«Το Καστελόριζο αποτελεί πολύτιμο κομμάτι της πατρίδας μας και είναι ο τόπος που συγκεντρώνει την έννοια του πατριωτισμού, ένας τόπος που κράτησε την ελληνικότητά του επί αιώνες με ακατάβλητο πείσμα κι επιμονή», τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, κατά την τελετή ανακήρυξής της σε επίτιμη δημότη Καστελορίζου.

Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε τη σημερινή επέτειο απελευθέρωσης του νησιού και να διαβεβαιώσουμε ότι οι κάτοικοι του νησιού δεν θα αισθάνονται ποτέ μόνοι κι αβοήθητοι, υπογράμμισε η κ. Σακελλαροπούλου, στο πλαίσιο της αντιφώνησής της, επισημαίνοντας ότι γνωρίζει τα προβλήματα του νησιού, αλλά και τις λύσεις που έχουν δρομολογηθεί.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εξέφρασε την ικανοποίησή της για την ανακήρυξής σε επίτιμη δημότη, στην τελετή που πραγματοποιήθηκε στο πνευματικό κέντρο του νησιού. Στη διάρκεια της ομιλίας της, έκανε επίσης αναφορά στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε από τις «αξιώσεις» της τουρκικής ηγεσίας.

Στην τελετή ο δήμαρχος Καστελόριζου Γεώργιος Σαμψάκος, επισήμανε ότι είναι μεγάλη τιμή η παρουσία της προέδρου της Δημοκρατίας στο νησί, γι αυτό και το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα την ανακήρυξή της σε επίτιμη δημότη.

Ακολουθεί η αντιφώνηση της ΠτΔ

Χαίρομαι που βρίσκομαι στην ιστορική Μεγίστη, τόπο μακράς ιστορίας και αδιάσπαστης ελληνικότητας. Χαίρομαι που βρίσκομαι στο Καστελλόριζο και βλέπω τη σημαία μας να κυματίζει παντού, να υψώνεται περήφανη, ακόμα και ζωγραφισμένη στον βράχο. Χαίρομαι που συναντώ τέτοια ομορφιά, τέτοια αισιοδοξία, τέτοιο φρόνημα – το ίδιο φρόνημα που βοήθησε τους προγόνους σας να διατηρήσουν αλώβητες θρησκεία και γλώσσα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και τους στήριξε στις πολλαπλές δοκιμασίες, τις οποίες υπέστη το νησί στη διάρκεια του εικοστού αιώνα.

Διάγουμε μια δύσκολη και επικίνδυνη περίοδο. Η τουρκική ηγεσία εντείνει τις πιέσεις προς τη χώρα μας, πλειοδοτεί σε επιθετικές δηλώσεις. Υπονομεύει τις σχέσεις καλής γειτονίας και ειρηνικής συνύπαρξης που επί τόσες δεκαετίες οικοδόμησαν Έλληνες και Τούρκοι, θεωρώντας τη θάλασσα που τους χωρίζει όχι αδιαπέραστο σύνορο αλλά δίοδο επικοινωνίας. Γιατί δεν είναι μόνο οι εμπορικές συναλλαγές που φέρνουν κοντά τους δύο λαούς. Είναι οι κοινωνικές και φιλικές επαφές, οι πολιτιστικές εκδηλώσεις. Όπως το διεθνές φεστιβάλ ντοκιμαντέρ «Πέρα απ’ τα σύνορα», μια εξαιρετική πρωτοβουλία που Ελληνικού Ιδρύματος Ιστορικών Μελετών, που δεν αποσκοπεί μόνο στη συνάντηση σημαντικών δημιουργών ταινιών τεκμηρίωσης και την περαιτέρω κινηματογραφική και πολιτιστική συνεργασία τους διεθνώς, αλλά και την γόνιμη σύμπραξη του νησιού μας με το Κας, την αρχαία Αντίφελλο, στην απέναντι ακτή.

Η έξαρση της επιθετικής ρητορείας από την τουρκική ηγεσία, υψώνει φραγμούς ανάμεσα στους λαούς, δημιουργεί καχυποψία και εχθρότητα, κλονίζει τους δεσμούς ανάμεσά τους. Και ξέρω, ότι ο πατριωτισμός σας δεν στηρίζεται στην αντιπαλότητα με τον γείτονα. Στηρίζεται στην εθνική αυτοπεποίθηση, στην περηφάνια για την μακραίωνη ιστορία του νησιού, στην άσβεστη μνήμη χιλιόχρονων αγώνων και θυσιών.

