Νίκος Πορτοκάλογλου – Αν μια φορά ρωτούσες
Φινάλε…
Δεν έχω τίποτα να πω
τίποτα να σου γράψω
στο σκοτισμένο μου μυαλό
δεν ξέρω που να ψάξω
Κι αν κάποια μέρα
αν συναντιόμασταν ξανά
ίσως να μ’α- ίσως να μ’αγαπούσες
Κι ίσως να σού’λεγα πολλά
αν μια φορά- αν μια φορά ρωτούσες
αν μια φορά ρωτούσες
Χάθηκα στα ψηλά βουνά
και στις βαθιές χαράδρες
και είδα αστέρια φωτεινά
και είδα μέρες μαύρες
Κι αν κάποια μέρα…
Προχθές βρεθήκαμε ξανά
κι όλο μακριά κοιτούσες
ίσως να σού’λεγα πολλά
αν μια φορά ρωτούσες
