Μικρές Κυρίες, Αόρατη Ζωή και η επιστροφή της Χάρλεϊ Κουίν

Η Χάρλεϊ Κουίν που επιστρέφει συγκροτώντας μια θηλυκή συμμορία, η Γκρέτα Γκέργουιγκ που  διασκευάζει το  κλασικό  μυθιστόρημα «Μικρές Κυρίες», ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ στα επιβλητικά βουνά της Κολομβίας, μια αταξινόμητη ωδή στη γυναικεία φύση, ένα ρεαλιστικό, ευαίσθητο δράμα από τη Βραζιλία και ένα εκτυφλωτικό δράμα με τέσσερις κορυφαίες πρωταγωνίστριες μάς οδηγούν στην μεγάλη βραδιά της απονομής των Όσκαρ.

«Οι Monos»

Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Αλεχάντρο Λάντες -μετά το «Porfirio»- κερδίζει δικαίως συγκρίσεις με το «Αποκάλυψη Τώρα», τον «Άρχοντα των Μυγών» και το «Αγκίρε, η Μάστιγα του Θεού» αποτελώντας μια ολότελα μοναδική και ιδιαίτερη εμπειρία.

Στο ατμοσφαιρικό θρίλερ -με ήρωες έφηβους στρατιώτες στα τροπικά δάση της Κολομβίας- μια ομάδα νεαρών αγοριών και κοριτσιών ζουν σαν αντάρτες σε ένα οροπέδιο στα επιβλητικά βουνά της Κολομβίας και έχουν δύο αποστολές, να φυλούν την Αμερικανίδα όμηρό τους και να διατηρούν στη ζωή μια αγελάδα σημαντική για την επιβίωσή τους. Όμως, τα πράγματα αρχίζουν να πηγαίνουν πολύ στραβά…

«Μικρές Κυρίες»

Η Γκρέτα Γκέργουιγκ διασκευάζει, με την εξαιρετική Σάρα Πόλεϊ (Ιστορίες της Ζωής μας) να συνυπογράφει, το  μυθιστόρημα «Μικρές Κυρίες» της Λουίζα Μέι Άλκοτ, «μεταφέροντας» τις προβληματικές του στο παρόν χωρίς να μετακινηθεί από το παρελθόν. Η ταινία -με πρωταγωνιστές τους Τιμοτέ Σαλαμέ, Φλόρενς Που, Έμα Γουότσον, Μέριλ Στριπ, Σίρσα Ρόναν, Λόρα Ντερν- παρουσιάζει την ιστορία τεσσάρων αδελφών που μεγαλώνουν μαζί γεμάτες ρομαντικά όνειρα με φόντο τον απόηχο του Αμερικανικού Εμφυλίου.

Καθώς πλησιάζουν στην ενηλικίωση, όμως, θα πρέπει να βρουν τον τρόπο να διαφυλάξουν τις προσωπικές επιθυμίες τους κόντρα στους κανόνες μιας σκληρής και βαθιά πατριαρχικής κοινωνίας, όπως εκείνη των ΗΠΑ του 19ου αιώνα.

Βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της Μάρτα Μπατάλα, η ταινία του Καρίμ Αϊνούζ κέρδισε το βραβείο του Un Certain Regard στο Φεστιβάλ των Καννών, το 2019.

Στο Ρίο ντε Τζανέιρο, τη δεκαετία του 1940, η ζωή της Γκουίντα και της Ευρυδίκης Γκουσμάο, όπως αυτές όλων των γυναικών της εποχής, μοιάζουν σχεδόν για να είναι αόρατες στα μάτια της βραζιλιάνικης κοινωνίας. Οι δυο αδελφές, όμως, θα αφήσουν το στίγμα τους και θα κάνουν τον κόσμο να τις δει. Ρεαλιστικό, ευαίσθητο δράμα από τη Βραζιλία, με επικεφαλής του πρωταγωνιστικού επιτελείου του την υποψήφια για Όσκαρ Φερνάντα Μοντενέγκρο (Κεντρικός Σταθμός).

«Φως στο Σκοτάδι»

Ο Κέισι Άφλεκ συστήνεται ως ολοκληρωμένος δημιουργός μιας ταινίας που γλιστράει ανάμεσα στα είδη για να βρει τη θέση της ως μια αταξινόμητη ωδή στη γυναικεία φύση -μοναδική οδό για την ανθρώπινη επιβίωση.

«Αρπακτικά Πτηνά και η Φαντασμαγορική Χειραφέτηση της Χάρλεϊ Κουίν»

H «Ομάδα Αυτοκτονίας», η πρώτη προσπάθεια της DC να ενώσει τους κακούς της σε μια αντι-ηρωική ταινία, μπορεί να μην κέρδισε τόσο τις εντυπώσεις, αλλά η ερμηνεία της Μάργκοτ Ρόμπι ως Χάρλεϊ Κουίν κατάφερε να δώσει μια πιο ποπ, σέξι και ίσως λίγο πιο παλαβή εκδοχή της ερωμένης του Τζόκερ. Έτσι αφήνει πίσω την «Ομάδα Αυτοκτονίας» για να σχηματίσει τη δική της ομάδα, η οποία θα αποτελείται μόνο από γυναίκες, και θα έχει το όνομα Birds of Prey.

Ερημική παραλία, τελευταία μέρα καλοκαιριού. Τέσσερα νεαρά κορίτσια, ο σκύλος τους, τα βιβλία , οι μουσικές τους. Ήλιος, βουτιές, κοριτσίστικη οικειότητα, πειράγματα, εξομολογήσεις, τραγούδια, φωτογραφίες, παιχνίδια με κινηματογραφικά τρίβια, υπέροχη μεσημεριανή βαρεμάρα των διακοπών. Κάτι όμως είναι off. Κάτι ρίχνει τη σκιά του στην ηλιόλουστη ξεγνοιασιά. Έχει να κάνει με το σπίτι που τις εποπτεύει από το λόφο; Εκείνο το τζιπ που παραμονεύει πίσω από τις πικροδάφνες; Είναι η μελαγχολία που ελλοχεύει σε κάθε ηλιοβασίλεμα, στο τέλος των καλοκαιριών μας; Ή το αμετάκλητο τέλος της αθωότητας;

Στην πέμπτη του ταινία, ο The Boy (Αλέξανδρος Βούλγαρης) μοιράζει στα ίσα την αγάπη του για το σινεμά, τα κορίτσια και το σκοτάδι που κρύβει ο εκτυφλωτικός ήλιος της εφηβείας με ένα τρυφερό «μιούζικαλ» που τραγουδούν τέσσερις από τις πιο σπουδαίες πρωταγωνίστριες της γενιάς τους -Ανθή Ευστρατιάδου, Σοφία Κόκκαλη, Ηρώ-Ελένη Μπέζου, Δάφνη Πατακιά.

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης-naftemporiki.gr