Το Καστελλόριζο αποτελεί πολύτιμο κομμάτι της πατρίδας. Δεν έχει απλώς κορυφαία στρατηγική σημασία για τη διαμόρφωση και διεκδίκηση των δικαίων της Ελλάδας. Έχει ακόμα μεγαλύτερη ηθική σημασία. Είναι ο τόπος που συμπυκνώνει την έννοια του πατριωτισμού, στην ύψιστη έκφρασή της. Ο τόπος που έμεινε ελληνικός, σε πείσμα κάθε επιβουλής. Ένας τόπος αγκυρωμένος στο ανατολικό άκρο του ελληνικού αρχιπελάγους, που κράτησε τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμά του επί 5.000 χρόνια. Ένας τόπος που οι άνθρωποί του, αποδεκατισμένοι από τους πολέμους αλλά πάντοτε μαχητές, ταγμένοι στη ζωή κι όχι στον θάνατο, προσπέρασαν την καταστροφή, ξανάχτισαν τα πυρπολημένα τους σπίτια, δούλεψαν, πάλεψαν, ανάστησαν το νησί, αποφασισμένοι να σηκώσουν στους ώμους τους το μέλλον του. Με ακατάβλητο πείσμα και επιμονή. Φέρνοντας στο νου τον στίχο του Γιώργου Σεφέρη: «Φτέρνα της δύναμης/ θέληση ανίσκιωτη».

Γιορτάζουμε σήμερα την απελευθέρωση του Καστελλόριζου, εβδομήντα επτά χρόνια από τη μέρα που κατέπλευσε στο λιμάνι το αντιτορπιλικό «Ναύαρχος Κουντουριώτης», ενώ ακόμα μαινόταν ο πόλεμος σ’ όλη την Ευρώπη. Ήταν το πρώτο κομμάτι ελληνικής γης που απελευθερώθηκε. Βαρύ σε ιστορία, μπορεί να κράτησε το όνομα που του δόθηκε την περίοδο της επικυριαρχίας των Ιωαννιτών Ιπποτών, αλλά του ταιριάζει θαυμάσια και το αρχαίο του όνομα: Μεγίστη. Γιατί, όπως λέει ένας ωραίος στίχος του Οδυσσέα Ελύτη, «υπακούουν τα πράγματα στα ονόματά τους». Το Καστελλόριζο, παρά τη μικρή του έκταση, ήταν και παραμένει μέγιστο, γιατί οι άνθρωποί του, με τους αγώνες και τις θυσίες τους, με την επιμονή, την αντοχή και την αγάπη για τον τόπο τους, το ανήγαγαν σε υψηλό σύμβολο φιλοπατρίας.

Γνωρίζω τα προβλήματα του νησιού, την αίσθηση της απομόνωσης που γίνεται εντονότερη μετά το πέρας της τουριστικής περιόδου, την ελλιπή υγειονομική κάλυψη, τις ανεπαρκείς υποδομές. Γνωρίζω επίσης ότι στο νησί σας έχουν δρομολογηθεί σημαντικά αναπτυξιακά έργα που θα βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής σας, όπως το υδατοδρόμιο, η ανάπλαση του λιμανιού, η συντήρηση των σχολικών μονάδων και του οδικού δικτύου, η ανακαίνιση του ναού του Αη Γιώργη.

Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε τον τόπο και να σας διαβεβαιώσουμε ότι ποτέ δεν θα αισθανθείτε αποκομμένοι από τον κορμό της πατρίδας, ποτέ απομονωμένοι και αβοήθητοι. Είμαστε πάντοτε κοντά σας, αντλώντας από το παράδειγμά σας, εμπνεόμενοι από τον καθημερινό σας αγώνα να κρατήσετε ζωντανή μια κοιτίδα Ελληνισμού με διαδρομή αιώνων. Γι’ αυτό και είναι ύψιστη τιμή για μένα ότι από σήμερα θεωρούμαι και εγώ δημότης του Καστελλόριζου. Μια από σας, μέλος, πλέον, της κοινότητάς σας, πιστεύω ακράδαντα ότι με εθνική ομοψυχία και ενότητα θα αποδυναμώσουμε κάθε πρόκληση και θα αποκρούσουμε κάθε επιβουλή.