Είναι άνθρωποι που σε κάνουν να γελάς
να συγκινείσαι να θέλεις να προχωράς
να χάνεσαι μαζί τους για ατελείωτες στιγμές
μες στους καθρέφτες της γενιάς
να χαίρεσαι που γερνάς στο πλάι τους
να νιώθεις ασφαλής και γεμάτος όσο η αλληλοπροσφορά
εξελίσσεται αντικρίζεις το φως στο βάθος
φίλοι και φιλές μου σας αγαπάω παρ όλα αυτά
συγγνώμη αν χανόμαστε και γίνεται συχνά
αν έχω θίξει κάποιον με όποια συμπεριφορά
συμβαίνουν αυτά η ζωή είναι σαν συστήματα υπολογιστικά
την μια ένα την άλλη μηδενικά
αυτό είναι για τον κόσμο το γύρω μου
για κάθε φίλη και φίλο μου
που τραγουδάει με κλειστό το στόμα
του ονείρου μου την ολοκλήρωση
του λύτρου μου που νιώθω
όσο ανασαίνει η ψυχή μου σε αυτό το σώμα
είμαστε πηγές χρωμάτων αστείρευτες
μπροστά στου σύμπαντος τις πύλες
μα αχαλίνωτες εικόνες να τρέχουν τόσο ευκίνητες
που δεν βλέπεις το χρώμα στιγμές αναμφισβήτητες
γνώρισα το μυαλό είναι φίλος εργαλείο εχθρός
ένα κτήνος αλυσοδεμένο χρόνια
και όσο θα γράφω αυτά
και όσο ο χρόνος προχωρά
θα σπάει για μας και μια βαριά αλυσίδα ακόμα.

Ρεφραίν
Αυτό είναι για τις φίλες και τους φίλους μου τα δώρα που μου δόθηκαν για λίγο ή πολύ στο ηλιοβασίλεμα τα μάτια κλείνω τα ανοίγω πάλι και είναι εδώ βλέπω στα μάτια τους το χθες και ειλικρινές στο ύστερα τους φίλους και τις φίλες μου τα δώρα που μου δόθηκαν για λίγο η πολύ στο ηλιοβασίλεμα τα μάτια κλείνω τα ανοίγω και πάλι και είναι εδώ βλέπω στα μάτια τους το χθες και ειλικρινές στο ύστερα.

Είναι εκείνοι που ταξιδεύουν μαζί σου
στη ζωή στη δίνη που οι μορφές τους
είναι αυτό που ολοκλήρωση δίνει στο
πορτρέτο της πορείας σου
από την γέννηση μέχρι την
άγνωστη λήξη συλλαβε το
έχω περάσει βραδιές προσπαθώντας
να θυμηθώ τα πρόσωπα τους έχω
περάσει βραδιές άσχημες πραγματικά
μα όταν θυμάμαι νιώθω και πιο κοντά τους
λένε καλό το να ξεχνάς είναι μέρος παράξενο
η γη για μας στ’αλήθεια
άσχημο μερικές ότι χρειάζεσαι ενδοφλέβιες αμνησίας
για να προχωράς οι μοναξιές είναι για εκείνους που
κλείνονται στο εγώ τους και για κείνους που
κατεδαφίζουν καταστάσεις με δικαιολογία
πως δεν βρήκανε τον άνθρωπο τους νιώθω
περήφανος για τους δικούς μου έχουν καθαρό
το μέτωπο τους νιώθω πως τους εκφράζω έχουν
μάτια ανοιχτά μιλάνε και τα δυο τους δεν μιλάω
για εχθρούς ούτε για συμφεροντολόγους δεν μιλάω
για φαντασίες ούτε για άλλους κόσμους μιλάω για
χειραψίες σφιχτές φιλίες πραγματικές πραγματικά
αισθήματα και ανθρώπους ενωμένες ζωές με χίλιους
τρόπους μαγικές γι’αυτούς που φύγαν που θα’ρθουν
και αυτούς που είναι εδώ από το χθες και είσαι δικός τους ξες.

Ρεφραίν
Αυτό είναι για τις φίλες και τους φίλους μου τα δώρα που μου δόθηκαν για λίγο η πολύ στο ηλιοβασίλεμα τα μάτια κλείνω τα ανοίγω πάλι και είναι εδώ βλέπω στα μάτια τους το χθες και ειλικρινές στο ύστερα τους φίλους και τις φίλες μου τα δώρα που μου δόθηκαν για λίγο η πολύ στο ηλιοβασίλεμα τα μάτια κλείνω τα ανοίγω και πάλι και είναι εδώ βλέπω στα μάτια τους το χθες και ειλικρινές στο ύστερα.