυση της πολυμερούς προσέγγισης.

Η εκλογή Λάσετ χαρακτηρίστηκε από την Frankfurter Allgemeine Zeitung ως «νίκη του απαξιωμένου κατεστημένου» ενώ το Spiegel τον περιέγραψε ως τον «αιώνια υποτιμούμενο» υποψήφιο που καταφέρνει πάντα να μείνει όρθιος.

Η εκλογή του Άρμιν Λάσετ σηματοδοτεί τη συνέχιση της γραμμής της Άγκελα Μέρκελ, δηλαδή μια πολιτική του κέντρου, ανέφερε η Deutsche Welle. Στο ίδιο πνεύμα και το Politico που με τίτλο «Η εποχή της Μέρκελ ίσως ξεκινάει τώρα», υπογραμμίζει πως αν και η Άνγκελα Μέρκελ ούτε υποψήφια ήταν ούτε καν έκανε κάποια εμφάνιση στο ψηφιακό συνέδριο της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, τελικά ήταν εκεί με ένα τρόπο. «Η παρουσία της πλανιόταν πάνω από το συνέδριο σαν βελούδινη κουρτίνα», αναφέρει.

Η απόφαση του κόμματος να εκλέξει τον υποψήφιο που προτιμούσε η Μέρκελ ήταν κάτι περισσότερο από ένα μήνυμα ότι το CDU θα παραμείνει στην πορεία που χάραξε η Μέρκελ, υποστηρίζει το Politico προσθέτοντας ότι η εκλογή Λάσετ αποτελεί επίσημη αναγνώριση ότι η Μέρκελ άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα της στο μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα της Γερμανίας. Μια σφραγίδα που πιθανότατα θα το καθορίζει για τα επόμενα χρόνια, προσθέτει.

Πολλοί γερμανοί συντηρητικοί αντιτίθενται στις πολιτικές της Μέρκελ για τους πρόσφυγες, την οικονομία και ακόμη και την πανδημία. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, τους δόθηκαν όχι μόνο μία, αλλά δύο ευκαιρίες για να τερματίσουν την εποχή της Μέρκελ, αποτυγχάνοντας και στις δύο προσπάθειες, εξηγεί.

Με την εκλογή του νέου ηγέτη, το CDU είχε την ευκαιρία να γυρίσει πίσω το ρολόι ανανεώνοντας την προσέγγισή του σε κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα, ωστόσο, τα μέλη του κόμματος επέλεξαν να διατηρήσουν την πολιτική της Μέρκελ.

Η δημοτικότητα του νικητή μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα κρίνει πολλά καθώς αυτοί οι αριθμοί πιθανότατα θα καθορίσουν εάν ο νέος ηγέτης του CDU ή ο Σόντερ της CSU θα επιλεγούν ως υποψήφιοι για την διεκδίκηση της καγκελαρίας. Ο υποψήφιος της χριστιανικής ένωσης CDU/CSU, είναι πολύ πιθανό να αντικαταστήσει τη Μέρκελ ως καγκελάριο της Γερμανίας τον Σεπτέμβριο, πιθανώς σε συνασπισμό με το κόμμα των Πρασίνων.

«Κανείς από τους τρεις υποψηφίους αρχηγούς του CDU» δεν θα είναι υποψήφιος Καγκελάριος, εκτιμά ο πολιτικός αναλυτής ‘Αλμπερτ φον Λούκε, ο οποίος είχε και προβλέψει για την τηλεόραση της Βόρειας ότι ο κ. Λάσετ θα κέρδιζε μεν την εσωκομματική μάχη, καθώς αποτελούσε, όπως έλεγε, μια καλή λύση – γέφυρα, η οποία θα εγγυάτο την ενότητα του κόμματος, αλλά είναι πολύ αδύναμος για να γίνει Καγκελάριος.

Ακόμα κι αν ο Λάσετ, ο οποίος αντιμετωπίζει το δύσκολο καθήκον να ενώσει το κόμμα υπό την προεδρία του πριν από τις επερχόμενες περιφερειακές εκλογές, παραχωρήσει την υποψηφιότητα για την Καγκελαρία στον ηγέτη του CSU και πρωθυπουργού της Βαυαρίας Μάρκους Σόντερ, το συντηρητικό μπλοκ της Γερμανίας είναι απίθανο να εγκαταλείψει την γραμμή Μέρκελ, αναφέρει το Politico.

Μια ματιά στα επιτεύγματα της Μέρκελ εξηγεί το γιατί. Για 16 χρόνια έχει καταφέρει να κυριαρχήσει στη γερμανική πολιτική, ξεπερνώντας την ιδεολογική διαίρεση. Ενώ η προσέγγισή της κόστισε στο κόμμα την υποστήριξη ορισμένων συντηρητικών, πολλοί από τους οποίους μεταφέρθηκαν στην ακροδεξιά, διεύρυνε επίσης τους ψηφοφόρους των Χριστιανοδημοκρατών, ιδίως των γυναικών.

Η ψηφοφορία του Σαββάτου επομένως αποτελεί μια αναγνώριση από το CDU ότι εάν το κόμμα θέλει να διατηρήσει την κυριαρχία του, πρέπει να εξελιχθεί μαζί με τη γερμανική κοινωνία υιοθετώντας μια πιο ευέλικτη, φιλελεύθερη προσέγγιση σε πολλά θέματα, μια στρατηγική που πολλοί θα αποκαλούσαν «γραμμή Μέρκελ».