Οι επιτυχίες τους στο Ρολάν Γκαρός ξύπνησαν το αγαπημένο σπορ των Ελλήνων, και όχι, δεν είναι το τένις

Στην αριστουργηματική ταινία του Γούντι Αλεν, το «Match Point», το τένις είναι κυρίαρχο. Αλλά είναι και το μέσο για την επιτυχία ή την αποτυχία, για την καταστροφή ή την ευτυχία, για την τραγωδία ή το αίσιο τέλος.

Μια μπαλιά, ένα χτύπημα στο δίχτυ και το εκκρεμές ανάμεσα στη μία πλευρά του γηπέδου και στην άλλη που κρίνει το αποτέλεσμα. Οπως και η ζωή με λίγα σε λόγια…

Αν ο Γούντι Αλεν έβλεπε τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες με τον Στέφανο Τσιτσιπά και τη Μαρία Σάκκαρη ενδεχομένως να γύριζε το σίκουελ: «Το Match Point και η… κατσίκα του γείτονα».

Είναι το καθιερωμένο ελληνικό σπορ όπου μια μεγάλη μερίδα του κόσμου καταριέται την επιτυχία του διπλανού. Είναι αυτό που είπε κάποτε η Ελένη Βλάχου: «Στην Ελλάδα η επιτυχία είναι ποινικό αδίκημα».

Ο δε σπουδαίος Γιάννης Τσαρούχης είχε πει ότι «το εθνικό σπορ των Ελλήνων δεν είναι το ποδόσφαιρο, αλλά η απαξίωση, η αμφισβήτηση και η συκοφάντηση των άλλων, ειδικά όταν κάνουν κάτι σημαντικό».

Οι δύο κορυφαίοι έλληνες τενίστες πέτυχαν κάτι το εξωπραγματικό, κάτι που δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Ακόμη κι αν δεν κατάφεραν να σηκώσουν το βαρύτιμο τρόπαιο του Roland-Garros, βρίσκονται κοντά στην κορυφή του κόσμου σε ένα άθλημα που ενώ έχει τη «στάμπα» του ελιτισμού, στην πραγματικότητα ασχολούνται με αυτό εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες, κάθε τάξης και οικονομικής επιφάνειας.

Oμως, τα δύο αυτά παιδιά, που βρίσκονται στην αρχή των επιτυχιών κι ενδεχομένως να φτάσουν την κορυφή, δέχθηκαν απίστευτο πόλεμο. Ακόμη και επώνυμοι πήραν θέση, όπως π.χ. η αδερφή του Αλέξη Τσίπρα, Ζανέτ, η οποία στο Twitter της έκανε απίθανα σχόλια.

«Δείτε ποια μας φόρτωσαν για Πρώτη Κυρία για το 2040» έγραψε σχολιάζοντας τη σχέση της Μαρίας Σάκκαρη με τον γιο του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Σε ένα άλλο «τιτίβισμα» σχολιάζει τη δήλωση της Σάκκαρη που είπε: «Ο Κωνσταντίνος (Μητσοτάκης) είναι το γούρι μου». Για να γράψει η Ζανέτ Τσίπρα: «Αστοδιάολο ΑΝΟΗΤΗ».

Μάλιστα σε άλλο tweet μάς προτρέπει: «Κάποια στιγμή να μιλήσουμε και για τον Marsel İlhan. Στο Νο 77 της παγκόσμιας κατάταξης, πολλά υποσχόμενο ταλέντο από την Τουρκία». Αραγε τι εννοεί; Οτι δεν πρέπει να ασχολούμαστε με τους έλληνες κορυφαίους γιατί είναι ελίτ με την οποία η ίδια δεν συμφωνεί και γι’ αυτό τους εξισώνει με τον τούρκο αθλητή;

Ισως αυτά να ήταν τα πιο… ευγενικά σχόλια για τους δύο πρωταθλητές μας, καθώς ο διαδικτυακός βόθρος άνοιξε τις προηγούμενες ημέρες σχολιάζοντας τη ζωή των δύο επιτυχημένων αθλητών.

Η Μαρία Σάκκαρη δεν είναι πια μια αυθύπαρκτη προσωπικότητα που πάλεψε για να καταξιωθεί.

Για πολλούς, με συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση, είναι η «γκόμενα του γιου του Μητσοτάκη». Εγινε αίφνης «μέγαιρα που τύφλωσε τον πιτσιρικά Κωνσταντίνο» ή ότι «εκμεταλλεύεται τη δύναμη του πατέρα του φίλου της για να νικήσει στα κορτ». Μέχρι και σε άθλια παιχνίδια ντόπας την εμπλέκει ο κίτρινος Τύπος.

