Οι νεόπτωχοι Αμερικανοί της πανδημίας
Όταν ο ιστορικός του μέλλοντος στραφεί στην εποχή της πανδημίας των αρχών του 21ου αιώνα, μία από τις ανεξίτηλες εικόνες των ΗΠΑ θα είναι αυτή με τις ατελείωτες ουρές αυτοκινήτων πολιτών που περιμένουν να λάβουν συσσίτιο.
Ο αριθμός των Αμερικανών η διατροφή των οποίων εξαρτάται από συσσίτια έχει διογκωθεί σε πρωτοφανή επίπεδα, παρά τη διεύρυνση του ομοσπονδιακού προγράμματος επιδότησης τροφίμων (food stamps) εν μέσω πανδημίας.
«Οι άνθρωποι που έρχονται τώρα σε εμάς είχαν καλές δουλειές και ήταν συνεπείς στους λογαριασμούς τους, όταν τα έχασαν ξαφνικά όλα. Σε 30 χρόνια εθελοντισμού, δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο», λέει η Εφι Τζόνσον, επικεφαλής χριστιανικής οργάνωσης αρωγής. Σε μία μόλις εβδομάδα, στα τέλη Ιουλίου, σχεδόν 30 εκατ. Αμερικανοί δήλωσαν ότι δεν έχουν αρκετό φαγητό, σύμφωνα με κρατική έρευνα.
Μεταξύ των νοικοκυριών με παιδιά, ένα στα τρία ανέφερε ότι τα τρόφιμα δεν επαρκούν, το μεγαλύτερο ποσοστό από τότε που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση άρχισε να καταγράφει την πείνα στις ΗΠΑ, πριν από 20 χρόνια. Η κατάσταση ενδέχεται, μάλιστα, να επιδεινωθεί, ιδιαιτέρως μετά την αναστολή καταβολής επιδομάτων ανεργίας σε μερίδα ανέργων και με την Ουάσιγκτον να μοιάζει ανίκανη να συμφωνήσει σε νέο πακέτο οικονομικής στήριξης. Η ενδεχόμενη αναζωπύρωση της πανδημίας το φθινόπωρο θα οδηγήσει σε νέες απολύσεις και περαιτέρω επιβάρυνση των οργανώσεων βοήθειας προς τους απόρους.
Η οργάνωση Feeding America, υπεύθυνη για το μεγαλύτερο δίκτυο συσσιτίων και κοινωνικών παντοπωλείων στη χώρα, προβλέπει ότι έως και 54 εκατ. Αμερικανοί μπορεί να αντιμετωπίζουν το φάσμα της επισιτιστικής ανασφάλειας μέχρι το τέλος του χρόνου, αύξηση της τάξης του 46% από την αρχή της πανδημίας. Ο αριθμός γευμάτων που προσφέρει αυξήθηκε κατά 60%, ενώ 40% των απόρων εξασφαλίζει βοήθεια για πρώτη φορά. «Ηταν προφανές ότι πολλοί από τους χρήστες του παραθύρου drive-in παραλαβής τροφίμων δεν είχαν ζητήσει ποτέ στο παρελθόν τη βοήθεια μιας τέτοιας οργάνωσης», αναφέρει έκθεση της Feeding America από την Ιντιάνα.
Αυτό που οι στατιστικές δεν μπορούν να αποτυπώσουν είναι τα ισχυρά αισθήματα ντροπής και απογοήτευσης που νιώθουν πολλοί αποδέκτες επισιτιστικής βοήθειας. Η αιφνιδιαστική έκπτωση από τη μεσαία τάξη και η απώλεια των καταναλωτικών της συμβόλων είναι εξόχως τραυματικές και αποτελούν ακόμη μία επίπτωση της πανδημίας.