Κριτική στάση έναντι της γερμανικής κυβέρνησης υιοθετεί το περιοδικό «Der Spiegel», το οποίο χαρακτηρίζει ως «μη αλληλέγγυα, μικρόψυχη και δειλή» την άρνηση του Βερολίνου για έκδοση ευρωομολόγου, εν μέσω της πανδημίας του κοροναϊού.

Σε κεντρικό του άρθρο, το γερμανικό περιοδικό παραπέμπει στη δήλωση της Καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ το 2012, κατά τη διάρκεια της ευρω-κρίσης: «Όσο ζω, ευρωομόλογα δεν θα υπάρξουν».

«Είτε η ηγεσία της Γερμανίας δεν αντιλαμβάνεται αυτό που απορρίπτει τόσο επιπόλαια είτε επιλέγει να μην το αντιληφθεί από φόβο ότι η λαϊκιστική δεξιά “Εναλλακτική για την Γερμανία” (AfD) θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί για τη δική της προπαγάνδα τη βοήθεια προς τους Eυρωπαίους γείτονες. Ήταν άλλωστε η αντιπαράθεση για την βοήθεια προς την Ελλάδα που οδήγησε στην ίδρυση της ΑfD το 2013» υπενθυμίζει το έγκυρο περιοδικό.

Η κυβέρνηση της κα Μέρκελ, συνεχίζει το «Der Spiegel», αντί να εξηγήσει με ειλικρίνεια ότι σε μια τέτοια κρίση δεν υπάρχει εναλλακτική από τα ευρωομόλογα, υπονοεί ότι υπάρχει κάτι «σάπιο» σ’ αυτά ομόλογα. «Ότι στο τέλος θα κληθούν να τα πληρώσουν οι σκληρά εργαζόμενοι Γερμανοί, επειδή οι Ιταλοί υποτίθεται ότι δεν ήταν ποτέ καλοί στην διαχείριση χρήματος».

Και συνεχίζει: «Η Καγκελάριος έχει καταφύγει σ’ αυτή τη ρητορική τόσες φορές που οποιαδήποτε παραχώρηση προς τους Ιταλούς και τους Ισπανούς θα έμοιαζε με ήττα. Δεν έπρεπε να το αφήσει να φτάσει τόσο μακριά – αν όχι για άλλο λόγο, έστω από συμπόνια και αλληλεγγύη».

«Και γι’ αυτό ευθύνονται και τα αυστηρά μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν από τις Βρυξέλλες και όχι το γεγονός ότι ζούσαν πάνω από τις δυνάμεις τους» τονίζει, με νόημα.

Ωστόσο, στο κάδρο της κριτικής τίθεται και η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

«Η Ε.Ε. βρίσκεται τώρα σε υπαρξιακή κρίση. Το να ενεργεί σαν φύλακας της δημοσιονομικής αρετής σε μια τέτοια κατάσταση είναι μικροπρεπές και κακό. Ίσως θα έπρεπε για μια στιγμή να θυμηθούμε ποιος βοήθησε να εξοφληθεί η ανοικοδόμηση της Γερμανίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».

Στο πλαίσιο αυτό, εξηγεί ότι τα ευρωομόλογα είναι κοινά ομόλογα που εκδίδονται από’ όλα τα μέλη της Ευρωζώνης «και δεν ισοδυναμούν με μια ένωση μεταφοράς χρέους, αλλά το πλεονέκτημά τους είναι ότι θεωρούνται ασφαλής επένδυση, καθώς συμμετέχουν σ’ αυτά και χώρες όπως η Γερμανία, με υψηλή φερεγγυότητα, οι οποίες αναλαμβάνουν και τις υποχρεώσεις των μικρότερων».

«Αυτό θα καταστήσει τον δανεισμό για την Γερμανία “λίγο πιο ακριβό”, αλλά αισθητά φθηνότερο για την Ιταλία» σπεύδει να συμπληρώσει.

Προειδοποίησε δε, ότι ακόμη κι αν η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία πιεστούν να διαθέσουν πακέτα ενίσχυσης της οικονομίας τους, όπως αυτό που ήδη ανακοίνωσε η γερμανική κυβέρνηση, «τότε αντί για δισεκατομμύρια, θα χρειαστούν τρισεκατομμύρια».

«Κι αν οι Ευρωπαίοι δεν δώσουν αμέσως το μήνυμα ότι συνεργάζονται για να αντιμετωπίσουν την κρίση, τότε θα κάνουν πάρτι οι λαϊκιστές, οι εχθροί της Ε.Ε. και τα funds στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη. Όπως όταν η Ελλάδα βρισκόταν στο χείλος της αβύσσου, πόνταραν στην κατάρρευση ολόκληρης της Ευρωζώνης. Και αυτή τη φορά θα κερδίσουν» καταλήγει το γερμανικό περιοδικό.