Κροίσοι αγοράζουν ιδιωτικούς παραδείσους για να γλιτώσουν από την πανδημία
Αυξήθηκε η ζήτηση για τα ιδιωτικά νησάκια εν μέσω της πανδημίας του κοροναϊού
Με τις πεντακάθαρες παραλίες, τους κοραλλιογενείς υφάλους και τα 32 στρέμματα καταπράσινων τροπικών κήπων, το νησί Mai των Φίτζι θα μπορούσε να είναι το τέλειο μέρος για να κρυφτείτε και να αποχαιρετήσετε την πανδημία του κοροναϊού. Και για μερικά εκατομμύρια δολάρια θα μπορούσε να γίνει δικό σας, όπως γράφουν οι Financial Times.
Το νησί, που στο παρελθόν βγήκε στην αγορά για μόλις πάνω από 4 εκατομμύρια δολάρια, είναι ένα από τα πολλά που διατίθενται στους πολύ πλούσιους για απομόνωση, ως ιδανικά σημεία για να ξεφύγουν από την τραγωδία της Covid-19.
Ο Νότιος Ειρηνικός, η Καραϊβική και τα απομακρυσμένα μέρη σε ΗΠΑ και Ευρώπη είναι από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς, σύμφωνα με τους κτηματομεσίτες, που σπεύδουν να αξιοποιήσουν την αύξηση της ζήτησης για ιδιωτικά κρησφύγετα, ακόμη και όταν η παγκόσμια οικονομία εισέρχεται σε βαθιά ύφεση.
Ο Trayor Lesnock, ιδρυτής της Platinum Luxury Auctions, η οποία πραγματοποιεί την ηλεκτρονική πώληση του νησιού Mai το Σάββατο, δήλωσε ότι η πανδημία οδήγησε τους ανθρώπους να επανεκτιμήσουν τη ζωή τους και να ακολουθήσουν τα πράγματα που είχαν φαντασιωθεί, αλλά πάντα απέφευγαν να κάνουν.
«Η ιδιοκτησία ενός νησιού θεωρείται από καιρό cool και επιθυμητή, αλλά ήταν συχνά ένα όνειρο που θεωρείτο περισσότερο καπρίτσιο», είπε. «Ωστόσο, με την Covid-19 αρχίζει να φαίνεται πολύ πιο πρακτικό, καθώς οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν ιδιωτικούς χώρους για τον εαυτό τους, αλλά και για να κρατήσουν απόσταση από τους άλλους».
Δεν είναι μόνο οι τροπικοί παράδεισοι με τον υπέροχο καιρό που δελεάζουν τους πλούσιους. Ενας μυστήριος αγοραστής την περασμένη εβδομάδα «άρπαξε» το νησί Horse, ένα ιδιωτικό κρησφύγετο 157 στρεμμάτων στη νοτιοδυτική ακτή της Ιρλανδίας, που είχε τιμή πώλησης 5,5 εκατ. ευρώ. Εκτός από μία μεγάλη κεντρική κατοικία, το νησί Horse διαθέτει έξι ξενώνες, γήπεδο τένις, ελικοδρόμιο και αρκετό χώρο για όποιον επιθυμεί να αποστασιοποιηθεί κοινωνικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
«Προφανώς υπάρχει μια διαδικασία σκέψης στο μυαλό των ανθρώπων – ιδιαίτερα εκείνων που μπορούν να πληρώσουν αυτά τα ακίνητα των πολλών εκατομμυρίων ευρώ – ότι μπορούν να ξεφύγουν και να απομονωθούν», δήλωσε ο Callum Bain, ερευνητής της Colliers International, της εταιρείας Real Estate που βοήθησε να πουληθεί το νησί.
Σημείωσε ότι δεν γνώριζε τα κίνητρα του αγοραστή, αλλά επεσήμανε ότι το νησί Horse ήταν προηγουμένως γεωργική εκμετάλλευση – που σημαίνει ότι ο νέος ιδιοκτήτης θα μπορούσε να καλλιεργεί αρκετά τρόφιμα για να είναι αυτάρκης, εάν το θέλει. Η τοποθεσία του κοντά σε αεροδρόμιο στην κοντινή πόλη Κορκ είναι επίσης ελκυστική για όσους έχουν πρόσβαση σε ιδιωτικό τζετ, πρόσθεσε.
