Φως. Θέαμα. Τίτλοι τέλους. Σκοτάδι…

Έπειτα από έναν αιώνα (και κάτι) η πιο ιστορική και μεγαλειώδης κινηματογραφική αίθουσα της Αθήνας έριξε αυλαία. Την Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου, το εμβληματικό Ιντεάλ λειτούργησε για τελευταία φορά.

Ο τελευταίος αποχαιρετισμός στο Ιντεάλ έγινε με μια μοναδική ταινία, αντάξια της φήμης και της ιστορίας του αγαπημένου κινηματογράφου: Το «Pulp Fiction», το πασίγνωστο δημιούργημα του Κουέντιν Ταραντίνο, ήταν αυτό που έπαιξε για τελευταία φορά στην οθόνη του σινεμά, προτού παραδοθεί στον ξενοδοχειακό όμιλο Μήτση, στον οποίο εκμισθώθηκε από τον ΕΦΚΑ.

Μια ζωή σινεμά

Το Ιντεάλ ξεκίνησε το 1921 ως «Σαλόν Ιντεάλ» με το όνομά του να σημαίνει «Ιδεώδες». Μέσα στα χρόνια, οι θεατές κατάφεραν να δουν μεγάλες ταινίες και παραστάσεις. Αρχικά, ο κινηματογράφος διέθετε 2.000 θέσεις, μοιρασμένες στην πλατεία και τον μεγάλο του εξώστη.

Έγινε ο δεύτερος αθηναϊκός κινηματογράφος που έγινε πλήρως ομιλών με υπερ-σύγχρονα για την εποχή τους συστήματα ήχου της RCA, αλλά και ο πρώτος που σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής εγκατέστησε στερεοφωνικό ήχο.

Το 1991, το Σινέ Ιντεάλ έκανε ριζική ανακαίνιση και έγινε μία από τις πλέον πολυτελείς αίθουσες της Ευρώπης. Οι εξωτερικοί χώροι διατηρούν το νεοκλασικό στιλ του κτηρίου. Όμως στο εσωτερικό ακολουθεί τα πρότυπα των σύγχρονων premium cinemas.

Οι θέσεις μειώθηκαν σε 750, καθώς διαθέτει νέες, αναπαυτικές και τεράστιες πολυθρόνες. Η wall-to-wall οθόνη του καταλαμβάνει επιφάνεια 150 τ.μ. και εξακολουθεί να είναι η μεγαλύτερη σε μεμονωμένη αίθουσα σήμερα στην Ελλάδα.

Το Ιντεάλ ήταν το πρώτο σινεμά της πόλης που εγκατέστησε σύστημα ήχου Dolby SR, με πιστοποίηση κατά THX του Τζωρτζ Λούκας. Λίγα χρόνια αργότερα, αναβαθμίστηκε σε ψηφιακό πεντακάναλο.

Μέχρι το τέλος, δηλαδή το επικείμενο κλείσιμό του, το Ιντεάλ ήταν εξοπλισμένο με πανίσχυρο ψηφιακό προβολέα, για 2D και 3D ταινίες, ενώ υπήρξε από τα πρώτα -και ακόμα μετρημένα στα δάχτυλα- σινεμά που εγκατέστησαν το οκτακάναλο ψηφιακό σύστημα ήχου Dolby Surround 7.1.