Οι πιέσεις να επαναρχίσουν και να τελειώσουν τα πρωταθλήματα είναι κατανοητή:

ο επαγγελματικός αθλητισμός σέρνει ένα γαϊτανάκι δισεκατομμυρίων ευρώ, συντηρεί εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες και η οριστική διακοπή θα προκαλέσει ένα ντόμινο εξελίξεων που όλοι φοβούνται να αντιμετωπίσουν. Η επανέναρξη και η ολοκλήρωση των πρωταθλημάτων δεν αποτελεί λύση, θα προσφέρει όμως προσωρινή ανακούφιση.

Οι λίγκες και οι ομάδες θα σώσουν ό,τι σώζεται για να σχεδιάσουν την επόμενη περίοδο πάνω σε νέα δεδομένα, ειδάλλως θα συρθούν σε μια βίαιη (με χρηματιστηριακούς όρους) διόρθωση, με σκληρά αποτελέσματα για όλους.

Στο επίκεντρο της προσπάθειας επανεκκίνησης είναι οι αθλητές. Αυτοί θα γυρίσουν το κλειδί στη μίζα, αυτοί θα πάρουν το μεγαλύτερο ρίσκο εάν δεν τεθεί υπό έλεγχο η εξάπλωση του ιού, αυτοί απειλούνται άμεσα από μια οικονομική καταστροφή. Τα υγειονομικά πρωτόκολλα προβλέπουν πολλούς περιορισμούς στις προπονήσεις και στους αγώνες, αλλά πόσο έτοιμοι είναι άραγε οι ίδιοι να υποβληθούν σε μια νέα διαδικασία μακράς απομόνωσης, αυτή τη φορά μακριά από τις οικογένειές τους;

Η απάντηση κορυφαίων ψυχολόγων είναι κατηγορηματική: νέος εγκλεισμός των αθλητών θα είναι καταστροφικός και θα τους θέσει σε μεγάλο κίνδυνο. Το υγειονομικό πρωτόκολλο προβλέπει τη συγκέντρωσή τους στα ξενοδοχεία και στα προπονητικά κέντρα έως το τέλος των διοργανώσεων, με έξοδο από τα δωμάτιά τους μόνο για φαγητό, προπόνηση και παιχνίδια. Πολύ πιο σκληροί περιορισμοί απ’ αυτούς των μεγάλων διοργανώσεων, όπου στον ελεύθερο χρόνο τους συγχρωτίζονταν, πήγαιναν περιπάτους ή δέχονταν επισκέψεις από φίλους και μέλη της οικογένειάς τους.

Οι αντιδράσεις εκφράζονται είτε μεμονωμένα με την άρνηση αρκετών αθλητών να υποβληθούν σε μια νέα δοκιμασία των αντοχών τους και ένα μεγάλο ρίσκο για την υγεία τους, είτε με συλλογικό τρόπο, όπως με την παρέμβαση της Ενωσης Ποδοσφαιριστών στην Ισπανία (AFE) που χαρακτήρισε τον εγκλεισμό των ποδοσφαιριστών αντισυνταγματικό. Στο επιχείρημα ότι τυχόν χαλάρωση θα θέσει σε μεγαλύτερο κίνδυνο τους ίδιους τους αθλητές, οι ψυχολόγοι απαντούν ότι ο κίνδυνος της διασποράς του ιού είναι δυνητικός (παράδειγμα η Γερμανία, όπου με την επανέναρξη των προπονήσεων και τον συγχρωτισμό εκατοντάδων παικτών, υπήρξαν μόνο 5 κρούσματα), ενώ οι παρενέργειες ενός νέου εγκλεισμού θα είναι σίγουρες και επίπονες.

Ζουν ήδη σε απομόνωση

Οι αθλητές ζουν χρόνια σε ένα πιεστικό, αγχώδες και ανταγωνιστικό περιβάλλον και αν απομονωθούν ξανά, δεν θα πληγεί μόνο η απόδοσή τους αλλά και οι ίδιοι, καθώς ο εγκλεισμός μειώνει την ανοσία τους και προκαλεί καταστάσεις που μοιάζουν με γρίπη, λοιμώξεις, εντερικά και μυϊκά προβλήματα. Η κατάσταση θυμίζει «Σκύλλα και Χάρυβδη», με την αναζήτηση της χρυσής τομής να αποτελεί το μεγάλο στοίχημα που πρέπει απαραιτήτως να κερδηθεί…