Ομως, η Covid-19 έχει θέσει πολύπλοκες ταξιδιωτικές προκλήσεις στους υποψήφιους αγοραστές, δελεάζοντάς τους να μετεγκατασταθούν σε υπεράκτιους προορισμούς, ακόμη και όσους έχουν δικό τους μεταφορικό μέσο. Ορισμένα κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας, της Νέας Ζηλανδίας και της Αυστραλίας, έχουν κλείσει τα σύνορά τους σε μη κατοίκους, καθιστώντας αδύνατη τη φυσική προβολή των νησιών που πωλούνται σε ορισμένες περιπτώσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο νέος ιδιοκτήτης του Horse το αγόρασε χωρίς να το επισκεφθεί αυτοπροσώπως, ενώ οι δυνητικοί ξένοι πλειοδότες για το νησί Mai δεν επιτρέπεται να πατήσουν το πόδι τους εκεί, προτού υποβάλουν μια προσφορά.
«Πουλήσαμε πρόσφατα μερικά λιγότερο ακριβά νησιά, στη Σκανδιναβία και τον Καναδά, σε αγοραστές που είδαν μόνο φωτογραφίες και αγόρασαν τα ακίνητα», αναφέρει ο Farhad Vladi, Γερμανός επιχειρηματίας που δηλώνει ότι είχε πουλήσει περισσότερα από 3.000 νησιά σε μια καριέρα 50 ετών. «Αλλά οι άνθρωποι γενικά θέλουν να επισκεφθούν τα πιο ακριβά νησιά, πριν τα αγοράσουν».
Συμφωνεί ότι η πανδημία είχε οδηγήσει σε αύξηση του ενδιαφέροντος των ανθρώπων με περιουσία που θέλουν να αποκτήσουν το δικό τους νησί, αλλά σημειώνει πώς οι εξαιρετικά πλούσιοι συχνά προτιμούν να νοικιάσουν τα υπεράκτια κρησφύγετά τους, λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια, ειδικά εάν είναι πολύ γνωστοί.
Επιμένει επίσης ότι η ιδιοκτησία ενός ιδιωτικού νησιού δεν είναι τόσο παρατραβηγμένη, όσο θα πίστευαν πολλοί άνθρωποι. «Δεν χρειάζεται να είσαι δισεκατομμυριούχος για να αγοράσεις ένα νησί. Εάν μπορείτε να αγοράσετε ένα πολύ καλό αυτοκίνητο, μπορείτε να αγοράσετε ένα νησί», είπε.
Για παράδειγμα, ένα μικρό νησί στη Φινλανδία πωλείται προς το παρόν, μέσω της Vladi Private Islands, για λιγότερα από 100.000 ευρώ. Σε αντίθεση, ένα ελληνικό καταφύγιο 1.100 στρεμμάτων στο Ιόνιο Πέλαγος θα σας κόστιζε 45 εκατ. ευρώ.
Ιδιωτικά νησιά σε χώρες που έχουν αποφύγει τα χειρότερα, όσον αφορά την πανδημία αποδείχτηκαν δημοφιλή στους επίδοξους αγοραστές, με την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τα νησιά του Νότιου Ειρηνικού να παραμένουν σχετικά απαλλαγμένα από ιούς.
Το νησί Pumpkin, ένα οικολογικό καταφύγιο στο θαλάσσιο πάρκο Great Barrier Reef της Αυστραλίας, το οποίο βγήκε στην αγορά με τιμή 25 εκατ. δολαρίων Αυστραλίας, χαρακτηρίστηκε από τους σημερινούς ιδιοκτήτες του ως «ασφαλές καταφύγιο» για την πανδημία.
«Έχουμε ξεπεράσει την καταιγίδα του [κορωνοϊού] και οι άνθρωποι αναζητούν μέρη όπου θα έχουν χώρο και όπου δεν αισθάνονται ότι είναι ο ένας πάνω στον άλλο… Σίγουρα πιστεύω ότι είναι ελκυστικό», είπε η Laureth Rumble, της οποίας η οικογένεια κατέχει το νησί Pumpkin.
Το κατά πόσον θα βρεθεί αγοραστής σε αυτή την τιμή, μένει να φανεί, με δεδομένο ότι προς το παρόν δεν επιτρέπεται η είσοδος μη κατοίκων στην Αυστραλία. Ωστόσο, οι ευκαιρίες για να αποκτήσετε ένα τέτοιο σπίτι δεν εμφανίζονται πολύ συχνά: Οι Rubles αγόρασαν το νησί Pumpkin πριν από 17 χρόνια, έναντι 1,3 εκατ. δολαρίων Αυστραλίας, από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη που το είχε κερδίσει σε ένα παιχνίδι πόκερ το 1961.
«Θα είμαστε πολύ λυπημένοι όταν θα φύγουμε», δήλωσε η κα Rumble. «Είναι απλώς καταπληκτικό».