Βιβλία, θεατρικές παραστάσεις, ταινίες, σειρές. Όπως κι αν μας αρέσει να περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας, πάντα οι αληθινές ιστορίες δίνουν το κάτι παραπάνω. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην του προκαλεί έξτρα ενδιαφέρον το να βλέπει ή να διαβάζει γεγονότα που έχουν όντως συμβεί. Όμως τις πιο απίστευτες ιστορίες, εκείνες που θα πόνταρες το σπίτι σου ότι έχουν βγει από την πένα του κορυφαίου μυθιστορηματικού συγγραφέα, τις γράφει η ίδια η ζωή. Μια από αυτές είναι του Γάλλου τερματοφύλακα, Πασκάλ Ρουσό…

Το σώμα του μπορεί να έχει κρατήσει στη μνήμη το motion από έναν πλονζόν, μια απόκρουση, μια έξοδο, όμως το μυαλό δεν θυμάται τίποτα. Εδώ και χρόνια προσπαθεί να ξανά-φτιάξει το παζλ της ζωής του, όμως κάθε φορά του λείπει ένα κομμάτι. «Μου λένε ότι ήμουν ποδοσφαιριστής, όμως δεν το θυμάμαι». Ένα συγκλονιστικό και μελαγχολικό story που πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας από τα γαλλικά Μέσα Ενημέρωσης.

Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1962 και τα όμορφα χρόνια ανάμεσα στα 80’s και τα 90’s έπαιξε στο top-level του γαλλικού ποδοσφαίρου, την Ligue1, 169 φορές. Συνολικά, σε 21 σεζόν, φόρεσε τα γάντια του σε 425 επίσημα ματς, από το 1982 μέχρι το 2003. Αγωνίστηκε σε κάποια σημαντικά club, με πρώτο και καλύτερο την Μαρσέιγ, με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1990, όντας συμπαίκτης του Ζαν-Πιέρ Παπέν, αλλά και στις Ρεν και Λιλ. Το φινάλε μιας ζηλευτής καριέρας, τον βρήκε σε Ελβετία και Αρμενία, ενώ μετά το ποδόσφαιρο, εργάστηκε ως ασφαλιστικός σύμβουλος.

Συχνά, στην προσπάθειά μας να δώσουμε έμφαση σε ένα γεγονός, πολλές φορές γράφουμε ότι μια και μόνο στιγμή έκρινε την καριέρα ενός ποδοσφαιριστή. Όμως, πραγματικά, εκείνο το πρωινό του 2019, άλλαξε για πάντα τη ζωή του Πασκάλ Ρουσό. Το μόνο που έκανε ήταν να περπατήσει μέσα στο σπίτι του, από την κρεβατοκάμαρα μέχρι την κουζίνα, για να πάρει πρωινό μαζί με τη σύζυγό του. Ξαφνικά, βρέθηκε στο έδαφος. Και όταν σηκώθηκε, τίποτα δεν θα ήταν ποτέ ξανά το ίδιο. Ώρες μετά την πτώση, ξύπνησε σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου και δεν θυμόταν απολύτως τίποτα. Ό,τι είχε ζήσει μέχρι εκείνη την ημέρα, είχε σβηστεί οριστικά από τη μνήμη του.

«Μπήκε μια γυναίκα και με χαιρέτισε με οικείο τρόπο:

– Καλημέρα, επιτέλους ξυπνήσατε

– Δεν σας γνωρίζω

Ήταν μια φίλη που ήξερα 20 χρόνια, είχα ξεχάσει τα πάντα.

Στη συνέχεια, μου σύστησαν τη γυναίκα και τα παιδιά μου. Δεν την αναγνώρισα, απλά ένιωσα ότι ήταν εκείνη και την αγκάλιασα…».

Σοκ.

Η ερώτηση ‘Πασκάλ, θυμάσαι;’ ηχεί ξανά και ξανά στα αυτιά του. Όμως μάταια. Απόλυτο σκοτάδι και παρά τις θεραπείες που ακολουθεί, η πρόοδος είναι πολύ μικρή. Όπως γράφει ο Τύπος της Γαλλίας, κατά καιρούς συναντά πρώην συμπαίκτες του και βλέπει σε video τον εαυτό του να παίζει. Όμως και πάλι τίποτα δεν μπορεί να «ξεκλειδώσει» την προηγούμενη ζωή του. Καμία ανάμνηση, κανένα συναίσθημα. Τίποτα που να θυμίζει όσα έζησε κάποτε.

Πρόσφατα, επέστρεψε στο γήπεδο με φίλους. Φόρεσε και πάλι τα γάντια και περπάτησε μέχρι την εστία. Όμως δεν ένιωσε τίποτα. Τίποτα δεν ξύπνησε μέσα του, όλα ήταν καινούρια. Κάποιες φορές, στιγμές από το παρελθόν του προσπαθούν να τον βοηθήσουν. Εικόνες από όσα έχει ζήσει ξεπηδούν στις εφημερίδες με την μορφή ρετρό ή ενός insight. Τη σεζόν 1989-90 ήταν ο back-up τερματοφύλακας του βασικού της Μαρσέιγ, Ζαν Καστανέδα. Εκτός από τον Παπέν, ονόματα όπως Φραντσέσκολι, Τιγκανά, Γουόντλ, Αμορός, Ντεσάν, ήταν συμπαίκτες του.

«Συνειδητοποιώ ότι έπαιξα με εκπληκτικούς παίκτες». Και ένας από αυτούς που προσπαθούν να τον βοηθήσουν είναι ο παλιός κεντρικός αμυντικός, Φρανκ Λεμπέφ. Τον Οκτώβριο του 2023, βρέθηκε στο γήπεδο της Ρεν για να παρακολουθήσει από κοντά αγώνα με την Ναντ. Πάτησε το χορτάρι και παρότι η μνήμη δεν επέστρεψε οι ιαχές από την εξέδρα τόνωσαν την αυτοπεποίθησή του. «Έλαβα μια εκπληκτική δόση αγάπης. Ο κόσμος φώναζε το όνομά μου».

Ο Ρουσό ακόμα ψάχνει τις απαντήσεις για το παρελθόν του, όμως παραμένει αισιόδοξος παρά το τρομακτικό πράγμα που του συμβαίνει. Σε μια εξέλιξη που προκαλεί ρίγος θλίψης και συγκίνησης, το ατύχημα έφερε τον αναπόφευκτο χωρισμό με τη γυναίκα του, ενώ τον έχει υποχρεώσει να μην βρίσκει σημείο επαφής με τα παιδιά του.

Μια ανατριχιαστική ιστορία, για την οποία πιστεύει ότι είναι καλή ιδέα να παιχτεί στη σκηνή με τίτλο ‘Remeber Me’. Μια ιστορία που το πρώτο κομμάτι της χιλιάδες κόσμου έζησαν μαζί του, αλλά ο ίδιος δεν μπορεί να θυμηθεί. Μια ιστορία που ο ίδιος εύχεται να μην είχε ζήσει. Μια ιστορία που αποτελεί τον ορισμό του γνωστού κλισέ που ακούμε και διαβάζουμε τόσο συχνά για απλές και ασήμαντες εμφανίσεις, όμως μοιάζει να έχει δημιουργηθεί για να περιγράψει αυτό που ζει ο ίδιος.

Τη μοναξιά του τερματοφύλακα…