Ελλάδα, Ιταλία, Τουρκία, Βουλγαρία, Αμερική έχουν τυλιχθεί στις φλόγες. Νωρίτερα, καταστροφικές πλημμύρες έπληξαν Γερμανία, Κίνα, Ινδία. Αυτά έγιναν. Το θέμα είναι τα μελλούμενα. Η κλιματική αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη και είναι απειλητική.

Αποτυπώνεται στην αύξηση της θερμοκρασίας, το περασμένο έτος ήταν το πιο καυτό που έχει καταγραφεί, όπως και η τελευταία δεκαετία. Αποτυπώνεται στα απότομα έντονα καιρικά φαινόμενα, όπως ήταν οι τελευταίες πλημμύρες που έπληξαν την κεντρική Ευρώπη. Αποτυπώνεται στις πυρκαγιές που κατακαίουν τεράστιες δασικές εκτάσεις σε πολλά μέρη του πλανήτη.

Το κακό ξέρουμε από πού αρχίζει, δεν ξέρουμε όμως πού και πώς τελειώνει.

Χρόνια ειδικοί επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την απειλή που θα ερχόταν, αλλά μόλις πρόσφατα ανακοινώθηκαν σχεδιαγράμματα και στόχοι -ορόσημα από τις κυβερνήσεις. Χθες, ο ΟΗΕ σε μία έκθεση-κόλαφο σήμανε παγκόσμιο «κόκκινο» συναγερμό, διαμηνύοντας ότι ο καταστροφικός αντίκτυπος της ανθρώπινης δράσης στο κλίμα είναι γεγονός.

Πριν από μία 20ετία έκθεση της ΝRDC είχε προειδοποιήσει ότι το συνολικό κόστος του φαινομένου του θερμοκηπίου θα είναι αντίστοιχο με ένα 3,6% του παγκόσμιου ΑΕΠ, που αντιστοιχεί με ένα 1,9 τρισ. δολάρια ετησίως έως το 2100. Είχε επίσης προειδοποιήσει ότι για να αποφευχθεί ένα μεγάλο μέρος αυτών των απωλειών θα έπρεπε η δράση να άρχιζε τότε. Αργήσαμε; Η απάντηση εμφατικά καταφατική. Η έκθεση του ΟΗΕ τονίζει ότι αυτό που μπορεί να αποφευχθεί είναι η απόλυτη ολική καταστροφή, αλλά όχι η καταστροφή.

Οι λόγοι; Η άμετρη δίψα για εκμετάλλευση και το κυνήγι του κέρδους. Η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας (ΙΕΑ) εφιστά την προσοχή ότι ακόμη και με την αύξηση των ΑΠΕ, που θα είναι μεγάλη τα επόμενα χρόνια, ο πλανήτης δεν θα καταφέρει να αντισταθμίσει τη χρήση των ορυκτών καυσίμων, αφού η βιομηχανική δραστηριότητα θα αυξάνεται στις κορυφαίες οικονομίες του πλανήτη για την κάλυψη της ζήτησης.

Η απάντηση είναι ριζική αλλαγή χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς μεταβατικά στάδια προσαρμογής. Εδώ και τώρα. Εάν θέλουμε να δούμε το πρόβλημα στην ουσία του και στην ολότητά του. (Παρεμπιπτόντως, στην περίπτωση της Ελλάδας, οι πυρκαγιές δεν έχουν να κάνουν μόνο με την κλιματική αλλαγή). Αυτό όμως προϋποθέτει και μία τεράστια «γεωπολιτική αλλαγή» για πολλές χώρες του πλανήτη που θα κληθούν να συμμορφωθούν με νέα δεδομένα. Πόσο εφικτό είναι αυτό; Θα το δείξει η δύναμη της βούλησης για ένα καλύτερο μέλλον. Γιατί εδώ δεν πρόκειται μόνο για το μικροκλίμα, αλλά και για τον ίδιο τον άνθρωπο που αποκόπτεται από τη φυσική ζωή.

Και όταν χαθεί η σύνδεση αυτή, συνταράσσονται και οι εσωτερικές ισορροπίες, η ψυχική υγεία, η «αυτο-τροφοδοσία» του ανθρώπου, που γίνεται αυτομάτως πιο επιρρεπής σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές. Κλιματική δικαιοσύνη λοιπόν εδώ και τώρα, γιατί, όπως λέει και ο Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου, «όταν η γη στενάζει και θρηνεί, στενάζει και θρηνεί και η καρδιά του ανθρώπου».

Της Έφης Τριήρη – naftemporiki.gr