Αδιαφορώντας για τον προσωπικό της αγώνα για καταξίωση και για τις θυσίες της οικογένειάς της, έστω κι αν είχαν τη δυνατότητα να πληρώνουν για να γίνει καλύτερη, τα troll του Διαδικτύου επιδόθηκαν σε έναν απίστευτο κανιβαλισμό.

Πολιτικοποίησαν τη σχέση της με τον γιο του Πρωθυπουργού, την έβρισαν με εξοργιστικά σεξιστικά σχόλια, πανηγύρισαν ακόμη και με την ήττα της στον ημιτελικό. Και συνεχίζουν να τη χλευάζουν γιατί… τόλμησε να ανεβάσει φωτογραφίες με το αγόρι της.

Κανιβάλισαν τον Στέφανο

Ο κανιβαλισμός δεν έλειψε βεβαίως και στην περίπτωση του Στέφανου Τσιτσιπά. Και μάλιστα σε μέγιστο βαθμό καθώς πολλοί θυμήθηκαν τον… πρότερο βίο του Νο 4 στον κόσμο. Τον κατέκριναν για το Ντουμπάι και τις διακοπές του, τον «ξέσκισαν» γιατί πρότεινε να γίνουν Harrod’s στην Ελλάδα. Του καταλόγισαν μέχρι και… ανθελληνισμό γιατί δεν έρχεται στην Ελλάδα αλλά μένει στο Μόντε Κάρλο, προπονείται στα καλύτερα κέντρα, παίρνει μέρος σε τουρνουά σε όλο τον κόσμο.

Οι… haters «ξεσάλωσαν» αναδεικνύοντας τη μιζέρια, τον κομπλεξισμό απέναντι στον επιτυχημένο κι έχοντας κλειστεί σε ένα ιδεοληπτικό «ταμπούρι» μετριότητας.

Οποιος ξεφεύγει από το μέτρο και τα «κουτάκια» που κάποιοι φτιάχνουν, γίνεται βορά στους μισανθρώπους. Ο Τσιτσιπάς χαρακτηρίστηκε «πλουσιόπαιδο», «αστός», «καπιταλιστής», «σνομπ», «ελίτ» και άλλα πολλά, λες κι έκλεψε τα λεφτά που βγάζει και δεν είναι από τον ιδρώτα του.

Ακόμη και εκείνοι που στήθηκαν την περασμένη Κυριακή να δουν τον αγώνα με τον Τζόκοβιτς, και πανηγύριζαν για κάθε… drop shot του Τσιτσιπά, στο τέλος του αγώνα έβγαλαν την εθνική μιζέρια.

«Δεν πειράζει. Αυτός είχε λεφτά και γι’ αυτό παίζει τένις, εμείς παίζουμε μπάλα στην αλάνα». «Αυτός ζει σε παλάτι και βγάζει εκατομμύρια, εμείς ζούμε στο διαμερισματάκι με 1.000 ευρώ». «Αυτός έχει πανάκριβα αμάξια και κάνει χλιδάτες διακοπές, εμείς βράζουμε στην Αθήνα».

Μεμψιμοιρία και ανόητες συγκρίσεις, κατακραυγή για το ελιτίστικο τένις και προσπάθεια να αισθανθούν ο Τσιτσιπάς και η Σάκκαρη ένοχοι γιατί είναι πετυχημένοι και αμείβονται αδρά σε ένα άθλημα που φέρνει έσοδα.

Η εβδομάδα που πέρασε ανέδειξε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τη νεοελληνική μιζέρια και την προσπάθεια διαχωρισμού των ανθρώπων, ακόμη και στις επιτυχίες, ακόμη και στον αθλητισμό.

Ακόμη κι αν το τένις ή άλλα αθλήματα δεν δίνουν ίσες ευκαιρίες ανάδειξης κι επιτυχημένης καριέρας, κανείς δεν εμποδίζει κανέναν να κυνηγήσει το όνειρό του. Αλλωστε, ποιος φανταζόταν ότι το ξυπόλυτο παιδί που πούλαγε CD στα Σεπόλια θα γινόταν ο Νο 1 παίκτης στο μπάσκετ; Είναι ο «δικός μας Γιάννης».

Και ποιος θα πίστευε ποτέ ότι στα τερέν που τίμησαν ο Τζίμι Κόνορς, ο Τζον ΜακΕνρο, ο Μπιορν Μποργκ, ο Ράφα Ναδάλ, η Ναβρατίλοβα, η Γκραφ, δύο Ελληνόπουλα θα έδειχναν ότι ο θρίαμβος της θέλησης είναι πάνω απ’ όλα.

Βασίλης Σ. Κανέλλης – in.gr