Οι πρόσφατες πυρκαγιές που έπληξαν την Αυστραλία κατέστρεψαν σχεδόν το ένα πέμπτο των δασών της χώρας, σύμφωνα με μελέτες που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα.

Οι πυρκαγιές αυτές ήταν άνευ προηγουμένου για την Αυστραλία που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται αντιμέτωπη με ξηρασία, η οποία συνδέεται με την υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι κλιματολόγοι εξετάζουν αυτήν την περίοδο τα δεδομένα που συνδέονται με αυτήν την καταστροφή για να καθορίσουν σε ποιο βαθμό ευθύνεται η κλιματική αλλαγή. Στο μεταξύ όμως, σε μια ειδική έκδοση της επιστημονικής επιθεώρησης Nature Climate Change, Αυστραλοί ερευνητές εξέτασαν άλλες πλευρές αυτών των δασικών πυρκαγιών.

Σύμφωνα με μία από αυτές τις μελέτες, από τον Σεπτέμβριο του 2019 μέχρι τον Ιανουάριο του 2020 κάηκαν περίπου 58 εκατομμύρια στρέμματα εύκρατων δασών στη Νέα Νότια Ουαλία και τη Βικτόρια. Αυτή ήταν η καταστροφικότερη περίοδος πυρκαγιών που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία της χώρας.

«Στα μέσα της άνοιξης του 2019 (σ.σ. για το νότιο ημισφαίριο) συνειδητοποιήσαμε ότι ένα πολύ σημαντικό μέρος των δασών της ανατολικής Αυστραλίας θα μπορούσε να καεί μέσα σε μια εποχή», σχολίασε ο Ματίας Μπερ, του Πανεπιστημίου του Δυτικού Σίδνεϊ.

Κατά μέσο όρο, λιγότερο από το 2% των δασών της Αυστραλίας καταστρέφονται κάθε χρόνο από πυρκαγιές.

Άλλη μελέτη επικεντρώνεται στις συνθήκες που επιδείνωσαν την καταστροφή: την πολυετή ξηρασία στη λεκάνη του Μάρεϊ. Ο Άντριου Κινγκ, του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, μελέτη μαζί με τους συναδέλφους του ένα φαινόμενο που αποκαλείται Δίπολο του Ινδικού Ωκεανού, το οποίο επηρεάζει άμεσα το επίπεδο των βροχοπτώσεων στην Αυστραλία. Έτσι, όταν η θερμοκρασία στην επιφάνεια της θάλασσας είναι υψηλότερο από το συνηθισμένο στον ανατολικό Ινδικό, με νερά πιο κρύα στα δυτικά, προκαλούνται συνήθως περισσότερες βροχοπτώσεις στη νοτιοανατολική Ασία.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η ξηρασία που παρατηρείται στο μεγαλύτερο μέρος της Αυστραλίας από το 2017 συνδέεται με τη μείωση της συχνότητας εμφάνισης αυτού του φαινομένου, λόγω της υπερθέρμανσης του συνόλου των ωκεανών. Για τον λόγο αυτό, τον χειμώνα του 2016 σημειώθηκαν πολλές βροχοπτώσεις που συνδέονταν με το φαινόμενο του Διπόλου, όμως στη συνέχεια στη λεκάνη του Μάρεϊ καταγράφηκαν 12 διαδοχικές εποχές με βροχοπτώσεις κάτω του μέσου όρου. Αυτή ήταν η μακρύτερη περίοδος ξηρασίας από το 1990.