Μπορεί ο Τραμπ να πατήσει το κουμπί των πυρηνικών;
Ποιες ελευθερίες απολαμβάνει ο πρόεδρος των ΗΠΑ
Tα τραγικά γεγονότα στο Καπιτώλιο, την 6η Ιανουαρίου, επιβεβαίωσαν όσους έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, ανάμεσά τους και το περιοδικό Wired, για το καθεστώς που διέπει τη χρήση πυρινικών όπλων και την ελευθερία κινήσεων που έχει ως προς αυτήν ο εκάστοτε αμερικανός πρόεδρος.
Όπως σωστά επισημαίνει το Wired, η προεδρία του Τραμπ εξέθεσε ανεπανόρθωτα έναν από τους βασικότερους κανόνες του σχεδιασμού χρήσης πυρηνικών όπλων, σύμφωνα με τον οποίο ο έχων το τελευταίο πρόσταγμα είναι πάντα ο πιο νηφάλιος, λογικός και συντηριτικός άνθρωπος μέσα στην αίθουσα επιχειρήσεων.
Σε πολλούς υπάρχει η λανθασμένη εντύπωση πως για την έναρξη μιας πυρηνικής επίθεσης από τις ΗΠΑ, είναι απαραίτητο να συμφωνήσει με τον πρόεδρο και κάποιος ακόμα αξιωματούχος
Ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο αντιπρόεδρος ή ο επικεφαλής στρατηγός των δυνάμεων πυρηνικού πολέμου, κάποιος από αυτούς, δεν θα πρέπει να δώσει την συγκατάθεσή του;
Η απάντηση είναι όχι.
Ο αμερικανός πρόεδρος, μπορεί φυσικά να επιλέξει να συμβουλευτεί κάποιον από τους προαναφερθέντες ή οποιονδήποτε άλλον θέλει, όμως από τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου και της ατομικής απειλής ως σήμερα, δεν υπάρχει καμία τέτοια υποχρέωση, που να αναγκάζει τον αμερικανό πρόεδρο να εξασφαλίσει μια δεύτερη συγκατάθεση προκειμένου να δώσει εντολή για πυρηνική επίθεση.
Αυτή η εξαιρετικά επικίνδυνη, για ολόκληρο τον πλανήτη, ελευθερία των αμερικανών προέδρων, πηγάζει στην ψυχροπολεμική ανησυχία ότι αν η εντολή δεν δίνεται γρήγορα τα πυρηνικά όπλα κινδυνεύουν να καταστραφούν από χτύπημα του εχθρού.
Η τεχνολόγια τότε όμως, σε σύγκριση με τη σημερινή, ήταν πρωτόγονη. Σήμερα, για παράδειγμα, τα πυρηνικά υποβρύχια διαθέτουν ένα ιδιαιτέρως αναπτυγμένο σύστημα αυτοπροστασίας.
Όμως οι ΗΠΑ, αν και έχουν εξελίξει την τεχνολογία τους γύρω από τα πυρηνικά όπλα, δεν έχουν καθόλου εκσυγχρονίσει τη διαδικασία χρήσης τους.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος, ένα τόσο επικίνδυνο όπλο, να παραμένει στα χέρια (και τα μυαλά) ενός και μόνο προσώπου.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είχε από καιρό προειδοποιήσει ότι η αποχώρηση του από τον Λευκό Οίκο, σε περίπτωση ήττας του, δεν θα ήταν αυτονόητη.
Και επειδή κανένας δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι οι ΗΠΑ και ο κόσμος θα γίνονταν τελικά μάρτυρες μιας βίαιης εισβολής αμερικανών ψηφοφόρων στο Καπιτώλιο, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει όσους ανησυχούν για το τι μπορεί να κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ, μέχρι να αποχωρήσει οριστικά από την προεδρία.