Νευρικός Εραστής / Annie Hall (1977): Τέσσερα Όσκαρ (ανάμεσα σε αυτά και το καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας) για την επιτομή του έργου του Γούντι Άλεν και μια από τις πιο αφοπλιστικά αστείες ρομαντικές κομεντί στην ιστορία του κινηματογράφου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 
Μερικοί το Προτιμούν Καυτό: Μία από τις πιο απολαυστικές κωμωδίες όλων των εποχών

Από τον Γιώργο Ρούσσο-tvxs.gr

Ο Γούντι Άλεν σκηνοθετεί, γράφει το σενάριο και πρωταγωνιστεί, σε μία από τις σημαντικότερες δημιουργίες, της πλούσιας φιλμογραφίας του. Στο πλευρό του βρίσκεται η εξαιρετική Νταϊάν Κίτον.

Ένας νευρωτικός κωμικός που έχει εμμονή με τον θάνατο, ο Άλβι Σίνγκερ, ερωτεύεται την Άνι Χωλ κι αρχίζει μαζί της μια επταετή σχέση, η οποία μας παρουσιάζεται μέσα από προβολές στο παρελθόν (flashback), που τόσο αριστοτεχνικά χειρίζεται ο σκηνοθέτης.

Οι εντάσεις κι οι τσακωμοί που οφείλονται κατά κύριο λόγο στη φύση των χαρακτήρων τους, οδηγούν στο χωρισμό του ζευγαριού, παρ’ όλες τις επίμονες προσπάθειες του Άλβι να κρατήσει την Άνι. Η Άνι φεύγει από τη Νέα Υόρκη και συζεί με ένα στέλεχος δισκογραφικής εταιρίας.

Ο Άλβι συνειδητοποιώντας ότι αγαπά ακόμα την Άνι προσπαθεί απεγνωσμένα να την πείσει να γυρίσει πίσω. Μέσα από τους χαρακτήρες και τις νευρώσεις τους, παρουσιάζεται χιουμοριστικά η καθημερινότητα των κατοίκων της Νέας Υόρκης και της Καλιφόρνια.

«Πραγματικά πιστεύω ότι ήταν μεγάλη στροφή για μένα. Είχα το κουράγιο να εγκαταλείψω την ασφάλεια της γνήσιας κωμωδίας. Είπα στον εαυτό μου: Νομίζω πως θα δοκιμάσω να γυρίσω μια πιο ουσιαστική ταινία κι ας μην είμαι τόσο αστείος με τον ίδιο τρόπο. Κι ίσως αναδυθούν άλλες αξίες, που θα είναι ενδιαφέρουσες και για το κοινό κι αυτό λειτούργησε πολύ καλά.» – Γούντι Άλεν

Μια σε βάθος μελέτη σοβαρών θεμάτων που είχε ήδη σκεφτεί στις προηγούμενες ταινίες του, ο «Νευρικός Εραστής» είναι η πρώτη ταινία στην οποία ο Άλεν πειραματίζεται εκτενώς με τις παραλλαγές του διαλόγου. «Πάντα ήθελα ο χαρακτήρας μου να εκφράζεται με αστεία», λέει χαρακτηριστικά ο δημιουργός και συνεχίζει: «όπως ο Γκράουτσο Μαρξ ή ο Μπομπ Χόουπ… πάντοτε να συνδιαλέγεται πουλώντας πνεύμα και ποτέ έχοντας ως βάση κάποια συγκεκριμένη συμπεριφορά».

Στον «Νευρικό Εραστή» ο Γούντι Άλεν χρησιμοποιεί τον διάλογο για να σφυρηλατήσει τους χαρακτήρες εις βάθος, μια εξαιρετική απεικόνιση του άγχους στην πόλη και των ασφυκτικών σχέσεων. Οι διάλογοί του εκτός του ότι αντανακλούν μια ολόκληρη γενιά, δημιούργησαν επίσης μια αίσθηση ρεαλισμού που θέτει το πρότυπο για τη μοντέρνα ρομαντική κωμωδία στις γενιές που ακολουθούν.

Η αποσπασματική δομή της και η μη ευθύγραμμη χρονολόγησή της, με συνεχή φλασμπάκ, τα οποία ο Άλεν χρησιμοποιεί ως προβολές στο μέλλον, μέσα από εσωτερικές σκέψεις και συχνά πυκνά με την οθόνη χωρισμένη στα δύο, δοκιμάζοντας μεθόδους όπως το animation, οι επαναλήψεις, ακόμα και υπότιτλους, για να μας δώσει την αίσθηση της μνήμης και να εικονοποιήσει την υποκειμενική εμπειρία του θεατή.

«Πίστευα ότι θα ήταν ενδιαφέρον», λέει ο Άλεν για τη χρήση αυτών των τεχνικών, «το πώς δυο άνθρωποι αφηγούνται το ίδιο φαινόμενο με διαφορετικό τρόπο. Είχα την πεποίθηση ότι αποδιδόταν έτσι πολύ παραστατικά το νόημα». Αναποδογυρίζοντας την αφηγηματική δομή, ο «Νευρικός Εραστής» εναλλάσσει την πραγματικότητα με τη φαντασία, και τον διάλογο με τον εσωτερικό μονόλογο και δημιουργεί ένα διάφανο αυτό-ανακλαστικό αποτέλεσμα που περιλαμβάνει το θεατή στην αφήγηση με το να παραδέχεται ότι είναι μυθοπλασία.

«Ήθελα ο θεατής να βιώσει την εμπειρία μαζί μου, αυτό ήταν το έναυσμα για να γυρίσω αυτή την ταινία», λέει ο Άλεν, ανοίγοντας ένα μοναδικό διάλογο μεταξύ σκηνοθέτη και κοινού.

Ο «Νευρικός Εραστής» είναι μια απ’ τις πιο αριστοτεχνικά δομημένες κι ενδιαφέρουσες κωμικές ταινίες του Αμερικανικού Κινηματογράφου

Μία ταινία – σημείο αναφορά στην σπουδαία καριέρα του Αμερικανού καλλιτέχνη, η οποία τιμήθηκε με 4 Βραβεία Όσκαρ, στις Κατηγορίες: Καλύτερης Ταινίας, Ά Γυναικείου Ρόλου για την εξαιρετική Νταϊάν Κίτον, Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τον Γούντι Άλεν και Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, για τους Γούντι Άλεν και Μάρσαλ Μπρίκμαν.