Μαίρη Αρώνη (29 Δεκεμβρίου 1914-16 Ιουλίου 1992): Μια μεγάλη κυρία του θεάτρου και του σινεμά

Σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή της ελληνικής σκηνής, ερμηνεύοντας πολλούς και διαφορετικούς ρόλους, τόσο του κλασικού όσο και του σύγχρονου δραματολογίου. Αναδείχθηκε ιδανική αριστοφανική ερμηνεύτρια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Άννα Συνοδινού: Η εμβληματική ηθοποιός με την χαρισματική προσωπικότητα

Έκανε και πολλές περιοδείες στο εξωτερικό με αντίστοιχες παραστάσεις, όπως στο Φεστιβάλ των Εθνών (Παρίσι 1957), Μέση Ανατολή (1958), Λονδίνο (1967), Πολωνία, Ουγγαρία (1969), Ιαπωνία (1972).

«Στοίχειωσε» με την παρουσία της όσους ηθοποιούς την είχαν δασκάλα στην Δραματική του Εθνικού, όπου δίδασκε από το 1968.
Έγινε γνωστή στο ευρύτερο κοινό από τις πέντε κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε και έγιναν επιτυχίες, αλλά το θέατρο ήταν ο χώρος της.

Έλεγε χαρακτηριστικά:

«Μην το ξεχνάτε, ο πιο μεγάλος μου έρωτας είναι το θέατρο. Πιστεύω ότι όλα εδώ αρχίζουν και όλα εδώ τελειώνουν. Φοβάμαι το χρόνο – σε μας τους ηθοποιούς από ένα σημείο και μετά γίνεται εφιάλτης – γιατί δεν ξέρω τι υπάρχει μετά το θάνατο. Αλλά αν υπάρχει μια άλλη ζωή πέρα από ‘δω, εγώ πιστεύω πως το θέατρο δεν τελειώνει ποτέ. Και θέλω να το πω, πως και στην Κόλαση ακόμη θεατρίνα θα γινόμουν.»

Δείτε την Μαίρη Αρώνη στη «Μάμα» του Αντρέ Ρουσσέν (Θέατρο της Δευτέρας)

«Προϊόν μιας πολύ μεγάλης υποκριτικής σχολής, με δάσκαλο τον Ροντήρη, που δίδασκε την υψηλή ποίηση και τη συνεχή άσκηση του “εργαλείου” που λέγεται ηθοποιός», θεωρούσε την Μαίρη Αρώνη ο Κ. Γεωργουσόπουλος, ενώ ο Σπύρος Ευαγγελάτος έλεγε ότι η Αρώνη διέθετε «κάτι που δε διδάσκεται: Ανεπανάληπτη σκηνική γοητεία, “δαιμονική” προσωπικότητα, θηριώδη ερμηνευτική ικανότητα και μοναδική μαστοριά που έδινε ιδιαίτερο νόημα και χρώμα στην κάθε συλλαβή της κάθε λέξης».

Με την έντονη σκηνική της παρουσία σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή της ελληνικής σκηνής, ερμηνεύοντας πολλούς και διαφορετικούς ρόλους, τόσο του κλασικού, όσο και του σύγχρονου δραματολογίου

Μοναχοκόρη της εξαμελούς οικογένειας του Κωνσταντινουπολίτη χρηματιστή και καθηγητή της Μεγάλης του Γένους Σχολής Λέανδρου Αρβανιτάκη, η Μαίρη Αρώνη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1914.

Επηρεασμένη από την ξαδέλφη της Βάσω Μανωλίδου, πηγαίνει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και το 1934 παντρεύεται τον κατά έντεκα χρόνια μεγαλύτερό της Θόδωρο Αρώνη, επίσης ηθοποιό. Σύντομα εμφανίζεται δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς όπως τον Αιμίλιο Βεάκη, τον Κώστα Μουσούρη, τον Δημήτρη Χορν και τον Μάνο Κατράκη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 
Δημήτρης Χορν: Ο αξέχαστος πρίγκηπας του σινεμά και του θεάτρου

Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1935, με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Συνεργάστηκε με τους Κώστα Μουσούρη, Βάσω Μανωλίδου, Δημήτρη Χορν, το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη, το Εθνικό, στη Δραματική Σχολή του οποίου και δίδαξε, για περίπου 30 χρόνια.

Η εκλεκτή ηθοποιός ηγήθηκε προσωπικού θιάσου από το 1944 έως το 1960.

Το 1956 την ημέρα που έχει πρεμιέρα στην Επίδαυρο με τις «Εκκλησιάζουσες» πεθαίνει ο άντρας της, ο οποίος πάλευε ένα χρόνο με τον καρκίνο. Η πρεμιέρα αναβάλλεται για μια ημέρα και την επομένη η Μαίρη Αρώνη ανεβαίνει στη σκηνή δίνοντας μια εξαιρετική παράσταση.

Ξεχώρισε ως Έντα Γκάμπλερ, Βασίλισσα Αμαλία, Λυσιστράτη, Στέλλα Βιολάντη, Κλυταιμνήστρα, Μαντώ Μαυρογένους, Κατερίνα («Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι»), Φαίδρα, Βασίλισσα Ελισάβετ κ.α.

Θεατρικά την τελευταία 20ετία της ζωής της η Μαίρη Αρώνη έλαμψε με μια σειρά ρόλων σε κλασικά έργα του 20ού αιώνα: μοναδική στο «Επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν» του Μπέρναρ Σο, όπως και στον «Ιδανικό σύζυγο» του Όσκαρ Γουάιλντ, τσεχοφική Λιούμποβα και Αρκάντινα στον «Βυσσινόκηπο» και στον «Γλάρο» αντιστοίχως, Σεραφίνα στο «Τριαντάφυλλο στο στήθος» του Τενεσί Γουίλιαμς. Και ακόμη «Νεφέλες», «Ορέστεια» και «Ιππόλυτος». Κύκνειο άσμα, το 1982, η «Χαρτοπαίχτρα» του Δημήτρη Ψαθά στο Εθνικό Θέατρο.

Έπαιξε σε πάρα πολλές θεατρικές παραστάσεις και σε πέντε κινηματογραφικές ταινίες. Ο πιο γνωστός κινηματογραφικός της ρόλος, το 1965 ως Πάστα Φλώρα στην ταινία «Μια τρελή, τρελή οικογένεια», την έκανε ιδιαίτερα αγαπητή στο ευρύ κοινό

Η Μαίρη Αρώνη έγραψε τη δική της πολύτιμη ιστορία και στον κινηματογράφο και άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της παρά τις ελάχιστες εμφανίσεις της σε ταινίες.

Πρωταγωνίστησε σε πέντε ταινίες – «Το σταυροδρόμι του πεπρωμένου» (1954), «Μικροί και μεγάλοι εν δράσει» (1963), «Μια τρελή, τρελή οικογένεια» (1965), «Η γυναίκα μου τρελάθηκε» και «Φουσκοθαλασσιές» (1966 και οι δύο).

Πέθανε στον ύπνο της το καλοκαίρι του 1992 σε ηλικία 78 χρόνων.

Ακούστε την Μαίρη Αρώνη στο συγκλονιστικό μονόπρακτο του Ζαν Κοκτώ «Η ανθρώπινη φωνή», από την εκπομπή «Το μικρό θέατρο στο Β’ Πρόγραμμα» (1978)

livethere.gr με πληροφορίες από finosfilm και avalonofthearts